Το αργότερο το 2026 όλα τα δικαιώµατα ενίσχυσης θα πρέπει να έχουν αξία τουλάχιστον στο 75% του µέσου προβλεπόµενου µοναδιαίου ποσού για τη βασική εισοδηµατική στήριξη, βάσει των νοµικών κειµένων της νέας ΚΑΠ, που πρώτη παρουσίασε η εφημερίδα Agrenda, στα οποία ωστόσο δεν ξεκαθαρίζεται αν η αποµάκρυνση από τις ιστορικά δικαιώµατα σηµαίνει και µία κίνηση για κατ’αποκοπή πληρωµή ανά εκτάριο, δηλαδή για πλήρη εξωτερική σύγκλιση.
Το βέβαιο είναι ότι µένουν πολλά µέχρι να φανεί τι επακριβώς εισάγει το νέο καθεστώς χρηµατοδότησης που παρουσιάστηκε την 1η Ιουνίου και αν θα υπάρξει ανακατανοµή των πληρωµών πληρωµών µεταξύ των δικαιούχων (µισιακά, µη κατ’επάγγελµα αγρότες).
Σημειωτέον ότι σύμφωνα με την πρόταση κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με τη θέσπιση κανόνων για τη στήριξη των στρατηγικών σχεδίων που πρέπει να καταρτίζονται από τα κράτη μέλη στο πλαίσιο της Κοινής Γεωργικής Πολιτικής (στρατηγικά σχέδια της ΚΓΠ) και να χρηματοδοτούνται από το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Εγγυήσεων (ΕΓΤΕ) και το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Αγροτικής Ανάπτυξης (ΕΓΤΑΑ), και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1305/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου και του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1307/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, για την κατανομή, αξία, ενεργοποίηση των δικαιωμάτων ενίσχυσης προβλέπονται τα εξής:
Άρθρο 19
Δικαιώματα ενίσχυσης
1. Τα κράτη μέλη που έχουν εφαρμόσει το καθεστώς βασικών ενισχύσεων, όπως ορίζεται τον τίτλο ΙΙΙ κεφάλαιο Ι τμήμα 1 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1307/2013, μπορούν να αποφασίσουν να χορηγήσουν τη βασική εισοδηματική στήριξη βάσει των δικαιωμάτων ενίσχυσης σύμφωνα με τα άρθρα 19 έως 24 του παρόντος κανονισμού.
2. Όταν τα κράτη μέλη που έχουν εφαρμόσει το καθεστώς βασικών ενισχύσεων, όπως ορίζεται στον τίτλο ΙΙΙ κεφάλαιο Ι τμήμα 1 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1307/2013, αποφασίζουν να μην χορηγήσουν βασική εισοδηματική στήριξη βάσει δικαιωμάτων ενίσχυσης, τα δικαιώματα ενίσχυσης που χορηγούνται βάσει του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1307/2013 λήγουν στις 31 Δεκεμβρίου 2020.
Άρθρο 20
Αξία των δικαιωμάτων ενίσχυσης και σύγκλιση
1. Τα κράτη μέλη καθορίζουν τη μοναδιαία αξία των δικαιωμάτων ενίσχυσης πριν από τη σύγκλιση σύμφωνα με το παρόν άρθρο προσαρμόζοντας την αξία των δικαιωμάτων ενίσχυσης αναλογικά με την αξία τους, όπως καθορίζεται σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1307/2013 για το έτος απαίτησης 2020 και τις σχετικές ενισχύσεις για γεωργικές πρακτικές επωφελείς για το κλίμα και το περιβάλλον που προβλέπονται στον τίτλο ΙΙΙ κεφάλαιο III του εν λόγω κανονισμού για το έτος υποβολής αιτήσεων 2020.
2. Τα κράτη μέλη μπορούν να αποφασίσουν να διαφοροποιήσουν την αξία των δικαιωμάτων ενίσχυσης σύμφωνα με το άρθρο 18 παράγραφος 2.
3. Τα κράτη μέλη ορίζουν, έως το έτος υποβολής αιτήσεων 2026 το αργότερο, ανώτατο όριο της αξίας των δικαιωμάτων ενίσχυσης για το κράτος μέλος ή για κάθε ομάδα εδαφών που καθορίζονται σύμφωνα με το άρθρο 18 παράγραφος 2.
