Όλοι περίμεναν…
εκεί, στου Ρεθύμνου τον όμορφο χώρο...
κι ανέμεναν των εγκαινίων τη στιγμή...
των εικόνων των ιερών τη φανέρωση…
Ναι, κόσμος πολύς, μικροί και μεγάλοι,
οι αγιογράφοι, οι αρχές του τόπου,
όλοι του χρωστήρα τα έργα να δουν,
της πίστης και της προσευχής το φως.
Ιερή ώρα … του ουρανού η θύρα θ΄ανοίξει,
μ΄ένα πρόσταγμα …μια κίνηση και μόνο…
το φως , να δώσει φως και παρηγορία…
μήνυμα ελπιδοφόρο ν΄ανθίσει στον κόσμο.
Όμως, τι γίνεται… Όλοι προσπερνούν τα καθιερωμένα…
κι ο Δήμαρχος κι ο Σεβασμιώτατος και ιδού το θαύμα!
Ο σεπτός ιεράρχης ! Ναι ! καλεί τον μικρό Ηρακλή,
τον εννιάχρονο αγιογράφο… να κόψει την κορδέλα…
Κι η αθωότητα του μικρού , στην άκρη της κλίμακας…
κρατά το ψαλίδι …και λάμψεις χαράς περιτρέχουν…
λάμπουν τα μάτια… η καρδιά… σκιρτά η ψυχή…
να διαβούν θέλουν… μέχρι την πύλη την αιώνια.
Ναι, εκεί, στων ιερών εικόνων την έκθεση ,
η παιδική ψυχή… τα άδολα μάτια …το χαμόγελο,
μας δείχνουν το δρόμο τον ανηφορικό της αγάπης,
ζυμωμένο με δάκρυα και χρώματα και προσευχές.
Στην έκθεση αγιογραφίας ο μικρός…και ο Άγιος Ηρακλής !
σιμά κι ο Σεβασμιώτατος, ο Δήμαρχος κι άλλα παιδιά,
ανοίγουν καρδιές πίστης και πολιτισμού, υπέροχο !
Ναι, ο ανήφορος, έτσι είναι… αγώνας και ομορφιά !
Η κορδέλα κόβεται… χειροκροτήματα … γι΄ αυτό το Ρέθυμνο !
