Γράφει ο Νίκος Θεοδωράκης
Δημοσιογράφος thrapsaniotis.gr
Χρειαζόταν άραγε η έρευνα της EUROSTAT για να επιβεβαιώσει την τραγική κατάσταση στην οποία βρίσκονται οι νέοι σήμερα από πλευράς εργασίας; Εμείς που ζούμε στην κοινωνία και πιάνουμε τους παλμούς της λέμε όχι, δεν χρειαζόταν. Είναι κάτι που φαίνεται με την πρώτη ματιά...
Οι καφετέριες είναι γεμάτες από άνεργους νέους που οι γονείς τους έχουν χαλάσει μια περιουσία για να τους σπουδάσουν, να πάρουν εφόδια και τώρα διαπιστώνουν έντρομοι ότι οι τίτλοι σπουδών, τα πτυχία τους είναι βαρίδια που κάνουν ακόμα πιο δύσκολη την είσοδο τους στην αγορά εργασίας. Ανειδίκευτους, αναλώσιμους τους χρειάζονται για 4ωρη απασχόληση με 200 ευρώ τον μήνα. Πόσο γρήγορα αποδεχτήκαμε την κινεζοποίηση της οικονομίας και μάλιστα χωρίς να ανοίξει μύτη για να γίνουν πιο πλούσιοι οι πλούσιοι και να διευρυνθεί ακόμα περισσότερο η άνιση κατανομή μιας ήδη στρεβλής κατάστασης στην κοινωνία.
Κι ωστόσο με αφορμή τη Σύνοδο Κορυφής που πραγματοποιήθηκε την Πέμπτη και την Παρασκευή που μας πέρασε, δόθηκε με παράτες η τριμηνιαία έκθεση της Κομισιόν για την απασχόληση και την κοινωνική κατάσταση στην Ευρώπη. Τα στοιχεία που περιέχει για τους νέους των χωρών του ευρωπαϊκού νότου είναι τραγικά λόγω της σκληρής δημοσιονομικής λιτότητας. Και φυσικά η Ελλαδίτσα μας κατέχει όλα τα αρνητικά ρεκόρ το 2012.
Τίτλοι του στιλ: Μετανάστες ένας στους τέσσερις νέους στην Ελλάδα δίνουν τον τόνο για το κύμα φυγής από τη χώρα μας προκειμένου να βρουν δουλειά σε χώρες του βορρά... Τραγικό; Κάτι χειρότερο... Θα έπρεπε να ντρέπονται όλοι αυτοί οι πολιτικοί που συνεχώς μας... σώζουν και όλο και πιο βαθιά στην ύφεση μπαίνουμε με τραγικές συνέπειες για όλους...
Μα δεν είδατε τι έγινε με τον ανασχηματισμό; Ούτε 24 ώρες δεν κράτησε η ευφορία για τον Άδωνι Γεωργιάδη και τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Δεν αναφέρομαι στον Βενιζέλο, τον Χρυσοχοϊδη, την Γεννηματά και τους άλλους του ΠΑΣΟΚ που μπήκαν στο κυβερνητικό σχήμα για να συνεχίσουν το θεάρεστο έργο της ισοπέδωσης των πάντων. Οι άνθρωποι είναι βουλιμικοί για την εξουσία και ως εκ τούτου επικίνδυνοι...
Ας ξαναγυρίσουμε όμως στους νέους ανθρώπους που βάλλονται πρώτοι. Είναι τρομερό το 64% της συνολικής ανεργίας στην Ελλάδα να είναι μακροχρόνια, όταν η αμέσως επόμενη χώρα, η Ισπανία έχει 12,2%, ενώ ο μέσος όρος στην Ε.Ε. ήταν μόλις 4,9%.
Για σκεφθείτε λίγο. Πέρσι εργαζόταν στη χώρα μας μόνο το 50,2% του πληθυσμού, ποσοστό που ήταν το χαμηλότερο στην Ε.Ε. Η ανεργία εκτοξεύθηκε σε όλες τις κατηγορίες παρά το γεγονός ότι στη χώρα μας καταγράφηκε η μεγαλύτερη υποχώρηση του κόστους εργασίας στην Ευρώπη.
Δεν είναι λοιπόν φυσιολογικό οι νέοι να θέλουν να φύγουν στο εξωτερικό αναζητώντας μια καλύτερη τύχη;
Όχι, μην περιμένετε να ντραπούν όλοι αυτοί που με τις πολιτικές των Μνημονίων που εφάρμοσαν κατάφεραν να αυξήσουν όλα τα αρνητικά ρεκόρ στη μείωση μισθών και εισοδημάτων, στη συνολική ανεργία, στην ανεργία γυναικών και νέων και φυσικά στη μακροχρόνια ανεργία...
Όχι μόνο δεν ντρέπονται, αλλά διαγκωνίζονται να καταλάβουν κάποιον υπουργικό θώκο προκειμένου να ενθυλακώσουν τους μισθούς και τις αποζημιώσεις του που όταν αφορά τους άλλους καταριώνται για το κακό που κάνουν στην Εθνική Οικονομία. Παράδοξο; Έτσι φαίνεται εκ πρώτης όψεως διότι με μια δεύτερη ανάγνωση οι άνθρωποι απλά ενδιαφέρονται για τον εαυτούλι τους κι ας πάει και το παλιάμπελο σε ότι αφορά την κοινωνία.
Η ανεργία είναι ένα τέρας που για να χτυπηθεί χρειάζεται στοχευμένες πολιτικές και διάθεση. Στην περίπτωση των σημερινών που μας κυβερνούν απουσιάζουν και τα δύο. Ωστόσο αν κανείς είχε διάθεση αυτοκριτικής και ήθελε να τοποθετηθεί δίκαια θα διαπίστωνε ότι έχει προσωπικές ευθύνες γι' αυτή την κατάντια. Εκείνος ψηφίζει αυτούς που τον κυβερνούν και υποσκάπτουν τα θεμέλια της ζωής. Έχει τη δύναμη και τη διάθεση να σταματήσει αυτή την ασυδοσία και να αλλάξει τα πράγματα; Δεν το βλέπω, δυστυχώς..
