Γράφει ο Χαράλαμπος Ν. Κοκονάς
Ορισμένες θέσεις πραγματικά της Κυβέρνησης δεν αντέχουν σε σοβαρή κριτική. Είναι ντροπή να ανακοινώνει το Υπουργείο Οικονομικών πλεόνασμα και να διαψεύδεται από την Τράπεζα της Ελλάδος. Είναι ντροπή να λέει το Υπουργείο Εργασίας πως μειώνει την ανεργία, που σπάει το ένα ρεκόρ μετά το άλλο. Είναι ντροπή να λέει ο πρωθυπουργός ότι το 70% του πλεονάσματος θα διατεθεί στους αδύναμους. Το περίφημο πλεόνασμα, το οποίο αμφισβητείται, είναι αποτέλεσμα περικοπών στο κοινωνικό κράτος, στις συντάξεις και στις παροχές υγείας. Και έχει στόχο να πληρώσουμε τα δανεικά.
Αυτό που θα μπορούσε να μοιράσει ο κ. Σαμαράς είναι το αναπτυξιακό πλεόνασμα, το όποιο δεν υπάρχει. Γιατί η οικονομία ακόμη δεν έχει πάρει μπροστά. Η δραστηριότητα των περισσοτέρων τραπεζών αρχίζει και τελειώνει στα συμβόλαια με τις εισπρακτικές εταιρίες. Παντού γύρω μας κυριαρχούν ακόμη οι επιγραφές «αγοράζω χρυσό» και κάδοι απορριμμάτων με ανθρώπους κρεμασμένους πάνω τους. Η εποχή δεν προσφέρεται για συνήθη πολιτική διαχείριση.
Ο κ. Σαμαράς οφείλει να πει ότι έλεγε αρλούμπες στα Ζάππεια. Και ανεξάρτητα από τα λάθη, καθυστερήσεις κ.λ.π ο Παπανδρέου είχε δίκιο. Και ο Τσίπρας, που τώρα βάζει τα στελέχη του να ζητούν «κούρεμα» του χρέους, ας κάνει την αυτοκριτική του για όσα έλεγε στο PSI του Βενιζέλου. Αλλά και ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ οφείλει κι αυτός με τη σειρά του να πει τα πράγματα με το όνομα τους. Για τις μεταρρυθμίσεις που δεν έγιναν, για το φορολογικό που ποτέ δεν ήρθε. Την Αλήθεια. Μόνο έτσι θα ζήσουμε σε ένα κόσμο αφοπλισμένο από την πυρηνική βλακεία κάποιων δήθεν αριστερών και τη φασιστική ανοησία.
Η πολιτική πρέπει να αποκηρύξει το λαϊκισμό και το κράτος το ρόλο του μεσάζοντα Όχι άλλα ψέματα. Γιατί τα «όχι» που κρύβουν «ναι» και οι ελεημοσύνες που κρύβουν άβατα δεν οδηγούν πουθενά. Η κοινωνία δεν έχει ανάγκες από φιλοδωρήματα. Έχει ανάγκη από γενναίες και καθαρές πολιτικές.
