Ο κόσμος της θάλασσας, ο κρυμμένος από την τεράστια μάζα νερού από τα «αδιάκριτα βλέμματα», συνεχίζει να κρατάει τα μυστικά του. Υπάρχουν όμως λίγοι τυχεροί που έχουν την ευκαιρία να τον επισκέπτονται τόσο συχνά που πλέον τον νιώθουν σπίτι τους.
Ανάμεσα στους λίγους τυχερούς που μπορούν να απολαύσουν και μάλιστα σε καθημερινή βάση, την ομορφιά του υποθαλάσσιου κόσμου είναι και η εκπαιδεύτρια καταδύσεων κ. Ιζαμπέλλα Παπαδάκη.
Η κ. Παπαδάκη ίδρυσε πριν από 25 χρόνια στον Πλακιά την πρώτη σχολή καταδύσεων στην Κρήτη και είναι η πρώτη γυναίκα στην Ελλάδα, που κατάφερε να πάρει τον δύσκολο για τότε, τίτλο της εκπαιδεύτριας και τον ακόμα δυσκολότερο της εκπαιδεύτριας για σπηλαιοκαταδύσεις συν αρκετές άλλες ειδικότητες καταδύσεων.
Στη μέχρι και σήμερα πορεία της, δεν σταμάτησε ούτε μια μέρα να ασχολείται με το αγαπημένο της χόμπι που αργότερα και με μεγάλη επιτυχία έγινε το επάγγελμα της, ενώ πλέον σε όσους ολοκληρώσουν την εκπαίδευση παρέχει τα διεθνή πτυχία PADΙ.
Τα τελευταία 23 χρόνια συνεργάζεται άψογα με το Hapimag, στο οποίο λειτουργεί παράρτημα της σχολής της, καθώς οι επισκέπτες της χώρας μας αγαπούν τις καταδύσεις και ενδιαφέρονται όχι μόνο να εκπαιδευτούν αλλά και να ξεναγηθούν στον κόσμο του βυθού.
«Τα πρώτα χρόνια» όπως επεσήμανε, «για να βγει κάποιος εκπαιδευτής καταδύσεων ήταν πάρα πολύ δύσκολο καθώς έπρεπε να έχει κρατικά πτυχία από την Ελληνική Ομοσπονδία Υποβρυχίων Αθλημάτων Αλλιείας και Τεχνηκής Κολύμβησης. Αργότερα, με τα χρόνια και με το «άνοιγμα των θαλασσών», ο κόσμος πλέον μπορεί να επισκέπτεται το βυθό ευκολότερα και συχνότερα καθώς και να παίρνει πλεον ευκολότερα πτυχεία της PADI».
ΟΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΕΣ ΚΑΤΑΔΥΣΕΙΣ
Όσον αφορά στο από ποια ηλικία μπορεί κάποιος να ξεκινήσει τις καταδύσεις η κ. Παπαδάκη ανέφερε ότι τα παιδιά 8-10 ετών μπορούν να εξασκηθούν σε υποβρύχια παιχνίδια σε πισίνα. Παιδιά άνω των 10 ετών μπορούν να ζήσουν και την εμπειρία της θάλασσας και να εκπαιδευτούν κανονικά στις καταδύσεις.
Δεκτοί για υποβρύχιες καταδύσεις είναι όλα τα άτομα, αρκεί να μπορούν να αποδείξουν ότι δεν αντιμετωπίζουν προβλήματα υγείας, είπε η ίδια και πρόσθεσε ότι τα μαθήματα των καταδύσεων, διαρκούν 5 μέρες και μάλιστα δεν είναι απαραίτητο να γίνονται σε καθημερινή βάση. Εμείς δεν είμαστε γιατροί πράγμα που σημαίνει ότι δεν αποφασίζουμε εμείς» είπε.
Το πτυχίο που δίνεται από τη σχολή “Phoenix Dive Club” της κ. Ιζαμπέλλας Παπαδάκη, μετά την ολοκλήρωση των μαθημάτων είναι το διεθνές PADI και με αυτό μπορούν οι πτυχιούχοι να κάνουν θαλάσσιες καταδύσεις οπουδήποτε θελήσουν στον κόσμο, καθώς η σχολή είναι αναγνωρισμένη τόσο στην Ελλάδα, όσο και στο εξωτερικό. «Επίσης κάποιος που θα ξεκινήσει τα μαθήματα, αλλά δεν θα προλάβει να τα ολοκληρώσει, μπορεί να τα συνεχίσει σε κάποιο άλλο καταδυτικό κέντρο, από εκεί που είχει σταματήσει», εξήγησε η ίδια.
