ΒΙΒΛΙΑ ΣΤΑΘΜΟΣ ΓΙΑ ΤΑ ΜΑΓΑΖΙΑ ΤΟΥ ΠΑΛΑΙΟΥ ΡΕΘΥΜΝΟΥ
Στα σκαριά και το 2ο βιβλίο
Τι μπορούμε να πούμε για έναν νέο ‘ερευνητή-δημοσιογράφο’, ο οποίος έχει αναλάβει να αναβιώσει πολλά παλιά επαγγέλματα της Ρεθύμνης. Ο Μάνος Γοργοράπτης είναι μεθοδικός, σοβαρός κι έχει μεράκι για τα παλιά μαγαζιά, τις επιχειρήσεις του τόπου μας και τους επαγγελματίες μιας άλλης εποχής που πέρασε ανεπιστρεπτί. Είναι άνθρωπος ευγενικός, σεμνός, απλός, αυθεντικός και μας εκπλήσσει για τη σβελτάδα αλλά και υπευθυνότητα με την οποία ‘γράπτει και συρράπτει’ τα λίαν ενδιαφέροντα κείμενά του.
Το βιβλίο του « Ρέθεμνος. Σημεία των καιρών» αποτελεί πολύτιμη παρακαταθήκη για τους Ρεθυμνίους και είναι το κόσμημα της βιβλιοθήκης μας.
Στο πολυσέλιδο εγχειρίδιό ο αναγνώστης τριγυρίζει και αναδιφεί στις γειτονιές του αρχοντικού Ρεθύμνου, πριν ακόμη ενσκήψει η τουριστική λαίλαπα και τούτο διότι περιέχει πολλά χρήσιμα στοιχεία που αφορούν στα επαγγέλματα του παρελθόντος, τον τρόπο που λειτουργούσαν, τους χώρους στους οποίους εργάζονταν και λοιπές πληροφορίες που έχουν σχέση με την Κοινωνιολογία, την Ιστορία, τη Λαογραφία, την Παράδοση, την Ενδυματολογία, τη Μόδα, τη Φωτογραφία. Τα ποιοτικά κείμενα που συν-ράπτει και συν-γράπτει ο Μάνος ζωντανεύουν με φωτογραφίες των επαγγελματιών, των μαγαζιών ή από των ατόμων που τα πλαισίωναν. Όταν δε ο συγγραφέας διαπιστώνει ότι ο επαγγελματίας κατάγεται από ιστορική οικογένεια συλλέγει με προσοχή και σέβας ιστορικά στοιχεία των προγόνων του είτε εκείνοι είχαν δράσει κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας είτε της Κατοχής. Με τον ίδιο τρόπο ενεργεί και όταν έχει να κάνει με οικογένειες που είχαν πλούσια κοινωνική ή πολιτιστική δράση.
Στο πρώτο μέρος του βιβλίου, ο Ρεθυμνιώτης περιδιαβαίνοντας τα στενά, θα γευτεί το γαλακτομπούρεκο του Γρηγοριάδη, το μυρωδάτο ψωμί του Τζέληση, το παγωτό κασάτο του Νικολαΐδη, θα αγοράσει υφάσματα απ' τον Δασκαλάκη, καπέλα απ' τον Μπαρμπουνάκη, όσπρια απ' τον Μυλωνάκη και τον Κουτσουράκη και χειροποίητα μακαρόνια στου Γαγάνη. Θα χορτάσει στου Σιμιτζή, θα ψωνίσει διάφορα χρειαζούμενα απ' του Συμσίρη, θα «ξαναβρεί το φως του» με γυαλιά του Πλατύρραχου από τις Κουρούτες, θα δωρίσει πορσελάνες απ' του Κυδωνάκη, θα συγκινηθεί με μια ταινία στο θερινό «Σινέ Παντελής», θα φωτογραφηθεί στου Τριαντάφυλλου και στου Κουγιτάκη και θα παραγγείλει έπιπλα απ' του Σπυριδάκη. Θα θυμηθεί και άλλους αγαπημένους, μα όχι ξεχασμένους Ρεθεμνιώτες που πλαισιώνουν τις όμορφες αυτές γειτονιές με τα γιούλια και τα γιασεμιά.
Στο δεύτερο μέρος του βιβλίου, θα παραστεί στα εγκαίνια του Κολυμβητηρίου και του πρώτου υποκαταστήματος της Τράπεζας της Ελλάδος στο Ρέθυμνο, θα ανάψει κεράκι στο νέο Ι. Ναό του Αγίου Γεωργίου του Πεταλιώτη, θα δει να γκρεμίζεται ο παλιός Ναός των Τεσσάρων Μαρτύρων, θα σταθεί προσοχή στην έπαρση της σημαίας στην παραλία και θα κάνει βόλτα σε σημεία που είτε δεν υπάρχουν πια, είτε άλλαξαν άρδην…
ΕΤΟΙΜΑΖΕΙ ΚΑΙ 2Ο ΒΙΒΛΙΟ
Πρόσφατα πληροφορήθηκα ότι ο Μάνος Γοργοράπτης πρόκειται να εκδώσει και ένα δεύτερο βιβλίο με άλλα επαγγέλματα που ήταν αδύνατο , να περιλάβει στο πρώτο του βιβλίο. Δεν διόλου εύκολη η δουλειά του Μάνου, πρέπει να μπει σε διάφορα σπίτια ή μαγαζιά να ρωτήσει να φωτογραφίσει να μάθει και επειδή μάλιστα είναι πολύ προσεκτικός σε όσα γράφει, ο κόπος είναι διπλός.
Ο Γοργοράπτης μπορεί να έχει γρήγορη πένα δεν είναι όμως βιαστικός, με αποτέλεσμα το γράψιμό του να είναι ποιοτικό. Για κάθε στοιχείο που θα λάβει από το άτομο που του δίδει πληροφορίες ζητά τεκμήρια ιστορικά και λοιπά αποδεικτικά στοιχεία, προκειμένου να είναι αξιόπιστος. Τον αποκαλώ Γοργοράπτη όχι μόνο διότι αυτό το επώνυμό του, αλλά επειδή γοργά και με αποφασιστικότητα ‘ράπτει’ τα κείμενα του, θα τον έλεγα επίσης ‘Γοργογράπτη’ επειδή σχετικά γρήγορα, αλλά όχι αβασάνιστα, προλαβαίνει και ‘γράπτει’ τα κείμενα των άρθρων ή και των βιβλίων του, λαμβάνοντας υπόψιν ότι αποτελούν απόσταγμα χρονοβόρου, κοπιώδους και δύσκολης εργασίας. Τέλος τον ονομάζω ‘Καλογράπτη’ επειδή τα κείμενά του είναι καλογραμμένα, εμπεριστατωμένα με απλό και κατανοητό λόγο, όσο δε για τη χρησιμότητά τους την θεωρώ υψίστης σημασίας, και όαση ανθρωπιάς σε τούτη την πεζή και ανόητη εποχή όπου οι μισοί νεοέλληνες, είναι απαγκιστρωμένοι και αποχαυνομένοι στα ριάλιτι, στα survivor στα power of love, στα τάμπλετ και σε κάθε λογής σειρήνες,ο tempos o mora όπως θα έλεγαν οι Λατίνοι , και οι άλλοι μισοί με μίσος και μανία παίρνουν από ένα σπρέι και μαγαρίζουν τα μνημεία, τα σπίτια ή με σιδηρολοστούς σπάνε τις βιτρίνες των μεροκαματιάρηδων, καίνε σημαίες και ιερά σύμβολα και βεβηλώνουν αξίες και ψυχές.
