Απαντήσεις για τις θέσεις των υποψηφίων δημάρχων για το Μητροπολιτικό δήμο σε σχέση με σημαντικά ζητήματα που απασχολούν τους δημότες του Ρεθύμνου, επιχειρεί να συγκεντρώσει η εφημερίδα μας μέσω της «Ερώτησης της Εβδομάδας» που απευθύνεται προς όλους τους επικεφαλής των δημοτικών συνδυασμών.
Έτσι, προκειμένου να υπάρχουν όλες οι απαντήσεις για τα κυριότερα θέματα που απασχολούν το μέσο Ρεθεμνιώτη ζητήσαμε απαντήσεις από τους υποψηφίους δημάρχους που γι’ αυτή την εβδομάδα αφορούν στην ακτοπλοϊκή σύνδεση.
Ακολουθεί η ερώτηση όπως την έλαβαν και οι πέντε επικεφαλής.
«Ένα από τα άλυτα - χρονίζοντα προβλήματα του Ρεθύμνου είναι η ακτοπλοϊκή σύνδεση του με την ηπειρωτική Ελλάδα. Παρά τις κατά καιρούς προσπάθειες για την εξεύρεση λύσης, ο ακτοπλοϊκός αποκλεισμός παραμένει.
Ποιος είναι ο σχεδιασμός αλλά και οι ενέργειες που σκοπεύετε να κάνετε στο μέλλον προκειμένου να βρεθεί λύση που σε ετήσια βάση θα εξυπηρετεί την απευθείας σύνδεσή μας με τον Πειραιά;»
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΓΙΩΡΓΗ ΜΑΡΙΝΑΚΗ
«Η ακτοπλοϊκή απομόνωση που υφίσταται το Ρέθυμνο εδώ και χρόνια, με όλες τις συνακόλουθες, αρνητικές επιπτώσεις που φέρει στη συνολική ανάπτυξη του, ουδέποτε έπαψε να μας απασχολεί. Οι μέχρι σήμερα συστηματικές απόπειρες μας επίλυσης του, οι οποίες πάντοτε περιελάμβαναν την ενεργή συμμετοχή και συνεργασία όλων των εμπλεκομένων φορέων δεν ευδοκίμησε αφού το συγκεκριμένο, οξύτατο ζήτημα, είναι πολύπλευρο, σύνθετο και άπτεται ειδικών χειρισμών. Επιπλέον, το προηγούμενο αποτυχημένο εγχείρημα, δυστυχώς, στιγματίζει και καθιστά αποκαρδιωτικό το κλίμα όσων διαπραγματεύσεων έχουμε προκαλέσει με εφοπλιστές και ναυτιλιακών εταιριών.
Το διακύβευμα, λοιπόν, εδράζεται εν προκειμένω στην ανάταξη αυτού του κλίματος και στην αποκατάσταση της αξιοπιστίας των συνομιλητών από πλευράς Ρεθύμνου με τους πλοιοκτήτες.
Είναι πλέον σαφές σε όλους μας, ότι απαιτείται ένα σχεδιασμός που να απορρέει από ασφαλή γνώση των πραγματικών δεδομένων του Ρεθύμνου αλλά και των συσχετισμών που επικρατούν στο χώρο της ναυτιλίας ειδικά όσων αφορούν τις ακτοπλοϊκές συνδέσεις των λιμανιών της Κρήτης με τον Πειραιά και τα δρομολόγια πλοίων που εγκρίνονται κάθε χρόνο και , αναμφισβήτητα ρεαλισμός.
Επίσης εναργές, είναι η ανάγκη συστράτευσης, συναίνεσης και ο κοινός βηματισμός όλων των θεσμών της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και των φορέων (επιχειρηματικών, τουριστικών, εμπορικών κλπ) του Ρεθύμνου, στον κοινό στόχο. Με αυτό το πνεύμα συγκροτήθηκε η Επιτροπή Μετακίνησης, στην οποία συμμετέχουν ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ρεθύμνης & Αυλοποτάμου κ.κ. Ευγένιος, η Αντιπεριφερειάρχης Ρεθύμνης κα Μ. Λιονή, εκπρόσωποι της Τοπικής Αυτοδιοίκησης (Δήμαρχοι όλων των Δήμων του Ρεθύμνου)μ εκπρόσωποι Συλλόγων και φορέων του Ρεθύμνου κ.α. με αντικείμενο τη στενή παρακολούθηση, κατάρτιση και σχεδιασμό μιας ρεαλιστικής πρότασης που θα δώσει οριστική λύση στο χρονίζον πρόβλημα της ακτοπλοϊκής σύνδεσης του Ρεθύμνου με το λιμάνι του Πειραιά.
