Το Βιωματικό, Μουσικοχορευτικό & Παιδαγωγικό Εργαστήρι Ρεθύμνης Πυρρίχια Δρώμενα, ακολουθώντας τις ανάγκες των καιρών και αφουγκραζόμενο τις επιθυμίες των μελών του εργαστηρίου, διοργάνωσε την Κυριακή 17 Μαρτίου 2019, εθελοντικό καθαρισμό της παραλίας του Κουμπέ, έχοντας σχετική άδεια από την Διεύθυνση Καθαριότητας, Διαχείρισης απορριμμάτων, Αστικού περιβάλλοντος & πρασίνου αγροτικής ανάπτυξης.
Με αφορμή τις άσχημες καιρικές συνθήκες των προηγούμενων ημερών, τα λιλιπούτια μέλη του εργαστηρίου, παρατηρώντας τα αποτελέσματα της κακοκαιρίας στις ακτές του Κουμπέ Ρεθύμνης και επιστρατεύοντας την πρόωρα, όπως γίνεται αντιληπτό, ανεπτυγμένη οικολογική τους συνείδηση, προβληματίστηκαν, συζήτησαν και πρότειναν λύσεις αναφορικά με το πώς η εικόνα της παραλίας, που βρίσκεται κάτω ακριβώς από το χοροδιδασκαλείο τους θα επανέλθει στην πρότερή της (φυσική) κατάσταση, σε μια παράλληλη προσπάθεια προστασία του περιβάλλοντος που μοιραία μέλλεται να διευκολύνει και τους επερχόμενους λουόμενους.
Έτσι. τα παιδιά, με έντονο το αίσθημα του καθήκοντος για το συλλογικό καλό κατάφεραν να πραγματοποιήσουν το χρέος τους ως ‘’μικροί’’, αλλά ενσυνείδητοι πολίτες, μαζεύοντας τα απορρίμματα, φτιάχνοντας κάδους και σχετικές πινακίδες, όπου έλειπαν από την περιοχή και κατ’ επέκταση πέρασαν με το παράδειγμά τους μηνύματα εθελοντισμού, ανακύκλωσης και συνεργατικότητας. Το κυριότερο όμως, υπογράμμισαν με αυτή την φαινομενικά απλή αλλά βαρυσήμαντη δράση, τη σημασία της ομαδικής προσπάθειας προς το κοινό όφελος, με κοινό όραμα έναν καλύτερο κόσμο, συμβάλλοντας παράλληλα στην μεταλαμπάδευση κομβικών αξιών από γενιά σε γενιά, καθώς εκτός από παιδιά συμμετείχε και ένας ικανός αριθμός γονέων. Απ’ το γεγονός αυτό διαφαίνεται και η αναμφισβήτητα μεγάλης σημασίας συμβολή των γονέων στο κομμάτι αυτό που λέγεται παιδεία, καθώς μέσω της αλληλεπίδρασής τους με τα παιδιά στην εν λόγω δράση, διαδραμάτισαν σπουδαίο ρόλο στη σφυρηλάτηση μιας οικολογικής κοσμοθεωρίας των μελλοντικών πολιτών του τόπου μας.
Με το πέρας της δράσης αυτής, δε θα μπορούσε να λείπει το παιχνίδι στην άμμο, η ζωγραφική, το τραγούδι, ο χορός, καθώς και το μεσημεριανό τραπέζι με το κατεξοχήν παραδοσιακό ελληνικό φαγητό, τη φασολάδα, που επιμελήθηκε ο Σουμπασάκης Εμμανουήλ και τα ποικίλα σαρακοστιανά εδέσματα γονέων και μελών του εργαστηρίου.
Σε μια εποχή, λοιπόν, που η μάστιγα της ανεξέλεγκτης κατάχρησης της τεχνολογίας έχει παρεισφρήσει ακόμα και στις πολύ νεαρές ηλικίες, με απρόσμενα πολλές φορές αποτελέσματα, είναι ανάγκη να αναπροσδιορίσουμε το δικό μας κατ’ αρχάς τρόπο ζωής, εφόσον από’ μας παραδειγματίζονται τα παιδιά και να τους μεταβιβάσουμε αξίες, όπως π.χ. η αγάπη και κατά συνέπεια η φροντίδα για το περιβάλλον που μας φιλοξενεί αλλά και η έμπρακτη ευγνωμοσύνη για όλα αυτά που μας προσφέρει. Όταν, επομένως, διαπιστώνουμε ότι τα παιδιά από πολύ μικρά μαθαίνουν να περνούν το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας τους προσκολλημένα σε ένα κινητό ή ένα tablet, καλούμαστε σαν κοινωνία να δημιουργήσουμε κίνητρα για δραστηριοποίηση των παιδιών και αποκαθήλωσή τους από τις διάφορες εκφάνσεις της τεχνολογίας, προσφέροντάς τους ουσιαστικές πηγές έμπνευσης, με γνώμονα ότι εκείνα θα γίνουν σύντομα οι φορείς των αρχέγονων Αξιών και Ιδεών που διέπουν αιώνες τώρα το ανθρώπινο γίγνεσθαι.
Ωστόσο, δεν πρέπει να παραλείψουμε την σημασία τέτοιου είδους δράσεων για την και άλλων ανθρώπων, καθώς σ’ ένα κόσμο που φαίνεται να φθίνει και να εκμαυλίζεται όλο και περισσότερο, οι παιδικές καρδιές λειτουργούν σαν φάροι ελπίδας που δείχνουν το δρόμο προς ένα πιο πρόσφορο και ελπιδοφόρο αύριο…
Είναι γεγονός ότι τα παιδικά μάτια έχουν έναν δικό τους τρόπο ενόρασης, καθώς δύνανται να ‘δουν’ καθαρά, αγνά και ουσιαστικά… και τα Πυρρίχια Δρώμενα δε θα μπορούσαν παρά να ανταποκριθούν στην επιθυμία τους…
