ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ
MENOY
ΚΡΗΤΗ

Δημιουργία συλλόγου “φοιτησάντων, αποφοίτων και φίλων του Σταυράκειου Γυμνασίου και Λυκείου Ανωγείων”

0

Του Γιώργη Μπαγκέρη

Φωτογραφίες:Αγγέλα Σκουλά

Η Κρήτη βγάνει αγωνιστές κι ανθρώπους των γραμμάτων,

κι αγράμματους που αλλάζουνε την τάξη των πραγμάτων..(Μήτσος Σταυρακάκης)

Με την εκλογή προσωρινής διοικούσας επιτροπής, ολοκληρώθηκε με επιτυχία η πρώτη μεγάλη συνάντηση φοιτησάντων, αποφοίτων και φίλων, του Σταυράκειου Γυμνασίου και Λυκείου Ανωγείων. Το..κουδούνι χτύπησε και οι εκατοντάδες των παρευρισκομένων, κάθησαν αυτή τη φορά όχι στα θρανίο, αλλά στο μεγάλο αμφιθέατρο του σχολείου, με σκοπό όχι μόνο να τιμήσουν τη μνήμη του μεγάλου δωρητή των Ανωγείων Μιχάλη Σταυρακάκη, αλλά και να προχωρήσουν ένα βήμα παραπάνω, με τη δημιουργία ενός συλλόγου που θα δώσει περαιτέρω ώθηση στα σχολεία του τόπου μας, με δράσεις που θα αφορούν την ομαλή τους λειτουργία, εμπλουτισμένες με ιδέες για το πως τα παιδιά μας θα δρουν και θα πράττουν περισσότερο, παράλληλα με την εκπαίδευση τους.

1794 απόφοιτοι μέχρι σήμερα, από 87 χωριά και τέσσερις χώρες, εκπροσωπήθηκαν επάξια από αυτούς που μπόρεσαν να δώσουν το παρόν στην μεγάλη αυτή συνάντηση, ανάμεσα τους και άνθρωποι που δεν φοίτησαν στο “Σταυράκειο”, αλλά θεώρησαν καθήκον τους την παρουσία σε μια τέτοιου είδους εκδήλωση, που στόχο είχε ένα καλύτερο εκπαιδευτικό μέλλον για τα παιδιά μας. Αυτοί οι άνθρωποι της τελευταίας κατηγορίας θα αποτελούν και τους “φίλους” αυτού του εγχειρήματος, κάτι που προστέθηκε στο καταστατικό του νέου συλλόγου, πλάι στις κατηγορίες των φοιτησάντων και αποφοίτων!

Η συνάντηση ξεκίνησε με τρισάγιο στον χώρο του αγάλματος του Μιχάλη και της Λετίτσιας Σταυρακάκη, ενώ εντός της αίθουσας ακολούθησε αγιασμός για την έναρξη της εκδήλωσης, καθώς και ένα καλωσόρισμα από τον ιερωμένο π.Ανδρέα Κεφαλογιάννη, ο οποίος ανέφερε τα εξής:”Με την ευλογία του θεού αλλά και την θέληση τη δική μας ανταμώνουμε αφιερώνοντας χρόνο ο ένας για τον άλλον και όλοι μαζί, για όσα μας ενώνουν μέσα σε ένα σχολείο μέσα από ένα σχολείο. Η συγκίνηση είναι αυτή που πρέπει στην καρδιά μου και εύχομαι και στις δικές σας καρδιές να έχει φωλιάσει ότι καλό και ότι όμορφο από εκείνα τα χρόνια που ο ένας αλληλεπιδρούσε με τον άλλον. Να έχουν φωλιάσει όλα όσα δούλεψαν ως η κύρια μηχανή για την μετέπειτα πορεία μας, αλλά και για όσες αλλαγές μας επιφύλασσε η ζωή και οι άνθρωποι που μετά τα μαθητικά μας χρόνια μας συνάντησαν και τους συναντήσαμε.Έχω μία σκέψη που θέλω να μοιραστώ μαζί σας. Και αφορά στην ιδιαίτερη σχέση που υπήρχε για όλους εμάς εδώ στα ορεινά με το σχολείο μας τους εκπαιδευτικούς μας αλλά και όσα μας γιγάντωσαν για να μπορέσουμε κατόπιν να πάρουμε εμείς τη ζωή στα χέρια μας. Η σκέψη που μοιράζομαι μαζί σας αφορά την αγνότητα των παιδικών μας χρόνων. Τότε που χωρίς πολλά πολλά ο ένας καταλάβαινε πολύ γρήγορα τον άλλον και αποκωδικοποιούσε χωρίς να γνωρίζουμε καν τι σημαίνει κώδικας, τις συμπεριφορές τα συναισθήματά τις ηχηρές ή σιωπηλές σκέψεις. Τότε που η αγνότητα μας βοηθούσε να έχουμε συντρόφισσά μας την αποδοχή τη ζεστασιά, τη συναισθηματική φόρτιση, την αλληλεγγύη αλλά και το μοίρασμα των στιγμών. Τα χρόνια δύσκολα και τότε και σήμερα. Αλλά αυτό που μας έκανε το ουσιαστικά καλό ήταν η Κοινότητα.

