Τη στιγμή που το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης «τρέχει» το θέμα της δακοκτονίας και οι αγρότες της Κρήτης θα καταθέσουν την άποψη τους για τον τρόπο διαχείρισης του προγράμματος, πρέπει να ληφθεί υπ' όψιν μια σημαντική παράμετρος.
Το γεγονός ότι το Ελαιοκομικό Μητρώο παραμένει ανενημέρωτο εδώ και πολλά χρόνια εχει συνέπεια να επικρατεί ένα μπάχαλο σε αυτό. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα των ελαιόδεντρων που είναι δηλωμένα από την περιοχή των Αρχανών και αυτά που υπάρχουν πραγματικά προς εκμετάλλευση στην ευρύτερη περιοχή. Ενώ λοιπόν είναι δηλωμένα περίπου 250.000 ελαιόδεντρα, ο πραγματικός τους αριθμός αγγίζει τις 540.000.
Όπως αναφέρει ο ίδιος ο αντιπρόεδρος της ΕΑΣΗ και αντιπρόεδρος της Ομάδας Αμπελουργών –Ελαιοπαραγωγών Κρήτης Μύρων Χιλετζάκης, το ήδη υπάρχον και σοβαρό πρόβλημα εντείνεται από το γεγονός πως αρκετοί αγρότες δεν έχουν δηλώσει στη Διεύθυνση Αγροτικής Οικονομίας την αλλαγή χρήση των εκτάσεων τους. Σύμφωνα με τον ίδιο έχει αλλάξει η χρήση των αγροτεμαχίων και πολλά στρέμματα από αμπέλια έχουν γίνει ελαιώνες, χωρίς αυτό να έχει δηλωθεί.
Σύμφωνα με τον κ. Χιλετζάκη αυτό είναι ένα σύνηθες φαινόμενο. Μάλιστα ο ίδιος συνεχίζοντας λέει ότι στο Μητρώο είναι δηλωμένα 136.000 στρέμματα αμπελιών παραγωγής σταφυλιών στο Νομό Ηρακλείου για σταφιδοποίηση όταν αυτά που καλλιεργούνται δεν ξεπερνούν τα 20.000 στρέμματα. Για αυτό επισημαίνει πως οι αγρότες πρέπει να πάνε και να ενημερώσουν με τα ανάλογα έγγραφα το Μητρώο, καθώς ένα μεγάλο ποσοστό, που μπορεί να αγγίζει το 50%, δεν έχει ενημερώσει ως σήμερα τις αλλαγές.
Αυτή τη στιγμή με το Μητρώο ανενημέρωτο, οι αρμόδιες Υπηρεσίες του Υπουργείου ή οι φορείς που μπορεί στο μέλλον να αναλάβουν τη δακοκτονία, δεν γνωρίζουν τον ακριβή αριθμό των ελαιώνων. Έτσι ως σήμερα προκηρύσσεται ένα πρόγραμμα δακοκτονίας χωρίς ουσιαστικά να ξέρουν οι αρμόδιοι το μέγεθος του προβλήματος και την έκταση της εισβολής του δάκου.
Με αυτό τον τρόπο λοιπόν η- έτσι κι αλλιώς - προβληματική διαδικασία δακοκτονίας, γίνεται ακόμη πιο προβληματική, αφού το κονδύλι που προβλέπεται δεν ανταποκρίνεται στην πραγματική διάσταση του προβλήματος και τα χρήματα δεν επαρκούν για τους ψεκασμούς που απαιτούνται.
