Η τεχνητή νοημοσύνη είναι μια μεγάλη ευκαιρία, που ταυτόχρονα ενέχει και πολλούς κινδύνους, επειδή, αντίθετα με άλλες τεχνολογίες, αυτή σκέφτεται κιόλας. Αυτό τονίζει σε συνέντευξή του στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο καθηγητής του ΜΙΤ Κωνσταντίνος Δασκαλάκης, ο οποίος τιμήθηκε με το φετινό διεθνές βραβείο μαθηματικών Nevanlinna.
Από την άλλη, όπως λέει, η τεχνητή νοημοσύνη έχει τη δυνατότητα να αποδεσμεύσει τον ανθρώπινο εγκέφαλο από τετριμμένες νοητικές λειτουργίες, ώστε το μυαλό μας να απασχοληθεί με πιο δημιουργικά και ενδιαφέροντα πράγματα.
Μιλώντας για την εστίαση του δικού του έργου στο ΜΙΤ, εξηγεί την πρακτική χρησιμότητα των αλγόριθμων, προκειμένου να υπάρξει μια πιο «έξυπνη» οικονομία, με online διασυνδεμένες αγορές που θα εξυπηρετούν καλύτερα τους καταναλωτές, αναφέροντας ενδεικτικά τον τρόπο που η Uber ή το Taxibeat (σήμερα πια σκέτα Beat) τείνουν να μεταμορφώσουν τα ταξί.
Στόχος του είναι το καλύτερο «πάντρεμα» της ζήτησης και της προσφοράς με τη βοήθεια της «έξυπνης» τεχνολογίας, κάτι που δεν αφορά μόνο τις εγχρήματες αγορές, αλλά και άλλες κοινωνικά ωφέλιμες υπηρεσίες, όπως π.χ. οι πλατφόρμες ανταλλαγής νεφρών, έτσι ώστε δότες και λήπτες να ταιριάζουν πιο αποτελεσματικά, ή οι online υπηρεσίες εύρεσης ταιριαστού συντρόφου.
Εξηγεί γιατί το ποίημα «Σατραπεία» του Καβάφη υποδέχεται τους χρήστες στην ιστοσελίδα του στο ΜΙΤ (παίζει το ρόλο «ηθικής πυξίδας», όπως λέει), συμβουλεύει τους νέους να σπουδάσουν μαθηματικά μόνο αν έχουν πάθος γι' αυτά και μιλάει για την ενδιαφέρουσα εμπειρία του που είχε κατά το πρόσφατο «ντεμπούτο» του στο Φόρουμ της Χαϊδελβέργης, τη διεθνή σύναξη των βραβευμένων μαθηματικών.
Δεν βλέπει να εμφανίζει μείωση η «διαρροή εγκεφάλων» (brain drain) από την Ελλάδα, αντίθετα διαπιστώνει ότι ακόμη και κάποιοι αρχικά αισιόδοξοι δημιουργοί εγχώριων νεοφυών εταιρειών (start-ups) τελικά απογοητεύονται και φεύγουν σε άλλες χώρες. Όπως λέει, «αν έχεις μια κατάρτιση, είναι δύσκολο να μείνεις μέσα, γιατί θα πρέπει να παλέψεις, και πολύ πιο εύκολο, επειδή υπάρχουν πολλές ευκαιρίες, να βγεις εκτός (της χώρας)».
Τέλος, υπογραμμίζει την επιθυμία του ίδιου και άλλων Ελλήνων επιστημόνων του εξωτερικού να βοηθήσουν την Ελλάδα, αρκεί να υπάρχουν κάποιες προϋποθέσεις. Όπως λέει, «είμαστε έτοιμοι να βοηθήσουμε, ωστόσο πρέπει να υπάρχει μια δομή και ένα πλαίσιο, ώστε ο χρόνος που θα αφιερώσουμε, να είναι αποδοτικός. Να έρθουμε χωρίς να έχουμε αποτέλεσμα, δεν υπάρχει λόγος».
Ο Κωνσταντίνος Δασκαλάκης, καθηγητής του Τμήματος Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Επιστήμης των Υπολογιστών του ΜΙΤ, στον οποίο απονεμήθηκε το βραβείο μαθηματικών «Rolf Nevanlinna 2018», ερευνά κυρίως τα υπολογιστικά θεμέλια της Θεωρίας Παιγνίων, υπολογιστικά προβλήματα στο σχεδιασμό αγορών, τη θεωρία πιθανοτήτων και τη στατιστική σε υψηλές διαστάσεις, καθώς και τα μαθηματικά και υπολογιστικά θεμέλια της τεχνητής νοημοσύνης. Εκτός από τα διδακτικά καθήκοντά του, είναι κύριος ερευνητής στο Εργαστήριο Επιστήμης και των Υπολογιστών και Τεχνητής Νοημοσύνης (Computer Science and Artificial Intelligence Laboratory-CSAIL) του ΜΙΤ.
Το ερευνητικό έργο του εστιάζει τελευταία στο «πάντρεμα» των υπολογιστών και της τεχνητής νοημοσύνης με την οικονομία.
Ο Κ. Δασκαλάκης, γόνος δύο κρητικής καταγωγής εκπαιδευτικών, είναι αριστούχος απόφοιτος της Σχολής Ηλεκτρολόγων Μηχανικών & Μηχανικών Υπολογιστών του ΕΜΠ και πήρε το διδακτορικό του από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια-Μπέρκλεϊ, όπου εμπνεύσθηκε από το έργο ενός άλλου διακεκριμένου Έλληνα της διασποράς, του καθηγητή Χρήστου Παπαδημητρίου. Πριν το Nevanlinna, έχει λάβει και άλλα βραβεία, μεταξύ των οποίων τα «2007 Microsoft Graduate Research Fellowship», «2008 ACM Doctoral Dissertation Award», «Game Theory and Computer Science (Kalai) Prize», «2010 Sloan Fellowship in Computer Science», «2011 SIAM Outstanding Paper Prize», «2011 Ruth and Joel Spira Award for Distinguished Teaching», «2012 Microsoft Research Faculty Fellowship», «2015 Vatican Giuseppe Sciacca Foundation Research and Development Award» και «2018 Google Faculty Research Award».