Με ομόφωνη απόφαση των Μελών της, η Επιτροπή απευθύνθηκε στο Πανεπιστήμιο Πειραιά και τον Καθηγητή του Πανεπιστημίου Πειραιά / Πρόεδρο Τμήματος Ναυτιλιακών Σπουδών κ. Παντουβάκη Αγγελο , εκτιμώντας πως το συγκεκριμένο Τμήμα διαθέτει την απαραίτητη τεχνογνωσία και κατάρτιση, για να εξετάσει, από οικονομικής άποψης, τη βιωσιμότητα της ακτοπλοϊκής γραμμής Ρέθυμνο – Πειραιά – Ρέθυμνο, στο πλαίσιο εκπόνησης σχετικής μελέτης.
Σύμφωνα μάλιστα με ασφαλείς πληροφορίες, την ερχόμενη εβδομάδα θα μεταβεί στο Ρέθυμνο ο κ. Παντουβάκης με συνεργάτες του, προκειμένου να συζητήσουν αναλυτικά με Μέλη της Επιτροπής Μετακίνησης τις παραμέτρους του θέματος.
Εκτιμούμε πως η εν λόγω μελέτη θα συνδράμει, με τρόπο επιστημονικό, στη σύνταξη πρότασης με έγκυρα επιχειρήματα, ρεαλιστική βάση, βραχυπρόθεσμο και μακροπρόθεσμο σχεδιασμό και οικονομική βιωσιμότητα, στην επίλυση του δίκαιου αυτού αιτήματος του συνόλου της ρεθυμνιώτικης κοινωνίας.
Επιθυμία μας ήταν και παραμένει, να είχαμε τη στήριξη των Κρητικών ναυτιλιακών εταιρειών, η οποία θα εξασφάλιζε την μακροπρόθεσμη επιτυχία του εγχειρήματος της ακτοπλοϊκής αποκατάστασης του Ρεθύμνου. Εντωμεταξύ, όμως, παραμένουμε θετικοί σε οποιαδήποτε άλλη επιχειρηματική απόπειρα εκ μέρους ιδιώτη, επιχειρηματία- εφοπλιστή, η οποία θα τύχει της συμπαράστασης μας με κάθε δυνατό τρόπο, προκειμένου να λήξει οριστικά και προς όφελος του Ρεθύμνου αυτή η αντι- αναπτυξιακή και άδικη συνθήκη.»
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΘΟΔΩΡΗ ΝΙΝΟΥ
«Η ακτοπλοϊκή σύνδεση αποτελεί ένα διαχρονικό και παράλληλα συλλογικό αίτημα που εξακολουθεί να ταλανίζει και να απασχολεί την Ρεθυμνιώτικη κοινωνία. Μια κοινωνία που νιώθει προδομένη, εξαπατημένη και παραμένει, δικαίως πολλές φορές, επιφυλακτική απέναντι σε ατεκμηρίωτες λογικές και προεκλογικές εξαγγελίες.
Η τελευταία προσπάθεια δρομολόγησης με το «ELLI T» που τελικώς απέτυχε, είχε ως αποτέλεσμα όχι μόνο την οικονομική ζημία συμπολιτών μας, αλλά κυρίως ενίσχυσε την επιφυλακτικότητα τους σε θέματα που αφορούν λύσεις για την ακτοπλοϊκή μας σύνδεση με τον Πειραιά.
Ευθύνη της υφιστάμενης Δημοτικής Αρχής
Πολιτικές αστοχίες χρόνων, λανθασμένοι χειρισμοί και κάτι περισσότερο από μια χαμένη δεκαετία. Η ακτοπλοϊκή σύνδεση οφείλει να πάψει να αποτελεί μια ακόμη παράγραφο στις προεκλογικές δεσμεύσεις της Δημοτικής Αρχής. Σήμερα, 13 χρόνια μετά οφείλουμε να της αποδώσουμε το ρόλο και τη σημασία που της αναλογεί. Να αναδείξουμε το θέμα ως προτεραιότητα. Να επιχειρηματολογήσουμε, να διαμορφώσουμε το τοπίο, να συνθέσουμε δυνάμεις και να διεκδικήσουμε την αποκατάσταση μιας παρατεταμένης αδικίας που γίνεται εις βάρος ενός ολόκληρου νομού.
