Η έγκαιρη διάγνωση της HIV/AIDS λοίμωξης και η άμεση έναρξη φαρμακευτικής αγωγής μπορεί να οδηγήσει σε «λειτουργική θεραπεία» μερικούς φορείς, αναφέρουν επιστήμονες από τη Γαλλία.
Το κλειδί είναι να γίνει η διάγνωση και να αρχίσει η θεραπεία μέσα σε λίγες εβδομάδες από τη μόλυνση από τον ιό, γράφουν στην επιθεώρηση «PLoS Pathogens».
Ωστόσο, η αγωγή αυτή φαίνεται πως είναι αποτελεσματική μόνον στο περίπου 5-15% των φορέων που θα διαγνωστούν εγκαίρως.
Πρόβλημα, εξάλλου, συνιστά και το γεγονός ότι στην συντριπτική πλειονότητα των περιπτώσεων οι φορείς του AIDS μαθαίνουν ότι έχουν τον ιό πολλούς μήνες έπειτα από τη μόλυνσή τους.
Στο πλαίσιο της νέας μελέτης, που είναι γνωστή ως Visconti, οι γάλλοι επιστήμονες παρακολούθησαν 14 φορείς, οι οποίοι άρχισαν θεραπεία μέσα σε 10 εβδομάδες από τη μόλυνση και την συνέχισαν επί τρία χρόνια.
Μετά, διέκοψαν την λήψη των φαρμάκων - και παρότι έκτοτε έχουν περάσει 7 έως 10 χρόνια, εξακολουθούν να μην έχουν υποτροπιάσει, παρότι φυσιολογικά ο ιός «θεριεύει» όταν διακοπεί η αντιρετροϊκή αγωγή.
Τα νέα ευρήματα έρχονται λίγες εβδομάδες έπειτα από την είδηση ότι ένα μωράκι από το Μισισίπι νίκησε τον επικίνδυνο ιό, επειδή άρχισε θεραπεία μέσα σε λίγες ώρες από την γέννησή του και πλέον δεν είναι φορέας, παρότι δεν παίρνει άλλο φάρμακα.
«Η έγκαιρη θεραπεία των φορέων μπορεί να ανέκοψε την εγκατάσταση αποθεμάτων του ιού αλλά και την ικανότητά του να μεταλλάσσεται για να “ξεγελάει” τα φάρμακα», δήλωσε η δρ Κριστίν Ρουζιού, καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο Paris Descartes και μέλος της επιστημονικής ομάδας η οποία πριν από τρεις δεκαετίες συμμετείχε στην ανακάλυψη του ιού HIV/AIDS.
«Μπορεί επίσης να διατήρησε τις ανοσοποιητικές αντιδράσεις, με αποτέλεσμα ο ιός να παραμένει υπό έλεγχο» πρόσθεσε.
Η δρ Ρουζιού επισήμανε ότι η συρρίκνωση των αποθεμάτων του ιού «ταιριάζει πολύ στον ορισμό της “λειτουργικής θεραπείας”».
Μία θεραπεία λέγεται λειτουργική όταν ένας ιός ελαττώνεται τόσο πολύ, ώστε διατηρείται υπό πλήρη έλεγχο ακόμα και δίχως θεραπεία, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι έχει εκριζωθεί από τον οργανισμό.
Οι φορείς του ιού HIV/AIDS κατά κανόνα παίρνουν δια βίου αντιρετροϊκά φάρμακα. Ωστόσο, η συμμόρφωσή τους με την αγωγή πρέπει να είναι πολύ αυστηρή, διότι ο ιός έχει την ικανότητα να μεταλλάσσεται και να γίνεται ανθεκτικός στα φάρμακα.
«Τα ευρήματά μας καθώς και η περίπτωση του Μισισίπι υποστηρίζουν ισχυρά την σημασία της πρώιμης έναρξης της θεραπείας, ενώ μπορεί να κρύβουν σημαντικά στοιχεία για την ανάπτυξη μιας στρατηγικής ίασης του AIDS ή έστω επίτευξης μακροχρόνιου ελέγχου δίχως την ανάγκη αντιρετροϊκής αγωγής», δήλωσε ο σε Ασιέ Σαέζ-Σιριόν, ερευνητής του HIV στο Ινστιτούτο Παστέρ, στο Παρίσι.
«Μολονότι οι περισσότεροι φορείς δεν θα ελέγξουν με αυτό τον τρόπο τον ιό, κάποιοι μπορούν να τα καταφέρουν εάν αρχίσουν εγκαίρως τη θεραπεία», πρόσθεσε.
Και εξήγησε πως, με βάση τα έως τώρα στοιχεία, «το 5-15% όσων αρχίζουν πολύ νωρίς τη θεραπεία κατορθώνουν τελικά να ελέγχουν τον ιό χωρίς φάρμακα... Αυτό δεν σημαίνει ότι εκριζώθηκε από τον οργανισμό τους, αλλά ότι μπήκε σε μία φάση χρονίας ύφεσης».