4. Όταν η αξία των δικαιωμάτων ενίσχυσης, όπως καθορίζεται σύμφωνα με την παράγραφο 1, δεν είναι ομοιόμορφη εντός κράτους μέλους ή εντός ομάδας εδαφών, όπως καθορίζεται σύμφωνα με το άρθρο 18 παράγραφος 2, τα κράτη μέλη διασφαλίζουν τη σύγκλιση της αξίας των δικαιωμάτων ενίσχυσης προς ενιαία τιμή μονάδας το αργότερο έως το 2026.
5. Για τους σκοπούς της παραγράφου 4, τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε, το αργότερο μέχρι το έτος 2026, όλα τα δικαιώματα ενίσχυσης να έχουν αξία τουλάχιστον 75% του μέσου προβλεπόμενου μοναδιαίου ποσού για τη βασική εισοδηματική στήριξη για το έτος υποβολής αιτήσεων 2026, όπως ορίζεται στο στρατηγικό σχέδιο της ΚΓΠ που διαβιβάζεται σύμφωνα με το άρθρο 106 παράγραφος 1 για το κράτος μέλος ή για τα εδάφη που ορίζονται σύμφωνα με το άρθρο 18 παράγραφος 2.
6. Τα κράτη μέλη χρηματοδοτούν τις αυξήσεις στην αξία των δικαιωμάτων ενίσχυσης που απαιτούνται για τη συμμόρφωση με τις παραγράφους 4 και 5 χρησιμοποιώντας κάθε δυνατό προϊόν που προκύπτει από την εφαρμογή της παραγράφου 3, και εφόσον κρίνεται αναγκαίο, μειώνοντας τη διαφορά μεταξύ της μοναδιαίας αξίας των δικαιωμάτων ενίσχυσης, που καθορίζεται σύμφωνα με την παράγραφο 1, και του μέσου προβλεπόμενου ποσού μονάδας για τη βασική στήριξη του εισοδήματος για το έτος υποβολής αιτήσεων 2026, όπως ορίζεται στο στρατηγικό σχέδιο της ΚΓΠ που διαβιβάζεται σύμφωνα με το άρθρο 106 παράγραφος 1 για το κράτος μέλος ή για τα εδάφη όπως ορίζονται σύμφωνα με το άρθρο 18 παράγραφος 2.
Τα κράτη μέλη μπορούν να αποφασίσουν να εφαρμόσουν τη μείωση στο σύνολο ή μέρος των δικαιωμάτων ενίσχυσης με αξία που προσδιορίζεται σύμφωνα με την παράγραφο 1, η οποία υπερβαίνει το μέσο προβλεπόμενο μοναδιαίο ποσό για τη βασική στήριξη εισοδήματος για το έτος 2026, όπως ορίζεται στο στρατηγικό σχέδιο ΚΓΠ που διαβιβάζεται σύμφωνα με το άρθρο 106 παράγραφος 1 για το κράτος μέλος ή για τα εδάφη που ορίζονται σύμφωνα με το άρθρο 18 παράγραφος 2.
7. Οι μειώσεις που αναφέρονται στην παράγραφο 6 βασίζονται σε αντικειμενικά και αμερόληπτα κριτήρια. Με την επιφύλαξη του ελάχιστου ποσοστού που καθορίζεται σύμφωνα με την παράγραφο 5, τα κριτήρια αυτά μπορούν να περιλαμβάνουν τον καθορισμό μέγιστης μείωσης η οποία δεν μπορεί να είναι κατώτερη του 30%.
Άρθρο 21
Ενεργοποίηση δικαιωμάτων ενίσχυσης
1. Τα κράτη μέλη χορηγούν βασικές εισοδηματικές ενισχύσεις σε πραγματικούς γεωργούς που κατέχουν που ίδια ή μισθωμένα δικαιώματα μετά την ενεργοποίηση αυτών των δικαιωμάτων ενίσχυσης. Τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε, για τους σκοπούς της ενεργοποίησης των δικαιωμάτων ενίσχυσης, οι πραγματικοί γεωργοί να δηλώνουν τα επιλέξιμα εκτάρια που συνοδεύουν κάθε δικαίωμα ενίσχυσης.
2. Τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε τα δικαιώματα ενίσχυσης, συμπεριλαμβανομένης υφιστάμενης ή αναμενόμενης κληρονομιάς, να ενεργοποιούνται μόνο στο κράτος μέλος ή εντός της ομάδας εδαφών που ορίζονται σύμφωνα με το άρθρο 18 παράγραφος 2, όπου έχουν χορηγηθεί.
3. Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι τα ενεργοποιημένα δικαιώματα ενίσχυσης ισχύουν με βάση το ποσό που καθορίζεται σε αυτά.
Άρθρο 22
Αποθεματικά δικαιωμάτων ενίσχυσης
1. Κάθε κράτος μέλος που αποφασίζει να χορηγήσει τη βασική εισοδηματική στήριξη βάσει των δικαιωμάτων ενίσχυσης διαχειρίζεται εθνικό απόθεμα.
2. Κατά παρέκκλιση της παραγράφου 1, όταν τα κράτη μέλη αποφασίζουν να διαφοροποιήσουν τη βασική εισοδηματική στήριξη σύμφωνα με το άρθρο 18 παράγραφος 2, δύναται να αποφασίσουν να διαθέτουν αποθεματικό για κάθε ομάδα εδαφών που ορίζονται σύμφωνα με το εν λόγω άρθρο.
3. Τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε τα δικαιώματα ενίσχυσης από το αποθεματικό να χορηγούνται μόνο σε πραγματικούς γεωργούς.
4. Τα κράτη μέλη χρησιμοποιούν το απόθεμα κατά προτεραιότητα για την κατανομή των δικαιωμάτων ενίσχυσης στις ακόλουθες κατηγορίες γεωργών:
α) νέοι γεωργοί που έχουν συστήσει πρόσφατα γεωργική εκμετάλλευση για πρώτη φορά·
β) γεωργοί που έχουν συστήσει πρόσφατα γεωργική εκμετάλλευση για πρώτη φορά ως αρχηγοί της εκμετάλλευσης με την κατάλληλη κατάρτιση ή τις απαραίτητες δεξιότητες που ορίζονται από τα κράτη μέλη για τους νέους γεωργούς.
5. Τα κράτη μέλη κατανέμουν δικαιώματα ενίσχυσης ή αυξάνουν την αξία των υφιστάμενων δικαιωμάτων ενίσχυσης των δικαιούχων πραγματικών γεωργών βάσει οριστικής δικαστικής απόφασης ή οριστικής διοικητικής πράξης της αρμόδιας αρχής κράτους μέλους. Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι οι πραγματικοί γεωργοί λαμβάνουν τον αριθμό και την αξία των δικαιωμάτων ενίσχυσης που καθορίζονται στην εν λόγω απόφαση ή πράξη σε ημερομηνία που καθορίζεται από το κράτος μέλος.
6. Τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε το απόθεμα να αναπληρώνεται με γραμμική μείωση της αξίας όλων των δικαιωμάτων ενίσχυσης, εφόσον το απόθεμα δεν επαρκεί για την κάλυψη της κατανομής των δικαιωμάτων ενίσχυσης σύμφωνα με τις παραγράφους 4 και 5.
7. Τα κράτη μέλη μπορούν να θεσπίζουν συμπληρωματικούς κανόνες για τη χρήση του αποθεματικού και τις περιπτώσεις που θα οδηγούσαν στην αναπλήρωσή του με γραμμική μείωση της αξίας όλων των δικαιωμάτων ενίσχυσης.
8. Τα κράτη μέλη καθορίζουν την αξία των νέων δικαιωμάτων ενίσχυσης που χορηγούνται από το αποθεματικό στην εθνική μέση αξία των δικαιωμάτων ενίσχυσης κατά το έτος χορήγησης ή στη μέση αξία των δικαιωμάτων ενίσχυσης για κάθε ομάδα εδαφών που ορίζονται σύμφωνα με το άρθρο 18 παράγραφος 2, το έτος χορήγησης.
9. Τα κράτη μέλη μπορούν επίσης να αποφασίσουν να αυξήσουν την αξία των υφισταμένων δικαιωμάτων ενίσχυσης μέχρι την εθνική μέση αξία κατά το έτος χορήγησης ή έως τη μέση τιμή για κάθε ομάδα εδαφών όπως ορίζεται σύμφωνα με το άρθρο 18 παράγραφος 2.
