Και τα κτυπήματα συνεχίζονται ασταμάτητα…
τώρα… ύστερα… μετά… και πληγώνουν…
και ταλαιπωρούν … και εξουθενώνουν…
το σώμα και το πνεύμα… κάθε ψυχή…
Και λες, τι να κάνω… πώς… μπορώ…
είναι εύκολο να πορευτώ… να συνεχίσω…
έχοντας το σταυρό στο χέρι και στην καρδιά…
παραμερίζοντας τα συμφέροντα….
Ρωτάς, φίλε μου, και καλά κάνεις... ψάχνεις…
το δρόμο να βρεις το σωστό… και ζητάς …
τις ατέλειωτες νύχτες… να μάθεις …
ναι ,για το φως… την αλήθεια και τη ζωή !
Μάθε, λοιπόν, και κατανόησέ το !
και πιάσε το σταυρό σου και σήκωσέ τον…
απαλά… με σεβασμό, με όλη την αγάπη σου,
κι ανέβα το Γολγοθά της τιμής !
Και διάβασε τα στολίδια του Σταυρού,
τα γραμμένα σε γη και ουρανό, ναι,
όλα τα άνθη της κατανόησης και της υπομονής,
της ευσπλαχνίας και του ελέους τα θυμιάματα !
Ναι, αυτός είναι ο δρόμος της λύτρωσης που αναζητάς…
ο Σταυρός της θυσίας… ο αγώνας ο καθημερινός ,
για την αγάπη του Θεού ,για τον συνάνθρωπο….
δίνοντας απλόχερα τη χαρά της αγάπης του !
Πορευόμενοι στο φως !
Ναι, με το Σταυρό στο χέρι… κόντρα στο ρέμα…
ενάντια στην παγκοσμιοποίηση του κακού,
έχοντας εμπιστοσύνη στην Αγάπη του !
Ναι, Χριστέ μου ! έχουμε εμπιστοσύνη σε Σένα !
