Δεν ξέρουμε εάν, όπως λένε, πριν το ξέφωτο είναι η πιο σκοτεινή στιγμή της νύχτας, αλλά η υπόθεση Λεμπιδάκη βρίσκεται και πάλι στο πιο δύσκολο σημείο της!
Απογοήτευση, προβληματισμός, αγωνία και κούραση (όχι πάντως για τους απαγωγείς, που είναι οι μόνοι που φαίνεται να έχουν απίστευτες αντοχές) δημιουργούν ένα "κοκτέηλ" που αποτυπώνει πλήρως την υφιστάμενη κατάσταση.
Το γεγονός πως σε λίγες μέρες μπαίνουμε στον 7ο μήνα και τα στοιχεία που έχουμε στη διάθεση μας, δείχνουν πως η απελευθέρωση Λεμπιδάκη είναι πιο μακριά από ποτέ!
Το κόψιμο της επικοινωνίας των απαγωγέων που φέρεται να έχουν ξεκαθαρίσει πως αν δεν μαζέψει η οικογένεια τα 30 εκατομμύρια ευρώ "να ... τους ξεχάσουν" και η αδυναμία της οικογένειας να σπάσει το διψήφιο νούμερο στον αριθμό των εκατομμυρίων που έχουν συγκεντρωθεί, δείχνει το απόλυτο "βάλτωμα".
Αν σε αυτά προστεθεί και ο προβληματισμός για κάποιους από τους χειρισμούς της αστυνομίας (όπου η επιλογή να μην υπάρξει ένας έμπειρος από την Αθήνα αξιωματικός που θα σχεδιάζει τη στρατηγική, τον οδικό χάρτη χειρισμού της υπόθεσης αλλά και το απίστευτο μπρα-ντε-φέρ με τους αδίστακτους απαγωγείς φαίνεται καθοριστικό λάθος) δημιουργούν συνθήκες πλήρους αδιεξόδου.
Και αφού οι εκκλήσεις, οι παραινέσεις και τα ευχολόγια δεν έπιασαν, ως αναμένετο, τόπο, τι απομένει; Ένα μικρό θαύμα ή ένα μεγάλο λάθος από πλευράς απαγωγέων, που δεν είναι απίθανο λόγω του ιδιαίτερα μακρού διαστήματος που εξελίσσεται η απαγωγή.
Κι επίσης ο Μιχάλης Λεμπιδάκης, ο μεγάλος άτυχος αυτής της υπόθεσης, να έχει αντοχές να αντέξει!
