Συνέβη κι αυτό … κι φύση αγριεμένη ξεχύθηκε…
εκεί, στης Ελλάδας τα μέρη…
κι έγινε το κακό…
Κι έσπειρε την καταστροφή και το θάνατο…
πατώντας , ίσως σε ανθρώπινα λάθη… σε αμέλειες…
και ξεσπίτωσε…
Κι άνθρωποι, εντελώς ξαφνικά, βίωσαν τον πόνο…
ναι, ένιωσαν τη στέρηση… και τη μοναξιά…
κι έκλαψαν…
Και μας κοίταξαν στα μάτια …και ζωγράφισαν…
μέσα από τη σιωπή τους …λέξεις ελπίδας…
λέξεις συμπαράστασης…
Ναι, από εμάς… της καρδιάς μας την αγάπη…
το ανθρώπινο πλησίασμά μας… το ενδιαφέρον…
πράξεις στοργής…
Τι περιμένουμε, λοιπόν, τα δάκρυα ακόμη κυλούν…
κι θλίψη θέριεψε πιότερο… άκου το κλάμα…
κάντο δικό σου… κατανόησε…
Άκουσε με, σε παρακαλώ … βοήθησέ μας !
δε μας έμεινε τίποτα…
Η αγάπη σου μόνο !
Μια έκκληση σε όλους τους φορείς της πατρίδας μας ,σε εκκλησία, σε Δήμους τράπεζες, συλλόγους, σε κάθε πολίτη . Ναι, να δείξουμε την αγάπη μας, όσο μπορεί ο καθένας, έστω και με την πένα την ελάχιστη του Ευαγγελίου.