Αυτή την κοινότητα λοιπόν και αυτή την αγνότητα ας προσπαθήσουμε να ζωντανέψουμε χωρίς πολλά μαγειρέματα.Μόνο με τη δημοκρατία, την αγάπη, τη συνεννόηση και φυσικά την ανάγκη μας να αφήσουμε δρόμους ανοικτούς για τα νέα παιδιά για τα παιδιά μας. Αυτή η σκέψη των τότε χρόνων με την αγνότητα… Των τότε χρόνων με τις αξίες της κοινότητας… Αλλά και του σήμερα που μας επιβάλλει την υποχρέωση για τις επόμενες γενιές, εύχομαι από καρδιάς να γίνει από σκέψη πράξη και από πράξη ελπίδα. Ας ενωθούμε, ας πράξουμε, ας υπάρξουμε, ας ξαναγκαλιαστούμε.Την ίδια αγκαλιά που θέλει ο θεός την ίδια που θέλουν οι άνθρωποι κάθε ηλικίας κάθε επιπέδου, κάθε γειτονιάς διαφορετικής όπως αυτή και αν έχει κτιστεί από τα σχολικά μας χρόνια μέχρι τα σήμερα.

Χαίρομαι που είμαστε μαζί και θέλω να συνεχίσω να χαίρομαι μαζί σας για χρόνια πολλά ακόμα…”ολοκλήρωσε.

Με την έναρξη των διαδικασιών, οι άνθρωποι της “Ομάδας Πρωτοβουλίας”, Μαίρη Μπαγκέρη-Σταυρακάκη, Δημήτρης Σαλούστρος, Μήτσος Σταυρακάκης και Αρετή Σπαχή, έκαναν αναφορές στον μεγάλο απόντα της ημέρας, την “ψυχή” όλης αυτής της προσπάθειας, Γιαννάκο Ξυλούρη, που λόγοι υγείας δεν του επέτρεψαν να βρίσκεται μαζί μας. “Το σώμα του δεν βρίσκεται σε αυτή την αίθουσα, είναι εδώ όμως η ψυχή και η σκέψη του..” ανέφερε η Μαίρη Μπαγκέρη και ένα αυθόρμητο θερμό χειροκρότημα αφιερώθηκε στον Γιαννάκο, που τόσο πολύ μόχθησε για την επιτυχία της συνάντησης αυτής.

