Το εκπαιδευτικό έργο κάθε σχολείου θα αποτιμάται από αυτούς που το παράγουν και έως... εκεί. Αυτό ουσιαστικά προβλέπει η απόφαση του υπουργείου Παιδείας για την αξιολόγηση των σχολικών μονάδων, χωρίς να ορίζει ποια μέτρα θα ληφθούν κεντρικά για τα προβλήματα και τις παθογένειες της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Η υπουργική απόφαση προβλέπει βήμα βήμα και λεπτομερώς τι οφείλει να γίνεται επί των κριτηρίων που πρέπει να αποτιμηθούν σε κάθε σχολείο, ωστόσο το εγχείρημα πάσχει από τη μη χορήγηση κινήτρων για τη βελτίωση των σχολικών μονάδων αλλά και τη διασφάλιση ότι οι παρατηρήσεις επί των προβλημάτων θα υλοποιηθούν.
Ειδικότερα, όπως ορίζει η υπουργική απόφαση, οι εκπαιδευτικοί στην αρχή του σχολικού έτους πρέπει να προγραμματίσουν δράσεις για, μεταξύ πολλών άλλων, τα εξής (η γραφειοκρατική γλώσσα αποτυπώνεται στην υπουργική απόφαση):
• Τις σχέσεις των μελών της σχολικής κοινότητας στο πλαίσιο κοινών πρωτοβουλιών και δράσεων.
• Την υλικοτεχνική υποδομή (εξοπλισμός, κτίριο, αίθουσες, ύπαρξη χώρων βιβλιοθήκης, σίτισης, εργαστηρίων, γραφείων, κ.ά.) σε σχέση με την εξυπηρέτηση των αναγκών της σχολικής κοινότητας.
• Τον οργανωτικό σχεδιασμό για την αποδοτικότερη διοικητικά λειτουργία του σχολείου.
• Τη διδασκαλία και μάθηση σε σχέση με τις διδακτικές μεθόδους, τα προγράμματα σπουδών και τα διαθέσιμα εκπαιδευτικά υλικά και μέσα.
• Τη συνεργασία μεταξύ σχολείου και δομών υποστήριξης του εκπαιδευτικού έργου.
• Τη συνεργασία μεταξύ εκπαιδευτικών και μεταξύ εκπαιδευτικών και μαθητών.
• Την ατομική και κοινωνική ανάπτυξη των μαθητών, καθώς και τη φοίτηση και σχολική διαρροή των μαθητών.
Ο σύλλογος εκπαιδευτικών κάθε σχολείου πρέπει να περιγράψει σε κείμενα από 100 έως 300 λέξεων τις δράσεις που στοχεύουν να πραγματοποιήσουν για την υλοποίηση των στόχων. Χαρακτηριστικά, στον τομέα της «συνεργασίας μεταξύ εκπαιδευτικών και μεταξύ εκπαιδευτικών και μαθητών» από το υπουργείο ζητείται «η αποτύπωση του βαθμού ανάπτυξης συνεργασίας μεταξύ εκπαιδευτικών για την προώθηση και ανάπτυξη κοινών προγραμμάτων και δράσεων διεπιστημονικών και διαθεματικών προσεγγίσεων καθώς και του βαθμού ενεργού συμμετοχής και εμπλοκής των μαθητών, και να γίνει αναφορά προγραμματιζόμενων ενεργειών».
Στο τέλος της χρονιάς ο σύλλογος διδασκόντων θα συντάξει έκθεση αποτίμησης του εκπαιδευτικού έργου, «με τα αποτελέσματα από την υλοποίηση του συλλογικού προγραμματισμού με αναφορά στην επίτευξη των στόχων που είχαν τεθεί, καθώς και στις δυσκολίες και τα προβλήματα που αντιμετωπίστηκαν κατά την υλοποίηση αυτών των στόχων και επισυνάπτονται τυχόν κείμενα αποτίμησης επιμέρους δράσεων». Επίσης, καλείται να καταθέσει προτάσεις βελτίωσης του εκπαιδευτικού έργου, οι οποίες θα ενταχθούν στον προγραμματισμό του επόμενου σχολικού έτους.
Στο τέλος οι συντονιστές εκπαιδευτικού έργου θα μελετούν τις εκθέσεις προγραμματισμού και αποτίμησης του εκπαιδευτικού έργου των σχολικών μονάδων των οποίων έχουν την παιδαγωγική ευθύνη και θα διατυπώνουν παρατηρήσεις με βάση τις οποίες εισηγούνται πιθανές βελτιώσεις.
Ουσιαστικά, πρόκειται για διαδικασία τυπολατρική, που περιγράφεται από τη γραφειοκρατική γλώσσα του Δημοσίου, και για την υλοποίησή της επαφίεται στον επαγγελματισμό των εκπαιδευτικών. Η συνθήκη αυτή συνηγορεί ότι στα σχολεία της χώρας γρήγορα –πλην των φωτεινών εξαιρέσεων– θα επικρατήσει η δημοσιοϋπαλληλική «αδράνεια» της ήσσονος προσπάθειας.
