Το Ρέθυμνο κτισμένο στο κέντρο της Κρήτης είχε όλα τα απαιτούμενα στοιχεία ώστε να αναπτυχθεί τόσο πολύ που θα μπορούσε να είναι και η πρωτεύουσα του νησιού. Δυστυχώς όμως τα πράγματα εξελίχθησαν διαφορετικά. Από την εποχή της δημιουργίας του λιμανιού σε λάθος χώρο, της έλλειψης αεροδρομίου και μέχρι σήμερα με την έλλειψη ενός μεγάλου περιφερειακού νοσοκομείου όπως στα Χανιά και στο Ηράκλειο, την έλλειψη αστυνομικού μεγάρου αλλά και καραβιού , το Ρέθυμνο έχει μείνει πίσω από τις εξελίξεις.
Θυμάμαι χαρακτηριστικά όταν πριν πολλά χρόνια ο αείμνηστος πρόεδρος του εμπορικού επιμελητηρίου κύριος Μπιρλιράκης , σε μια εκδήλωση στο εμπορικό επιμελητήριο τόνισε μεταξύ άλλων την αναγκαιότητα δημιουργίας αεροδρομίου στο Ρέθυμνο. Τότε ο κύριος Σκανδαλίδης που ήταν προσκεκλημένος και τότε υπουργός Εσωτερικών δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης, άρχισε να μειδιά και να γελάει με τον χαρακτηριστικό του τρόπο ανεβοκατεβάζοντας τους ώμους του.
Έτσι δυστυχώς είναι η αντιμετώπιση εδώ και πολλά χρόνια της κεντρικής εξουσίας απέναντι στους Ρεθυμνιώτες και τις Ρεθυμνιώτισσες όσων αφορά τα μεγάλα έργα υποδομής που θα καθιστούσαν το Ρέθυμνο τουριστικό και εμπορικό κέντρο της Κρήτης αλλά τα διάφορα συμφέροντα δεν άφησαν καταδικάζοντας αυτόν τον τόπο με τις τόσες μεγάλες προοπτικές σε φτωχό συγγενή των άλλων δύο νομών.
Έτσι περιοριστήκαμε σε έργα δευτερεύουσας σημασίας για τους πολίτες που βελτίωσαν κατά λίγο την καθημερινότητά τους και δεν συνέβαλαν αποφασιστικά στην αύξηση των εσόδων των εμπορικών βιοτεχνιών και άλλων κλάδων και φτάνουμε στο διαταύτα …στο σήμερα. Το αεροδρόμιο έμεινε απλώς ένα ανεκπλήρωτο όνειρο το νοσοκομείο ίσως το ίδιο αλλά και το καράβι που θα έδινε πνοή στους καταστηματάρχες , εμπόρους και ξενοδόχους του Ρεθύμνου καθώς θα αύξανε τον τζίρο τους σύμφωνα με μελέτες αλλά και από τα λεγόμενα των καταστηματαρχών την τελευταία περίοδο που υπήρξε έστω και για λίγο κατά περίπου 30% ένας εφιάλτης καθώς χάνονται οι ευκαιρίες η μία μετά την άλλη. Η τόνωση των καταστηματαρχών και εμπόρων σήμερα παρά ποτέ είναι επιτακτική ανάγκη και θα πρέπει να αποτελέσει βασική προτεραιότητα της αυριανής δημοτικής αρχής και του δημάρχου Θοδωρή Νίνου. Αυτή θα προέλθει πρωτίστως από την ακτοπλοϊκή επανασύνδεση της πόλης με την Αθήνα που θα προσπαθήσουμε να επιτύχουμε. Προς αυτήν την κατεύθυνση θα μπορούσαν να βοηθήσουν και διάφορες άλλες παρεμβάσεις – επενδύσεις όπως η δημιουργία ενός τεράστιου πολυχώρου σε όλο το μήκος της παραλιακής ζώνης από την πλατεία Αγνώστου στρατιώτη έως το λύκειο Ελληνίδων <μεγάλου παιδότοπου, γηπέδου μπιτς βόλλευ , ποδοσφαίρου, υπαίθριου γυμναστηρίου ίσως και ενός μικρού θεάτρου. Όλα αυτά με μία ήπια παρέμβαση που δεν θα αλλοίωνε την εικόνα και θα έδινε μια οικολογική διάσταση με δέντρα πράσινο και άλλα. Έτσι οι ντόπιοι αλλά και οι ξένοι που θα επισκέπτονται το Ρέθυμνο θα μπορούσαν να έχουν πιο εύκολη πρόσβαση στα καταστήματα της περιοχής της Αρκαδίου , της παραλιακής καθώς και της Κουντουριώτου .
Άλλη μία στοχευμένη παρέμβαση θα μπορούσε να είναι η περαιτέρω ανάδειξη του συμβόλου του τόπου μας του φρουρίου της Φορτέτζας έτσι ώστε περισσότεροι ντόπιοι και ξένοι να το επισκέπτονται και παράλληλα να περνούν από τα καταστήματα της ευρύτερης περιοχής αλλά και της πόλης.
Το Ρέθυμνο και οι άνθρωποί του αξίζουν περισσότερα. Είναι άνθρωποι εργατικοί με σύγχρονες ιδέες και απόψεις που με ομοθυμία , αλληλεγγύη και με Δήμαρχο το Θοδωρή Νίνο θα πετύχουμε την ανόρθωση της πόλης μας.