Η Μαίρη Μπαγκέρη-Σταυρακάκη μίλησε στη συνέχεια για τους στόχους της “Ομάδας Πρωτοβουλίας” και επικεντρώθηκε στους τρεις βασικότερους. Χαρακτηριστικά τόνισε:”Τρεις είναι οι βασικοί μας στόχοι. Ο πρώτος είναι η ανάγκη μας να εκφράσουμε φόρο τιμής στους ιδρυτές του σχολείου, μια ανάγκη που νομίζω όλοι που είμαστε εδώ την αισθανόμαστε. Δεύτερον να σμίξουμε ξανά όλοι μαζί εδώ στο σχολείο που περάσαμε τα καλύτερα χρόνια μας και ο τρίτος λόγος είναι να επιστρέψουμε αυτή την οφειλή που έχουμε προς τους ιδρυτές και ο ιδανικός αυτή τη στιγμή θεωρούμε είναι η ίδρυση ενός συλλόγου ο οποίος θα βοηθάει και το σχολείο και τον τόπο μας..” κατέληξε.

Στη συνέχεια τον λόγο πήρε ο ποιητής και στιχουργός Μήτσος Σταυρακάκης, εκ μέρους της οικογένειας, με συγκινητικές αναφορές στον ιδρυτή Μιχάλη Σταυράκη, με πολλές αναφορές για το πως εμείς οι μεταγενέστεροι πρέπει να τον μιμηθούμε και να δράσουμε με την ίδρυση Συλλόγου που ενεργά θα μιμηθεί το έργο και την ζωή του. Αργότερα στη σύντομη ομιλία του ο Δήμαρχος Ανωγείων Εμμανουήλ Καλλέργης, δήλωσε δίπλα στην προσπάθεια αυτή, με κάθε υλικό η οποιοδήποτε άλλο τρόπο χρειαστεί, καθώς όπως ανέφερε “Η παιδεία είναι το σημαντικότερο αγαθό”, σημειώνοντας τη σημασία της επιτυχίας του συλλόγου για το μέλλον της ευρύτερης περιοχής και τη νεολαία. Ο Εμμανουήλ Καλλέργης μέσω του βήματος συνομίλησε ουσιαστικά και με τον Αντιπεριφερειάρχη Παιδείας Γιάννη Παρασύρη, έναν άνθρωπο που επίσης αποτελεί απόφοιτο του ΓΕΛ Ανωγείων και ο οποίος τόνισε ότι η Περιφέρεια εγγυάται αναβάθμιση υποδομών και υπηρεσιών στο “Σταυράκειο”, με κάποιες μελέτες και προτάσεις να είναι ήδη έτοιμες να αποσταλούν από το τμήμα Παιδείας του Δήμου Ανωγείων.

Η εκδήλωση συνεχίστηκε με ενδιαφέρουσες τοποθετήσεις και χαιρετισμούς, τόσο από τις Διευθύντριες του Γυμνασίου και Λυκείου, με την Δέσποινα Πρίμπου να συγχαίρει τα μέλη της “Ομάδας Πρωτοβουλίας” και να δηλώνει παρούσα σε ότι χρειαστεί, όπως και ο πρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου Ανωγείων Νίκος Βρέντζος που τόνισε ότι τόσο αυτός αλλά και όλα τα μέλη του συλλόγου στηρίζουν την προσπάθεια και είναι ανοιχτοί σε οποιαδήποτε πρόταση για συνεργασία ή βοήθεια προς τον νέο σύλλογο.Ακολούθησε ο Λουδοβίκος των Ανωγείων, με θερμά λόγια για την συνάντηση των αποφοίτων, τονίζοντας επίσης ότι τα “Υακίνθεια” της επόμενης χρονιάς θα τιμήσουν τον μεγάλο δωρητή και ευεργέτη των Ανωγείων Μιχάλη Σταυρακάκη, ενώ μήνυμα στήριξης στην εκδήλωση έστειλε και ο Πολιτιστικός σύλλογος Σεισάρχων.

Πριν ο Γιάννης Μανουράς παρουσιάσει το Καταστατικό, συγκινητική και μεστή ήταν η ομιλία του μέλους της “Ομάδας Πρωτοβουλίας” Δημήτριου Σαλούστρου ή Ζαίμη για την εκδήλωση και την παρουσία όλων μας εκεί. Ακολούθησε διάλογος με το κοινό, αλλά και δυο φορτισμένες ομιλίες που χειροκροτήθηκαν θερμά. Η πρώτη ήταν από τον τέως Υπουργό τουρισμού Νίκο Σκουλά, ο οποίος δεν πρόλαβε να φοιτήσει στο σχολείο αυτό λόγω του ξεριζωμού του ίδιου και της οικογένειας του στο Ολοκαύτωμα των Ανωγείων της 13ης Αυγούστου του 1944, τονίζοντας ότι θέτει τον εαυτό του στη διάθεση του συλλόγου για να προσθέσει και αυτός το δικό του λιθαράκι στην μεγάλη αυτή προσπάθεια.Η δεύτερη ομιλία ήταν αυτή της Αρετής Σπαχή, με ιδιαίτερες αναφορές στην πολυτάραχη και δύσκολη ζωή του Μιχάλη Σταυρακάκη, που προσέφερε στο τέλος της ζωής του το σύνολο της περιουσίας και της σκέψης του με επίκεντρο την Παιδεία και τα νέα παιδιά, δείχνοντας σε όλους μας τον σωστό δρόμο της προσφοράς και της αλληλεγγύης.

Η εκδήλωση που ολοκληρώθηκε ομολογουμένως με μεγάλη επιτυχία, έφερε την έγκριση δια βοής του καταστατικού, δεκάδες εγγράφηκαν μέλη του νέου συλλόγου, ενώ την προσωρινή διοικούσα επιτροπή θα διαδεχτεί σε σύντομο χρονικό διάστημα το Δ.Σ του συλλόγου “φοιτησάντων, αποφοίτων και φίλων του Σταυράκειου Γυμνασίου και Λυκείου Ανωγείων”, που θα αποτελείται από 7 μέλη συν ένα μόνιμο μέλος που θα ορίζεται τιμής ένεκεν από την οικογένεια Σταυρακάκη, με την θητεία να είναι τριετής. Με την ολοκλήρωση όλων των απαραίτητων νόμιμων διαδικασιών, ο Σύλλογος αναμένεται σύντομα να ξεκινήσει και επίσημα την δράση του με επίκεντρο πάντα τους νέους και την Παιδεία των Ανωγείων και της ευρύτερης περιοχής.

Κλείνοντας παραθέτουμε ολόκληρη την ομιλία του Δημήτρη Σαλούστρου ή Ζαίμη, που ως μέλος της “Ομάδας Πρωτοβουλίας” αποτελεί τον καταλληλότερο για να καταλάβουμε όλοι τη σημασία της ίδρυσης ενός τέτοιου συλλόγου για τον τόπο. Αναλυτικά:

Θα μπορούσε να είναι και η ενδέκατη εντολή εκείνο το παλαιό πρόσταγμα του Μενάνδρου: «χάριν λαβών μέμνησο».

Όταν σε ευεργετούν, σου λέει, να το θυμάσαι.

Κι αλήθεια στο χρόνο, που μεσολάβησε από την ίδρυση και λειτουργία του Γυμνασίου Ανωγείων ο Δήμος και οι τοπικοί φορείς πολλές φορές έστρεψαν, ως όφειλαν, ευγνώμονα τη σκέψη προς τους αείμνηστους δωρητές και ευεργέτες μας Μιχάλη και Λετίτσια Σταυρακάκη.

Στην πιο πρόσφατη εκδήλωση μνήμης και τιμής, που έγινε το προπέρσινο καλοκαίρι μερίμνη και δαπάναις της οικογένειας Σταυρακάκηδων ήταν που γεννήθηκε η ιδέα της σημερινής συνάντησης

Αγαπητοί φίλοι εκπρόσωποι φορέων, αγαπητοί μαθητές και συμμαθητές, σας καλωσορίζουμε στη σημερινή μας συνάντηση. Η παρουσία σας μας δίνει δύναμη και η συμμετοχή σας στις εργασίες της έμπνευση και περιεχόμενο.

Δεν παραγνωρίζουμε τη σημασία, που έχουν οι συνήθεις συναντήσεις ανά σχολικό έτος αποφοίτησης με τη συγκίνηση και τις νοσταλγικές αναδρομές στα μαθητικά χρόνια, θέλαμε μόνο να τονίσουμε και τη διαχρονική έννοια του χρέους απέναντι σε εκείνους, που μας έμαθαν γράμματα δωρητές και δασκάλους και απέναντι στον τόπο μας, που επένδυσε απάνω μας καλές ελπίδες και ύστερα, όπως και τώρα μας είδε να φεύγουμε για αλλού και να σκορπάμε.

Όσοι περάσαμε από αυτό το Σχολιό έχουμε και ένα πρόσθετο χρέος: Πέρα από το να τιμούμε τη γενναιοδωρία μιας δωρεάς, είναι εξίσου ζωτικής σημασίας να προβάλουμε ως πρότυπο και οδηγό το ήθος και τις αντιστάσεις ενός ακέραιου ανθρώπου, που μπορεί να φόρεσε παπούτσια στα δώδεκα, να δούλεψε για πάνω από δέκα χρόνια για μόνο το φαγητό του, να πήρε αυτοκίνητο στα 46 του, να διέλυσε έξι συνεταιρισμούς προς αφερέγγυους συνεταίρους, να χρεοκόπησε , να κινδύνεψε πέντε φορές η ζωή του, την τελευταία από απόπειρα αυτοχειρίας, μπορεί ακόμη να μη βρέθηκε ποτέ σε σχολική αίθουσα, αλλά ο προικισμένος αυτός άνθρωπος μας παρέδωσε μαθήματα αυτοδημιούργητης αξιοσύνης, στηριγμένος στη εργατικότητα, τη συνέπεια λόγων και έργων, την αδιαπραγμάτευτη εντιμότητα και τη σεμνή έμπρακτη και ανιδιοτελή φιλοπατρία.

Και εκείνο που πέρα από όλα αυτά σε κερδίζει και σε κάνει να σκέφτεσαι πως αυτό, που κάνει έναν άνθρωπο ξεχωριστό δεν είναι τόσο ο πόνος οι στερήσεις και οι κακουχίες, ούτε μόνο η θυσία και η δωρεά από το υστέρημα, όσο η άκρα ταπεινότητα να τα θεωρεί όλα αυτά ανθρωπίνως αυτονόητα και να νοηματοδοτεί με τούτα τη ζωή του.

Διαβάζοντας την αυτοβιογραφία του, ένα κείμενο Μακρυγιανικό, που τουλάχιστον κάθε μαθητής του Γυμνασίου Ανωγείων πρέπει να το έχει στο κομοδίνο του, δε θα βρείτε ούτε μια λέξη, που να αναφέρεται στην κατάθεση του ιδρώτα μιας ζωής, για να μπορούμε εμείς σήμερα να έχουμε πάρει τη ζωή με το μέρος μας, να μπορούμε να είμαστε εδώ και να μιλάμε.

Τόση αποστροφή στην έπαρση, τόση σεμνή διακριτικότητα, τόση εμπιστοσύνη στη σιωπή, που φορές απέναντι στις κραυγές δε βρίσκει τίποτα να πει και βουβαίνεται.

Αγαπητοί συνοφειλέτες, μιλώ ως εκπρόσωπος μιας παρέας Γυμνασιόπαιδων μιας άλλης εποχής, που αυτοαποκληθήκαμε «ομάδα πρωτοβουλίας» γιατί και πως αλλιώς και οι οποίοι είχαμε τη σκέψη να αναθερμάνουμε τις σχέσεις μεταξύ μας, με το Σχολιό και τον τόπο μας και να σμίξουμε όλοι μαζί πρώτη φορά με ό,τι μπορεί να σημαίνει αυτό το σμίξιμο στο καιρό των κακών ειδήσεων.

Ζούμε, το ξέρουμε, ποικιλώνυμες κρίσεις, που σε κοινωνικό επίπεδο προκαλούν στασιμότητα και υπανάπτυξη και σε ατομικό απομόνωση και ανασταλτικές ψυχώσεις, η δε σύγκριση σε καθεστώς κοινωνικής αδικίας καθιστά εν τοις πράγμασι αβάστακτη τη φτώχια!

Κι η φτώχια με όλες της τις μορφές λέει εκείνη η μεγάλη ψυχή ο Γκάντι, είναι η χειρότερη μορφή βίας, αυτόν τον πόλεμο σας καλούμε να πολεμήσουμε πλάι στον άλλο, που πασχίζει να μας κρατήσει ανθρώπους με αρχές και παραδόσεις, που οφείλουμε στους επόμενους.

Στο πνεύμα του Καμύ, που λέει « αν είναι να σου συμβεί κάτι, φρόντισε να είσαι εκεί» καθυστερημένα κάπως, αλλά ελπίζουμε όχι αργά, επαναπατριζόμαστε και δηλώνουμε ότι είμαστε εδώ .

Με το πρόσθετο κίνητρο της ανταπόδοσης μιας ευεργεσίας και σε συνεργασία με όλους τους τοπικούς φορείς, κεφαλαιοποιώντας το ντόπιο, αλλά κυρίως το διάσπαρτο επιστημονικό και πνευματικό δυναμικό του τόπου μας δηλώνουμε την πρόθεσή να προβάλουμε τη αντίστασή μας απέναντι σε ό, τι μας υποτιμά, μας εκθέτει και μας ταπεινώνει, χωρίς ποσώς να αγνοούμε ότι ο τόπος είναι δύσκολος και οι άνθρωποι των απολύτων τιμών με τη καλή και με την άλλη έννοια

Και θέλουμε αυτή η αυτοστράτευση να σημαίνει:

Πως η ευγνωμοσύνη είναι καλό πέρα από τα λόγια να εκφράζεται και με ψυχή και με πράξη.

Πως ο τόπος μας έχει πέσει ξανά στη ανάγκη και πως αν δε είμαστε όλοι εδώ να συντρέξουμε ένας τον άλλο, η ανάγκη δικάζει ερήμην.

Ότι πιστεύουμε στη δύναμη της ενότητας για τη αξιοποίηση της γνώσης και της εμπειρίας ντόπιων και αποδήμων, πολύ περισσότερο σήμερα, που οι αποστάσεις παραμερίζονται από τις δυνατότητες των νέων τεχνολογιών.

Ότι πιστεύουμε στη γνησιότητα και δυναμική του Ανωγειανού DNA, που έχει δώσει ως σήμερα δείγματα ψυχικής γενναιότητας, πνεύματος πρακτικής φιλοσοφίας και μιας αισθητικής, που ξέρει να αντιστέκεται στις περαστικές μόδες και στους συρμούς χωρίς αύριο.

Ό,τι πετύχουμε μακριά από διαχωριστικές γραμμές και μικροπρέπειες, άλλοτε εκφράζοντας τις υγιείς μας δυσαρέσκειες κι άλλοτε αναδείχνοντας τις ξεχωριστές μας αρετές, αν όλοι το αγκαλιάσουμε, είμαστε βέβαιοι θα είναι για καλό.

Και πάντως για να μη συνταγογραφούνε οι γιατροί τις εμπειρίες μας, εμείς το τολμήσαμε και ευελπιστούμε στη συνδρομή όλων σας για τα επόμενα βήματα. .

Σας ευχαριστούμε, που είσαστε εδώ, περιμένουμε τις παρατηρήσεις και τις προτάσεις σας στη συνέχεια, να είστε όλοι καλά.

0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