Ως σύνθετο και πολυπαραμετρικό ζήτημα, η ακτοπλοϊκή σύνδεση απαιτεί ένα συνολικό ορθολογικό σχεδιασμό, εκφρασμένο μέσα από ενιαία και συλλογική φωνή. Η επόμενη Δημοτική Αρχή οφείλει να διεκδικήσει έμπρακτα και όχι στα λόγια την επαναλειτουργία της γραμμής Ρέθυμνο – Πειραιάς. Διεκδικώντας ρεαλιστικές, βιώσιμες και ανταγωνιστικές λύσεις. Μια γραμμή με πολλαπλές στάσεις (περισσότερα από τέσσερα νησιά) και επιπρόσθετη χρονική επιβάρυνση είναι κατανοητό από όλους ότι δεν αποτελεί λύση για τον ακτοπλοϊκό μας αποκλεισμό.
Ουσιαστικά βήματα για την επίλυση του ζητήματος
Κύριο λοιπόν ζητούμενο, αποτελεί μια επιλογή με το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα σε συνδυασμό με το μικρότερο δυνατό κόστος προς τους πολίτες. Η πρόσφατη ομόφωνη απόφαση της επιτροπής μετακίνησης του Δήμου Ρεθύμνου, στην οποία συμμετέχουμε, για εκπόνηση μελέτης βιωσιμότητας που θα καταδείξει τις τεχνικές και οικονομικές προϋποθέσεις του εγχειρήματος αποτελεί ένα πρώτο θετικό σημείο στην πορεία διαμόρφωσης μιας ρεαλιστικής λύσης προς την επίλυση του ζητήματος.
Ως δημοτική παράταξη θα συζητήσουμε και θα στηρίξουμε οποιαδήποτε σοβαρή πρόταση, η οποία θα αφορά στη σύνδεση του Ρεθύμνου με τον Πειραιά με αξιόπλοο πλοίο, είτε αυτή προέρχεται από κάποιον ιδιώτη -εφοπλιστή που θα θελήσει να επενδύσει στη γραμμή, είτε από τις Κρητικές Ναυτιλιακές Εταιρείες. Εκείνο πάντως που επιθυμούμε και θα ενεργήσουμε αναλόγως για να επιτευχθεί, είναι η άρση του ακτοπλοϊκού μας αποκλεισμού, χωρίς να υποβληθούν όμως οι Ρεθεμνιώτες σε νέες περιπέτειες.»
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΜΑΝΟΥΣΟΥ ΜΑΝΟΥΣΟΓΙΑΝΝΗ
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΔΕΝ ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΜΕ
«Αν και η δική μας απάντηση στο πρόβλημα είναι πολύ καθαρή και από παλιά γνωστή, προβληματιστήκαμε πολύ για το αν θα απαντήσουμε στην ερώτηση αυτή. Ο λόγος είναι ότι η ανακίνησή του, κάθε προεκλογική περίοδο, μόνο θυμηδία προκαλεί. Γι’ αυτό ξεκινούμε με έναν παραλληλισμό.
Την περασμένη Κυριακή κληθήκαμε στα Ρούστικα, σε μια συγκέντρωση των κατοίκων των χωριών της περιοχής. Είναι αγαναχτισμένοι. Δεν έχουν καμιά συγκοινωνιακή εξυπηρέτηση. Οι υπερήλικες, όσοι δεν έχουν ΙΧ ζουν τραγικές καταστάσεις.
Οι εκπρόσωποι του δήμου, συμπολιτευόμενοι και αντιπολιτευόμενοι, απάντησαν πως έχουν δίκιο. Όμως η γραμμή δεν είναι «βιώσιμη» δηλ κερδοφόρα για το ΚΤΕΛ. Υποσχέθηκαν κάποια μελέτη (εδώ μελέτες = καλένδες) για να προσελκύουν τουρίστες και να γίνει κερδοφόρα. Φάτε μάτια ψάρια δηλαδή. Αν δεν βγαίνουν κέρδη, ούτε λεωφορείο δεν μπορούν να έχουν.
