Μεγάλη απήχηση στην κοινή γνώμη στα χωριά, που συνεχίζει να διαμαρτύρεται για την κατάσταση αυτή και να ζητά από τον ΕΛΓΑ να αναθεωρήσει τον κανονισμό του και να πάψει να έχει την ελιά σαν τον... “φτωχό συγγενή”, είχε το πρόσφατο δημοσίευμα της εφημερίδας “Νέα Κρήτη”, που στον τίτλο έγραφε πως κυβέρνηση και ΕΛΓΑ τα ρίχνουν όλα στον δάκο για να αποφύγουν να εντάξουν τις ζημιές στα αίτια που καλύπτει ο οργανισμός για τις αποζημιώσεις των παραγωγών.
Χθες, η εφημερίδα “Νέα Κρήτη” επικοινώνησε ξανά με αγρότες-συνδικαλιστές και επανέρχεται, καθώς η κατάσταση είναι δραματική με ένα πολύ χαμηλό έως και εξευτελιστικό εισόδημα των ελαιοπαραγωγών της Κρήτης, λόγω των χαμηλών τιμών του ελαιολάδου και της ποιοτικής υποβάθμισης του ελαιοκάρπου όχι μόνο εξαιτίας του δάκου, αλλά κυρίως λόγω κλιματικής αλλαγής!
«Για να διεκδικήσουμε να αλλάξει ο κανονισμός του ΕΛΓΑ, θα πρέπει πρώτα και κύρια να συμφωνήσουμε ότι θα πρέπει να αυξηθούν ανάλογα και οι εισφορές των ελαιοπαραγωγών. Δε γίνεται να περιμένουμε από τον ΕΛΓΑ να μας αποζημιώνει και για τις καιρικές συνθήκες καθώς και για τις ζημιές από τον δάκο, αλλά την ίδια ώρα οι εισφορές που πληρώνουμε να είναι πάρα πολύ χαμηλές», δήλωσε στη “Νέα Κρήτη” ο πρόεδρος της Ομάδας Αμπελουργών και Ελαιοπαραγωγών Κρήτης Πρίαμος Ιερωνυμάκης.
Ωστόσο, στο σημείο αυτό ο συνδικαλιστής τόνισε ότι «για να διεκδικήσουμε όμως κάτι τέτοιο θα πρέπει να φτιάξουμε δυναμικούς αγροτικούς συλλόγους σε κάθε δήμο της Κρήτης. Χωρίς αγροτικό συνδικαλισμό, όσο καλές και αν είναι οι προθέσεις του νέου υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, μην περιμένουμε πλέον να ικανοποιούνται τα αιτήματά μας. Γιατί, εκτός από τον Σταύρο Αραχωβίτη, κάτι που ζητάμε θα πρέπει να εγκρίνεται και από τον υπουργό των Οικονομικών», είπε χαρακτηριστικά.
«Μας έχουν αδικήσει»
Ο αγροτοκτηνοτρόφος Γιώργος Τζουλιαδάκης, ο οποίος επίσης είχε μιλήσει στη “Νέα Κρήτη” όταν πριν από τις γιορτές φέραμε την υπόθεση και πάλι στην επικαιρότητα, ξεκαθάρισε προς την εφημερίδα μας χθες ότι «δεν τους απασχολεί το θέμα. Και για να μην παρεξηγηθούμε, δεν αναφερόμαστε στον ΕΛΓΑ σε τοπικό επίπεδο. Από την Αθήνα ξεκινάει το πρόβλημα. Λένε “δεν έχουμε χρήματα. Πληρώνει λίγες εισφορές η ελιά, όπως και η κτηνοτροφία”. Δηλαδή στην Ελλάδα αποζημιώσεις της προκοπής παίρνουν μόνο τα επιτραπέζια σταφύλια Α’ κατηγορίας και τα φρούτα, όπως είναι τα ροδάκινα, τα βερίκοκα, τα μήλα κ.λπ. Όλοι οι άλλοι παίρνουμε ψίχουλα, ίσα-ίσα για τα μάτια του κόσμου»...
Μάλιστα, ο ίδιος όταν ξαναγράψαμε για την υπόθεση αυτή, δέχτηκε πάρα πολλά τηλεφωνήματα.
«Ο κόσμος είναι απογοητευμένος. Υπάρχουν περιοχές που οι ζημιές είναι τόσο μεγάλες, που έχει πέσει κάτω στη γη το 40% και το 50% του ελαιοκάρπου»...
«Χαμηλές οι τιμές του λαδιού»
Στο σημείο αυτό, ο Γιώργος Τζουλιαδάκης τονίζει ότι η απογοήτευση του κόσμου έχει να κάνει με το γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια οι παραγωγοί ασχολήθηκαν πολύ σοβαρά με την περιποίηση των ελαιοδέντρων τους, αλλά χωρίς το επιθυμητό αποτέλεσμα.
«Τα τελευταία χρόνια είχαμε συγκυριακά υψηλές τιμές στο ελαιόλαδο, αλλά μόνο συγκυριακά. Γιατί είχαμε για παράδειγμα την ξηρασία και άλλα καιρικά φαινόμενα στην Ισπανία, που είχαν ως αποτέλεσμα να μειώσουν την παραγωγή εκεί. Και ο παραγωγός εκμεταλλεύτηκε την κατάσταση αυτή και επένδυσε στην καλλιέργεια της ελιάς. Έκανε βασική λίπανση, έκανε τους προβλεπόμενους ψεκασμούς για να βοηθήσει στην αύξηση της παραγωγής και κάποιοι πήγαν και χρεώθηκαν και λαστίχωσαν τις ελιές τους και τις έκαναν ποτιστικές και άρα πιο παραγωγικές. Γι’ αυτό ήρθε η απογοήτευση φέτος διπλή. Από τη μια μεριά είναι η τιμή και από την άλλη ο δάκος, αλλά και οι καιρικές συνθήκες γενικότερα. Αλλά και για τον δάκο αν θέλετε, δεν μπορεί μόνος του ο παραγωγός να αντιμετωπίσει το πρόβλημα. Πρέπει η Πολιτεία οργανωμένα και σωστά να ξεκινάει έγκαιρα τους ψεκασμούς την προβλεπόμενη περίοδο με τα κατάλληλα φάρμακα. Έχουν αφεθεί όλα στην τύχη τους και να τα αποτελέσματα τελικά»...
