Την Κυριακή, 16 Σεπτεμβρίου, πραγματοποιήθηκε από την Πανελλήνια Ένωση Αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης – Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδος (ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ) εκδήλωση μνήμης και τιμής, για την επέτειο της Μάχης των Ποταμών.
Η εκδήλωση άνοιξε με ένα σύντομο καλωσόρισμα από τον Αντώνη Περάκη, πρόεδρο της ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ Ρεθύμνου. Ακολούθησε σύντομος χαιρετισμός από τον Τηλέμαχο Σταυρακάκη, μέλος της ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ Ανωγείων, ο οποίος απευθυνόμενος στη νεολαία μίλησε για την ανάγκη «να γνωρίσει η νέα γενιά την ιστορία του ελληνικού λαού και να διδαχτεί απ’ αυτήν, σαν όπλο στον αγώνα που δίνει σήμερα.» Χαιρετισμό απηύθυνε επίσης ο Ελευθέριος Λίτινας, ο μοναδικός εν ζωή αγωνιστής που πήρε μέρος στη Μάχη των Ποταμών, ο οποίος παρουσίασε με μεγάλη παραστατικότητα το χρονικό της Μάχης, όπως την έζησε ο ίδιος.
Η κεντρική ομιλία έγινε από το Στέφανο Παυλάκη, μέλος της ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ και δημοτικός σύμβουλος Αγίου Βασιλείου με τη Λαϊκή Συσπείρωση. Ανάμεσα στα άλλα σημείωσε ότι «στη χώρα μας, η πολυπληθέστερη και σπουδαιότερη σε δράση αντιστασιακή οργάνωση, ήταν το ΕΑΜ, ενώ η πρωτοβουλία συγκρότησης του απελευθερωτικού μετώπου, μα και η άρτια οργάνωση του ανήκει στο ΚΚΕ.
Η δράση της ΕΑΜικής αντίστασης δεν περιορίστηκε στην οργάνωση και διεξαγωγή του ένοπλου, μόνο, ενάντια στον κατακτητή αγώνα. Το ΕΑΜ οργάνωσε και καθοδήγησε εκατοντάδες απεργίες, κινητοποιήσεις, διαδηλώσεις εργαζομένων σε όλες τις μεγάλες πόλεις παλεύοντας για την επιβίωση του λαού, για βελτίωση μισθών-ημερομισθίων κλπ.
Η Καθολική σχεδόν, εκ μέρους του λαού, αποδοχή του ΕΑΜ και ο επιτυχής –εναντίον του κατακτητή- αγώνας του, είχαν σαν αποτέλεσμα, από τη μισή σχεδόν έκταση του ελληνικού χώρου να εκδιωχθεί ο στρατός κατοχής και να δημιουργηθεί η “ελεύθερη Ελλάδα”. Αυτού του αγώνα κρίκο λαμπρό αποτελεί το γεγονός που τιμούμε σήμερα, η μάχη των Ποταμών.»
Κλείνοντας την ομιλία του, συνέδεσε τους αγώνες του τότε με τους αγώνες του σήμερα και την επίθεση που δέχεται ο ελληνικός λαός, λέγοντας πως «από τότε μέχρι σήμερα, για 60 και πάνω χρόνια, μόνιμα και σταθερά αντιλαϊκός είναι ο χαρακτήρας της πολιτικής που ακολουθούν οι ελληνικές κυβερνήσεις. Τα τελευταία ιδιαίτερα χρόνια, με αφορμή την καπιταλιστική οικονομική κρίση, έχει εξαπολυθεί πρωτόγνωρη επίθεση στο λαϊκό εισόδημα και στα λαϊκά κοινωνικά δικαιώματα, για να βγει το κεφάλαιο με τις λιγότερες ζημιές από την κρίση και να διασφαλιστούν τα κέρδη του. Μόνο στους τραπεζίτες, έχουν δοθεί γιγαντιαία ποσά. Την ίδια στιγμή, τα σχολεία ανοίγουν χωρίς βιβλία και δασκάλους και τα νοσοκομεία λειτουργούν με λειψό προσωπικό-ιατρικό και νοσηλευτικό- και στερούνται ακόμα και στοιχειώδη υλικά για τη λειτουργία τους. Η φοροεπιδρομή, τα κάθε λογής χαράτσια, έρχονται το ένα μετά το άλλο, και την ίδια στιγμή, φοροαπαλλάσσονται οι πλουτοκράτες.
Την επίθεση στα δικαιώματα του λαού που είχαν κατακτηθεί με αγώνες και θυσίες, οι κυβερνητικοί παράγοντες, με απροσμέτρητο θράσος, το ονομάζουν πατριωτικό καθήκον. Το ΕΑΜ και οι αγωνιστές που έδωσαν τη μάχη των Ποταμών και αμέτρητες άλλες μάχες σε ολόκληρη τη χώρα συνέβαλαν να απελευθερωθεί ο λαός και ο τόπος μας από την ξένη κατοχή. Η εποχή μας χρειάζεται τους δικούς της αγώνες απέναντι στο φασισμό που σηκώνει κεφάλι και δείχνει τα δόντια του απέναντι στο πιο εξαθλιωμένο κομμάτι της κοινωνίας, τους μετανάστες, αλλά που τελικός στόχος του είναι ο αγωνιζόμενος λαός. Στην εποχή μας χρειάζεται κοινωνικοπολιτικό μέτωπο (εργατών, φτωχών αγροτών, μικροεπαγγελματιών) που θα παλέψει για την κοινωνική απελευθέρωση του λαού μας, την απαλλαγή του από τους εκμεταλλευτές, τους σφετεριστές του ιδρώτα του. Το μέτωπο αυτό, ο αγώνας αυτός, η απελευθέρωση αυτή αποτελούν κοινωνική νομοτέλεια. Είναι αντικειμενική ανάγκη να γίνει και θα γίνει. Όσο νωρίτερα το συνειδητοποιήσει και το πραγματοποιήσει ο λαός, το κέρδος, για αυτόν, θα είναι μεγαλύτερο»
Μετά την κεντρική ομιλία έγινε κατάθεση στεφάνου από την ΠΕΑΕΑ Ρεθύμνου, την ΠΕΑΕΑ Ανωγείων, το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας (ΚΚΕ), την Κομμουνιστική Νεολαία Ελλάδας (ΚΝΕ), το ΠΑΜΕ, την Επιτροπή Διεθνούς Ύφεσης και Ειρήνης (ΕΔΥΕ), την Ομοσπονδία Γυναικών Ελλάδας (ΟΓΕ) και τη Λαϊκή Συσπείρωση.
Στο κλείσιμο της εκδήλωσης τηρήθηκε ενός λεπτού σιγή στη μνήμη των πεσόντων αγωνιστών.