Έγινε κι ο απαραίτητος περί όνου σκιάς τσακωμός συμπολιτευόμενων – αντιπολιτευόμενων (μανούλες σε αυτά) με σκοπό να κρυφτεί το βασικό. Η συμφωνία τους ότι τα κέρδη του ΚΤΕΛ είναι πάνω από τις ανάγκες των ανθρώπων, που θεωρητικά έχουν χρέος να εκπροσωπούν.
Στον αντίποδα η ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ τόνισε πως η μετακίνηση είναι κοινωνική λαϊκή ανάγκη και υποχρέωση του κράτους και του δήμου να την εξασφαλίζει. Το ΚΤΕΛ που με το αζημίωτο έχει αναλάβει αυτό το δημόσιο έργο δεν μπορεί να εκμεταλλεύεται τις γραμμές φιλέτα των πυκνοκατοικημένων περιοχών και τις αραιοκατοικημένες να τις εγκαταλείπει στα αζήτητα. Ο καθορισμός των αστικών γραμμών, με βάση τον Καλλικράτη, είναι αρμοδιότητα του δήμου, αλλά αφήνει το ΚΤΕΛ ανεξέλεγκτο και τους δημότες αιχμάλωτους μιάς ασύδοτης λογικής.
Το ίδιο ακριβώς σκηνικό παίζεται με το καράβι. Κοντεύουν 20 χρόνια από τότε που ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ο τότε ΣΥΡΙΖΑ με τις οδηγίες της ΕΕ και τις απαιτήσεις των εφοπλιστών απελευθέρωσαν από κάθε έλεγχο τις ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες. Από εκεί που το κράτος είχε ένα λόγο για το πού θα πάνε τα καράβια, παραιτήθηκε τελείως αφήνοντας τους εφοπλιστές να λυμαίνονται τα φιλέτα και να παρατούν στο έλεός τους ένα σωρό λιμάνια, για να αποσπάσουν πολλαπλάσιες επιδοτήσεις. Οι και τότε δήθεν ακομμάτιστοι παράγοντες του δήμου αλλά και όλοι οι υπόλοιποι διαλαλούσαν ότι με τον ανταγωνισμό θα έχουμε το δικαίωμα της επιλογής αφού και θάχουμε περισσότερα του ενός καράβια στο Ρέθυμνο!!! Είμασταν οι μόνοι που αντιπάλεψαν αυτό το άθλιο υπερ των εφοπλιστών καθεστώς. Γράψαμε μάλιστα τότε ότι πολύ γρήγορα όχι δικαίωμα επιλογής αλλά «ούτε με το μακαρόνι» δεν θα βλέπουμε καράβι. Δυστυχώς επιβεβαιωθήκαμε.
Σχεδόν 20 χρόνια μετά η κοροϊδία συνεχίζεται με προεκλογικές συσκέψεις, με επιτροπές, με μελέτες βιωσιμότητας, με σχέδια για νέες εταιρείες, που θα πληρώσει ο λαός είτε συμμετέχουν οι δήμοι είτε όχι. Με ανούσιους αν όχι και κωμικούς καυγάδες για τις τρικλοποδιές του ενός, τις ανικανότητες και τα λάθη του δείνα, την μαεστρία του άλλου.
Καυγάδες για να κρύψουν την ουσία. Το γεγονός ότι κανείς τους δεν αμφισβητεί το καθεστώς της απελευθέρωσης, τα κέρδη των εφοπλιστών. Κανείς τους δεν ξεκινά απ’ την αφετηρία ότι το δικαίωμα και στη θαλάσσια μετακίνηση είναι κοινωνικό και είναι υποχρέωση του κράτους να το διασφαλίζει. Για άλλη μια φορά κάνουν πλάτες στα κέρδη τούτων ή των άλλων επιχειρηματικών συμφερόντων και κοροϊδεύουν το λαό. Συχνά μάλιστα προσπαθούν και να μας δημιουργήσουν ενοχές, υπενθυμίζοντάς μας τυχόν δυσκολίες κάποιων εταιρειών. Λες και δεν ήταν το δικό τους καθεστώς της απελευθέρωσης, που κορύφωσε τους μεταξύ τους ανταγωνισμούς, τις πτωχεύσεις τις αναγκαστικές εξαγορές ακόμη και μεγαθηρίων όπως οι ΜΙΝΩΙΚΕΣ. Τσακώνονται μέχρι θανάτου στον μεταξύ τους ανταγωνισμό αλλά απέναντι στους εργαζόμενους και το λαό είναι όλοι τους μια γροθιά.
