Πολλά και σοβαρά προβλήματα αντιμετωπίζουν οι επιχειρηματίες της περιοχής Κιουλούμπαση της πόλης του Ρεθύμνου, όπως οι ίδιοι καταγγέλλουν. Με επιστολή τους προς τον Δήμαρχο Ρεθύμνης κ. Γιώργη Μαρινάκη και την Πρόεδρο του Λιμενικού Ταμείου Ρεθύμνης κ. Ρένα Κουτσαλεδάκη, η κατάσταση που αντιμετωπίζουν με την όχληση στην περιοχή τους, θέτει σοβαρά ζητήματα ως προς την λειτουργία των τουριστικών τους επιχειρήσεων, άρα, το επαγγελματικό και οικονομικό μέλλον των οικογενειών των ίδιων αλλά και των εργαζόμενων τους.
Στην επιστολή τους αναφέρουν χαρακτηριστικά τα εξής:
«Εμείς, όλοι οι καταστηματάρχες και κάτοικοι που μένουμε στην οδό Κεφαλογιάννηδων «Περιφερειακός ή Κιουμούμπασης» διαμαρτυρόμαστε, γιατί καταντήσαμε όμηροι της κάθε λογής δραστηριότητας που γίνεται σε αυτό το κομμάτι της πόλης μας.
Όλοι οι τουρίστες που είτε μένουν στο Ρέθυμνο είτε έρχονται από όλη τη Κρήτη, για να επισκεφτούν το κάστρο και το μουσείο σαν τουριστικά αξιοθέατα δεν πιστεύουν στα μάτια τους με αυτά που βλέπουν στη περιοχή και τα οποία εμείς οι κάτοικοι και καταστηματάρχες βιώνουμε όλο το 24ωρο. Μηχανάκια -μικρού και μεγάλου κυβισμού- να μετατρέπουν το δρόμο σε πίστα ταχύτητας και ανταγωνισμού, χωρίς όριο ταχύτητας. Να περνούν τα τρενάκια όλη την ημέρα μέχρι τις 12 το βράδυ. Να έρχονται περίπου 30 πούλμαν μέχρι τις 12 το βράδυ, για να φέρουν ή να πάρουν τουρίστες από τα ξενοδοχεία «Ideon, Palazzo, Rimondi, Vecchio, Fortezza, Corina», με αφετηρία υποχρεωτικά τη στάση εμπρός στο Ideon. Σε όλα τα προαναφερθέντα που έχουμε να αντιμετωπίσουμε, το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι οι νταλίκες που φορτοεκφορτώνουν: α) τα καράβια, τα οποία καθημερινά ξεφορτώνουν ζωοτροφές, αδρανή υλικά, σίδερα για τις βιομηχανίες που υπάρχουν στο νομό Ρεθύμνης, β) το καράβι με βενζίνες και γ) το καράβι που φέρνει νταλίκες με εμπορεύματα και το οποίο μας φέρνει στη μνήμη μας τα 2 καράβια «Αρκάδι» και «Πρέβελη». Δεν έχουμε αντίρρηση να λειτουργούν όλα τούτα και να υπάρχει ευημερία για όλους αυτούς τους τομείς, για το καλό του τόπου. Όμως πρέπει να γίνεται με μέτρο, όπως πριν από 3 χρόνια. Δηλαδή, τότε κάθε μέρα από ένα έως τρία καράβια ξεφόρτωναν με τις νταλίκες τα προαναφερθέντα προϊόντα στο εθνικό ωράριο που δούλευαν και οι λιμενεργάτες. Τώρα κουβαλούν κάθε μέρα μέχρι τις 12 το βράδυ, κάποιες φορές και ολονύχτια(!), καθημερινές και Σαββατοκύριακα, με αποτέλεσμα τα μαγαζιά μας –ταβέρνες, καφετέριες, πιτσαρίες- της οδού αυτής «Περιφερειακός», να τα έχουν εξοντώσει. Τόσο τα γκαρσόνια για να διαβούν το δρόμο και να σερβίρουν όσο και οι τουρίστες που θέλουν να πάνε στη τουαλέτα κάνουν ακροβασίες ανάμεσα στα προαναφερθέντα εμπόδια. Σημειωτέον! Έχουμε μετατρέψει τις τουαλέτες των καταστημάτων μας σε δημοτικά ουρητήρια φυσικά για το καλό του τουρισμού! Θα μπορούσαμε να γράφουμε τόσα που να μη φτάνουν τα φύλλα της εφημερίδας…
Ζητάμε από το δήμαρχο και από το Λιμενικό Ταμείο η φορτοεκφόρτωση των καραβιών να απαγορευτεί μετά τις 19:00, διότι από τις 19:00 έως τις 21:00 βγαίνουν οι τουρίστες για φαγητό και βλέποντας αυτό το χάλι εξαφανίζονται από τη περιοχή. Η δικαιολογία των πρακτόρων ότι το ναύλο έχει περιορισμένες ώρες για να φύγουν τα καράβια είναι φτηνή και ψευδής, διότι κανένα καράβι δε ξεφορτώνει μονοημερίς αλλά σε δύο ή τρεις ημέρες. Αντί λοιπόν τη 2η ή 3η ημέρα να αδειάζει από τις 11:00 και 12:00 το μεσημέρι, να αδειάσει το απόγευμα από τις 17:00 και 18:00, για να απελευθερωθεί στο εξής η περιοχή από νταλίκες και για να υπάρχει η δυνατότητα και για μας να δουλέψουμε και να μπορούν οι επιχειρήσεις μας να είναι αποδοτικές, για να είμαστε και εμείς συνεπείς στις υποχρεώσεις μα ς προς εσάς.
Κύριε Δήμαρχε, τα ακίνητά μας σε αυτή τη περιοχή τα πήραμε με την ανταλλαγή των πληθυσμών στο Διωγμό της Μικράς Ασίας το 1922. Ταβέρνες στη περιοχή υπήρχαν από το ’50 : «η Ταβέρνα του Παντελή Αναγνωστάκη, του Μπαλάση, μετέπειτα του Τάσου του Τσακάλη, του Κατσίκη…». Ζήσαμε τον θεμέλιο λίθο του λιμανιού από τον Κων/νο Καραμανλή –εκεί που είναι η είσοδος του parking τώρα- και γι’ αυτό απαιτούμε από τους μετέπειτα επιχειρηματίες και από εσάς κυρίως του Λιμενικού Ταμείου σεβασμό στις επιχειρήσεις μας, στο αναφαίρετο δικαίωμα της κοινής ησυχίας σε όλα τα σπίτια του Κιουλούμπαση, για να παντρέψουμε αρμονικά την συνύπαρξη όλων των δραστηριοτήτων. Με αγανάκτηση σας προσκομίζουμε αυτή την επιστολή.»