Σε ερώτημα που αφορούσε στο που θα μπορούσε να είναι χρήσιμο ένα τέτοιο πτυχίο η κ. Παπαδάκη υπογράμμισε: «Ένα δίπλωμα κατάδυσης, πέρα από ένα εξαιρετικό χόμπι είναι σημαντικό για όσους θέλουν να ασχοληθούν με την υποβρύχια γεωλογία και αρχαιολογία, ενώ χρήσιμο είναι και σε όσους θέλουν να ασχοληθούν με άλλες μορφές κατάδυσης. Στη συνέχεια πρόσθεσε: «Οι περισσότεροι βέβαια έρχονται από χόμπι, άλλωστε ας μην ξεχνάμε ότι υπάρχουν μέρη στον κόσμο όπου οι υποβρύχιες ξεναγήσεις είναι ιδιαίτερα διαδεδομένες όπως οι Μαλδίβες και η Ταϋλάνδη, Ερυθρά Θάλασσα κ.α.. Αλλά κι εδώ στην Κρήτη συμβαίνει κάτι ανάλογο».
ΟΙ ΞΕΝΑΓΗΣΕΙΣ
Εκτός από τα μαθήματα που γίνονται, η σχολή “Phoenix Dive Club” στον Πλακιά, παρέχει και μια ακόμα υπηρεσία αυτήν της ξενάγησης στο βυθό.
Για να μπορεί κάποιος να λάβει μέρος σε μια ξενάγηση θα πρέπει πρώτα να έχει εξασφαλίσει το αναγνωρισμένο πτυχίο. Μάλιστα, ανάλογα με τις γνώσεις που έχει αποκομίσει, ξεναγείται και σε ανάλογο βάθος.
«Εδώ στην Σχολή τα βάθη που συνήθως επισκεπτόμαστε είναι από 4 έως 30 μέτρα, ανάλογα πάντα με το επίπεδο κατάρτισης του ενδιαφερόμενου. Οι ξεναγήσεις που κάνουμε γίνονται σε μικρά γκρουπ. Θεωρούμε ότι είναι αρκετά 2 - 4 άτομα ανα εκπαιδευτή τα οποία πρέπει να έχουν και την ανάλογη εμπειρία».
Σε ερώτημα για το αν είναι δύσκολο να μάθει κάποιος να κάνει καταδύσεις η κ. Παπαδάκη απάντησε: «Όχι δεν είναι δύσκολο και είναι απόλυτα ασφαλές, αν βέβαια τηρούνται οι σωστά κανόνες ασφαλείας».
Μία ξενάγηση διαρκεί από 40-60 λεπτά της ώρας, όπως είπε η ίδια και υπογράμμισε: «Οι άπειροι συνοδεύονται πάντα από εκπαιδευτή ή ένα αρχηγό κατάδυσης (Dive Master). Χρυσός κανόνας της κατάδυσης: Κανείς δεν βουτάει μόνος του!!!».
ΚΑΤΑΔΥΤΙΚΟΣ ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ
Η Κρήτη και ιδιαίτερα η νότια Κρήτη, έχει πάρα πολλά πράγματα να μας προσφέρει στον καταδυτικό τουρισμό, είπε η εκπαιδεύτρια και πρόσθεσε: «Δεν είναι λίγοι οι τουρίστες που έρχονται στον τόπο μας με αυτό τον σκοπό, αφού οι καταδύσεις είναι ανεπτυγμένες στην Ελλάδα. Οι τουρίστες που έρχονται με αυτήν την προοπτική, ανήκουν στην κατηγορία των οικονομικά εύρωστων, κάτι που δε βοηθά μόνο τον κλάδο μας αλλά και όλους τους τομείς του τουρισμού». Τις καταδύσεις αγαπούν τόσο οι Έλληνες όσο και οι τουρίστες.
Η ΣΠΗΛΑΙΟΚΑΤΑΔΥΣΗ
Η κ. Ιζαμπέλλα Παπαδάκη είναι λάτρης των σπηλαιοκαταδύσεων, ενώ ανάμεσα στις αποστολές στις οποίες έλαβε μέρος ήταν καταδύσεις στο Σπήλαιο του Δυρού προκειμένου να βρεθούν διάφορες διαδρομές, στη Λίμνη Βουλιαγμένης, πολλά υποβρύχια σπήλαια σε Πελοπόννησο και σε άλλα σημεία της Ελλάδας, ενώ το 2000 συμμετείχε ενεργά σε αποστολή της Ελληνικής Σπηλαιολογικής Εταιρίας και στην ανακάλυψη του Σπηλαίου Των Ελεφάντων στα Χανιά.
Η σπηλαιοκατάδυση είναι μια πολλή δύσκολη μορφή κατάδυσης και τα άτομα που ασχολούνται είναι πολύ λίγα και τα καταφέρνουν μετά από σκληρή εκπαίδευση τόσο στην σπηλαιολογία όσο και στην υποβρύχια σπηλαιολογία.
Σε ερώτημα αν νιώθει φόβο, όταν μπαίνει σε άγνωστα υποβρύχια σπήλαια απάντησε χαμογελώντας : «Όχι δεν φοβάμαι καθόλου, όποιος φοβάται δεν ασχολείται με τέτοια πράγματα. Δυσκολίες πάντα υπάρχουν σε τέτοιου είδους εγχειρήματα, αλλά φόβος όχι, δεν υπάρχει. Είμαστε πολύ προσεκτικοί σε ότι κάνουμε γι’ αυτό και στα 25 χρόνια δεν είχαμε ποτέ κανένα ατύχημα».
ΑΠΟ ΠΑΙΔΙ ΣΤΟΝ ΥΠΟΒΡΥΧΙΟ ΚΟΣΜΟ
«Το τι θέλω να κάνω στη ζωή μου, το ήξερα από την τρυφερή ηλικία των 5-6 ετών. Είχα ξεκαθαρίσει μέσα μου ότι αυτό είναι το αντικείμενο με το οποίο θέλω να ασχοληθώ. Βέβαια δεν ήταν και τόσο εύκολο, καθώς τις πρώτες αντιρρήσεις τις είχε οικογένεια μου. Ο πατέρας μου δεν ήθελε ούτε να το ακούσει, αλλά εγώ αγαπούσα τόσο πολύ τις καταδύσεις που στο τέλος κατάφερα να κάμψω τις αντιρρήσεις του», είπε η κ. Παπαδάκη και πρόσθεσε: «Μάλιστα καθώς έβρισκα ακόμα πιο συναρπαστική τη σπηλαιοκατάδυση, μετά από χρόνια με αξίωσε ο Θεός όχι μόνο να ασχοληθώ με αυτήν και να γίνω εκπαιδεύτρια σπηλαιοκαταδύσεων, αλλά και να γίνω από τους πρώτους σπηλαιοδύτες στην Ελλάδα.
Στη συνέχεια υπογράμμισε, ότι σήμερα η κατάδυση της προσφέρει ηρεμία. Χαρακτηριστικά ανέφερε: «Είμαι μόνο εγώ, το νερό κι ο Θεός. Βουτάω κι αφήνω πίσω όλα μου τα προβλήματα. Για μένα είναι σίγουρα κι ένα είδος ψυχοθεραπείας. Στο βυθό συνειδητοποιώ πόσο σημαντικό είναι που ζούμε και μπορούμε και απολαμβάνουμε αυτό το θαύμα».
Η κ. Παπαδάκη είναι η πρώτη επαγγελματίας του είδους στην Κρήτη, και όπως είπε οι περισσότεροι που σήμερα έχουν καταδυτικά κέντρα στο νησί ήταν παλιοί μαθητές της.
Στα περίεργα που έχει ακούσει, η ίδια ανέφερε ότι της έχει τύχει να έρθουν να ζητήσουν να εκπαιδευτούν και άτομα που δεν ξέρουν ούτε να κολυμπούν. «Ένας από εκείνους που δεν ήξεραν κολύμπι με ρώτησε αν είμαι εκπαιδεύτρια κι αφού του απάντησα θετικά με ρώτησε αν ξέρω να κολυμπώ. Αστειευόμενη του είπα «Όχι, γι αυτό είμαι κάτω από το νερό»…
ΑΓΑΠΩ ΤΟ ΒΥΘΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΨΑΡΕΥΩ
«Δεν ψαρεύω», είπε η κ. Παπαδάκη, απαντώντας σε σχετικό ερώτημα. «Αν αρχίσουμε και να ψαρεύουμε μετά δεν θα έχουμε τίποτα να δούμε. Ήδη ο πληθυσμός των ψαριών έχει μειωθεί λόγω αλιείας και κυρίως λόγω της παράνομης αλιείας. Για μένα ο βυθός είναι το δεύτερο σπίτι μου, όπως λοιπόν δεν θέλω να καταστρέφει κάποιος το σπίτι μου, έτσι δεν θέλω να καταστραφεί και ο βυθός. Στα σεμινάρια που κάνουμε σε παιδιά τους μαθαίνουμε ότι αγαπάμε τον υποβρύχιο κόσμο και δεν τον καταστρέφουμε».
Ωστόσο όπως έχει διαπιστώσει: «στα 25 χρόνια υπάρχει μεγάλη διαφορά στο περιβάλλον του βυθού. Οι μολύνσεις, το παράνομα ψάρεμα, έχουν επηρεάσει πολύ, όχι μόνο την εικόνα αλλά και τη ζωή στο βυθό. Τώρα προσπαθούμε να προστατεύσουμε ότι υπάρχει. Οι σχολές βοηθούν σε αυτό. Όσο περισσότερες, τόσο η παιδεία σε σχέση με την προστασία του βυθού είναι καλύτερη, αφού κάθε μέρα μεγαλώνει ο αριθμός αυτών που νοιάζονται για τον υποβρύχιο πλούτο».
ΑΘΗΝΑ ΠΕΤΡΑΚΑΚΗ