Αυτές οι δυνάμεις, που έτσι ή αλλιώς τους υπερασπίζονται, πρέπει να πάρουν ένα γερό μάθημα από το λαό. Να σταματήσει να καταπίνει το δόλωμα του ξαδέρφου και του σύντεκνου γιατί μαζί μ’ αυτό καταπίνει και το αγκίστρι αυτής της πολιτικής, που εξοστρακίζει τις δικές του ανάγκες και τα δικαιώματα στο όνομα των μεγάλων συμφερόντων.
Η ΛΑΙΚΗ ΣΥΣΠΕΡΩΣΗ είτε από τη θέση της διοίκησης του δήμου είτε από τη θέση της αντιπολίτευσης το ζήτημα της ακτοπλοϊκής σύνδεσης το αντιμετωπίζει ως κοινωνικό πολιτικό πρόβλημα. Θέλουμε όσο το δυνατόν περισσότερη δύναμη για να μπορούμε να παρακάμψουμε την κοροϊδία τόσων χρόνων. Να «χορέψουμε στο ταψί» την όποια κυβέρνηση. Αυτή είναι υπεύθυνη να λύνει τα ζητήματα του συγκοινωνιακού σχεδιασμού επιβάλλοντας στους εφοπλιστές που καρπώνονται τα φιλέτα να παίρνουν και τα κόκκαλα μαζί.
Έχουμε την πείρα και την γνώση. Εμείς δεν δεσμευόμαστε από το καθεστώς της απελευθέρωσης. Ούτε από τις ντιρεκτίβες της ΕΕ. Ούτε από τις απαιτήσεις των εφοπλιστών. Αυτοί τα επέλεξαν αυτοί να τα λουστούν. Εμείς δεσμευόμαστε από τις ανάγκες και τα αυτονόητα δικαιώματα του εργαζόμενου λαού μας. Από το δικαίωμα για σύγχρονες, ασφαλείς και συχνές θαλάσσιες μεταφορές. Γι’ αυτό δεν παρακαλούμε. Απαιτούμε.
Στην Πάτρα πήγαν να κόψουν την πόλη στα δύο με την επιφανειακή χάραξη του σιδηρόδρομου. Δεν είχαν λέει λεφτά για την υπογειοποίηση. Όταν ο Πελετίδης και η ΛΑΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ «πάτησαν πόδι» τα βρήκαν κι είπαν κι ένα τραγούδι.
Ιδού η Ρόδος ιδού και το πήδημα.»
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΑΥΡΟΥ ΒΟΥΡΒΑΧΑΚΗ
«Η ακτοπλοϊκή σύνδεση του Ρεθύμνου είναι μια από τις επιβεβλημένες προτεραιότητες για κάθε θεσμική αρχή του τόπου μας και ιδιαίτερα για την αυτοδιοίκηση.
Δυστυχώς μέχρι και σήμερα δεν έχει αναδειχθεί από την παρούσα δημοτική αρχή σαν θέμα προτεραιότητας για την ανάπτυξη του Νομού και την ανθρώπινη εξυπηρέτηση των συμπολιτών μας.
Ανατρέχοντας στο παρελθόν θα σταθούμε στο ότι το Λιμάνι του Ρεθύμνου ήταν συνδεδεμένο ακτοπλοϊκά με το λιμάνι του Πειραιά και μάλιστα από πριν τα τέλη του 1900. Διάφορα πλοία εκτελούσαν την γραμμή με μεγάλη επιτυχία διατηρώντας την πόλη και τον νομό σε ένα υψηλό επίπεδο διαβίωσης.
Πάντα λοιπόν αυτή η γραμμή τύχαινε του ακτοπλοϊκού ενδιαφέροντος όπως και των συνεταιριστικών προσπαθειών, όμως δεν τύχαινε της απόλυτης στήριξης των εκάστοτε Δημοτικών αρχών. Ναυτιλιακές εταιρείες όπως η ΡΕΘΥΜΝΙΑΚΗ που ήταν βιώσιμη και κερδοφόρα (μέχρι που συγχωνεύτηκε με την ΑΝΕΚ για τους γνωστούς λόγους) και η ΚΡΕΤΑΝ ΛΑΙΝΣ δυστυχώς δεν επιβίωσαν γιατί παρόλο που είχαν την στήριξη των Ρεθεμνιωτών ,δεν είχαν μπροστάρηδες την τοπική αυτοδιοίκηση.
Σήμερα το Ρέθυμνο παρότι παρουσιάζει εξαιρετική ανάπτυξη και σημαντική ανάγκη σε μετακινήσεις επιβατικού κοινού λόγω και του Πανεπιστημίου Κρήτης που εδρεύει στην πόλη μας, είναι ο μοναδικός νομός της Κρήτης που στερείται σύνδεσης με το λιμάνι του Πειραιά. Η απουσία σύνδεσης έχει επηρεάσει αρνητικά την ανάπτυξη του Νομού μας και έχει δημιουργήσει προβλήματα στο Πανεπιστήμιο. Η πύλη εισόδου του Ρεθύμνου παραμένει κλειστή.
Έχουμε ένα πιστοποιημένο λιμάνι, μέσα στην καρδιά της πόλης, που πάντα δημιουργούσε προϋποθέσεις για μια βιώσιμη εξυπηρέτηση και το οποίο μπορεί να δέχεται πλοία με ασφάλεια μέχρι και 160 μέτρα.
Το Ρέθυμνο έχει εγκλωβισθεί σε μία ουσιαστική ομηρία από γειτονικές εταιρείες με Δεσπόζουσα Θέση όπου απαγορεύουν πρακτικά την δρομολόγηση ενός πλοίου στην γραμμή ΡΕΘΥΜΝΟ – ΠΕΙΡΑΙΑ.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η μετακίνηση των Ρεθεμνιωτών λόγω μη ύπαρξης πλοίου λαμβάνεται υπ όψιν και στον υπολογισμό των εσόδων των διοδίων που δεν θα αργήσουμε να δούμε.
Γνωρίζουμε ότι η υπόθεση της ακτοπλοϊκής σύνδεσης έχει φτάσει στα υψηλότερα επίπεδα κράτους και Ελλήνων ακτοπλόων χάριν της άοκνης προσπάθειας μερικών αγωνιστών συμπολιτών μας χωρίς όμως να έχουν την διαχείριση και την πρωτοβουλία της Δημοτικής Αρχής.
Το Ρέθυμνο μπορεί και πρέπει να έχει δικό του Καράβι, γι’ αυτό και η δημοτική μας παράταξη θα προσπαθήσει με πράξεις και όχι με λόγια, να δώσει τέλος σε αυτόν τον αποκλεισμό του Λιμανιού μας, να δώσει τη χαρά σε όλους τους συμπολίτες μας.
Το πρόγραμμα της Ανεξάρτητης Δημοτικής Κίνησης «ΡΕΘΥΜΝΟ-ΕΝΕΡΓΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ» προβλέπει για την ακτοπλοϊκή σύνδεση και το λιμάνι του Ρεθύμνου τα εξής:
1) Δημιουργία Δημοτικής ή Διαδημοτικής Ναυτιλιακής Επιχείρησης με σκοπό την αγορά και εκμετάλλευση επιβατικού πλοίου. Η αγορά βασίζεται σε επιχειρηματικό σχέδιο (business plan) που υπάρχει ήδη ,καλύπτει τις σημερινές ανάγκες του τόπου μας και περιγράφει ακριβώς ποιό θα πρέπει να είναι το κατάλληλο πλοίο για την βιωσιμότητα της γραμμής και της Επιχείρησης. Οι Νόμοι που επέτρεπαν και επιτρέπουν στους Δήμους να ιδρύσουν Ναυτιλιακή Επιχείρηση ή να συμμετέχουν με ποσοστό πάνω από 51% στο μετοχικό κεφάλαιο άλλων ΑΕ που έχουν συστήσει ιδιώτες ,είναι : α) Νόμος 3463/2006 περί Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων (Κ.Δ.Κ) στο άρθρο 265 παρ.1,2,3 β) Νόμος 3852/2010 πρόγραμμα Καλλικράτης στο άρθρο 107 παρ.2 και γ) Νόμος 4555/2018 πρόγραμμα Κλεισθένης Ι στο άρθρο 182 παρ.3. Επομένως υπάρχουν όλα τα εργαλεία για να παίξει ο Δήμος Ρεθύμνου ένα πρωταγωνιστικό ρόλο στην ακτοπλοϊκή σύνδεση.
2) Ανάπτυξη της κρουαζιέρας με την συνεργασία του Δήμου με εταιρίες που διαθέτουν κρουαζιερόπλοια μικρού και μεσαίου μεγέθους (έως 160μέτρα) τα οποία μπαίνουν χωρίς πρόβλημα και με ασφάλεια στο λιμάνι μας. Η θέση του λιμανιού μας ,μέσα στην καρδιά της πόλης ,είναι κατάλληλη για να επισκέπτονται οι επιβάτες των κρουαζιερόπλοιων την παλιά πόλη του Ρεθύμνου. Επιπλέον μπορούμε να διαφημίσουμε τα ιστορικά μνημεία του τόπου μας ,προσελκύοντας αρκετό κόσμο από τα κρουαζιερόπλοια.
3) Ανάδειξη του Παλιού Λιμανιού με τον ελλιμενισμό μόνο αλιευτικών και παραδοσιακών τουριστικών πλοίων
4) Προστασία του προσήνεμου Μώλου με ειδικού τύπου μπλόκια (ογκόλιθων) ,ώστε να αποφεύγονται κάθε χρόνο τα φαινόμενα πλημμύρας και καταστροφής του Μώλου.
5) Ανάθεση συνολικής μελέτης για την αξιοποίηση της ακτογραμμής του Νομού.
6) Έναρξη των διαδικασιών για την δημιουργία νέου λιμανιού σε θέση δυτικά του Ρεθύμνου στην περιοχή Κουμπέ που θα μπορεί να εξυπηρετήσει τόσο εμπορικά, όσο και επιβατικά πλοία και θα αποσυμφορήσει το ήδη υπάρχον λιμάνι για αρκετές δεκαετίες, προσφέροντας στην ανάπτυξη του Ρεθύμνου.
Η αξιοποίηση της πύλης εισόδου του λιμανιού αποτελεί ένα κοινωνικό αίτημα και ο Δήμος Ρεθύμνου πρέπει να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο στην κινητοποίηση των κοινωνικών δυνάμεων και να πάψει να είναι θεατής των εξελίξεων.»
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΘΩΜΑ ΚΡΕΒΕΤΖΑΚΗ
«Με όλο το σεβασμό στην αγανάκτηση των συμπολιτών μας, για την επί πολλά χρόνια απομόνωση, παρακολουθούμε τις τελευταίες ημέρες την επαναφορά του θέματος της ακτοπλοϊκής σύνδεσης της πόλης μας με τον Πειραιά. Πέραν της χρονικής στιγμής η οποία δεν είναι καθόλου συμπτωματική καθώς το συγκεκριμένο ζήτημα επανέρχεται στο προσκήνιο προφανέστατα για προεκλογικούς λόγους δηλώνουμε ότι ο συνδυασμός μας δεν επιθυμεί να συμμετάσχει για πολλοστή φορά στην ευκαιριακή εξαπάτηση της κοινωνίας του Ρεθύμνου. Κάθε λογικός άνθρωπος θα ήταν υπέρ μιας βιώσιμης μόνιμης ακτοπλοϊκής σύνδεσης της πόλης μας με τον Πειραιά. Στην παρούσα φάση αυτό που προέχει είναι η δημιουργία συνθηκών κατάλληλων για την διεκδίκηση της άρσης της ακτοπλοϊκής απομόνωσης του νομού μας και η εύρεση λύσεων οι οποίες θα μπορούσαν να λειτουργήσουν ανταγωνιστικά, όπως η σύνδεση του Ρεθύμνου με νησιά, η επέκταση της μαρίνας και επιτέλους η δημιουργία σε αυτήν εγκαταστάσεων για την προσέλκυση ναυτικού τουρισμού, η προσέλκυση κρουαζιερόπλοιων σε σταθερή βάση. Αυτά ίσως να ήταν πιο πρόσφορες λύσεις στη σημερινή εποχή που θα έκαναν την πόλη μας να αποκτήσει εναλλακτική ανάπτυξη σε σχέση με το μονόδρομο της σύνδεσης με τον Πειραιά, κάτι που θα έκανε το Ρέθυμνο να διαφέρει από τις άλλες πόλεις της Κρήτης. Και φυσικά έχουν την υποστήριξη μας όσοι αδόλως μπήκαν τα προηγούμενα χρόνια μπροστά για την άρση της ακτοπλοϊκής απομόνωσης του νομού μας και τώρα έχουν εμπλακεί σε δικαστικές περιπέτειες.»
