Μπορεί να ξεκίνησε η Εβδομάδα των Παθών (κάποιοι αναγνώστες θα με πείτε γραφικό), αλλά εγώ σκέφτομαι τα Χριστούγεννα. Όχι, όμως, οποιαδήποτε Χριστούγεννα, μα τα περσινά. Τα περσινά Χριστούγεννα στο Ρέθυμνο που ήταν σκοτεινά και θύμιζαν σε πολλούς Μεγάλη Παρασκευή. Πολλοί Ρεθεμνιώτες θα συμφωνήσουν μαζί μου πως οι περσινές χριστουγεννιάτικες εκδηλώσεις δεν συγκαταλέγονται στους σταθμούς «γιορτινής λάμψης» της απερχόμενης Δημοτικής Αρχής. Όλοι θέλουμε να ξεχάσουμε τον φτωχό φωτισμό με τα στραπατσαρισμένα στολιδάκια στις κολώνες της Δ.Ε.Η. και τα πολυφορεμένα αγγελάκια-δεντράκια που έστησε ο Δήμος στις πλατείες της πόλης όπως-όπως... Όλοι θέλουμε να ξεχάσουμε τον ελλιπή στολισμό στις Δημοτικές Ενότητες. Ας είναι καλά οι κατά τόπους πολιτιστικοί σύλλογοι που με τη βοήθεια των ενοριών της Ι. Μητρόπολης στόλισαν τα χωριά μας. Α! Να μη παραλείψω και την βραδιά με κρητική μουσική στον Άγνωστο με τους 100, άντε 200 θεατές. Ένας κούκος που σίγουρα δεν έφερε την Άνοιξη, πόσο μάλλον τη χαρά στα πρόσωπα των Ρεθεμνιωτών που έψαξαν να βρουν χριστουγεννιάτικες δράσεις σ’ άλλους νομούς του νησιού (βλ. Εργοστάσιο Καραμέλας στα Χανιά). Φωτεινή εξαίρεση η καλοδουλεμένη, όπως κάθε έτος, θεατρική παράσταση του «Θεατρικού Περίπλου» του Θωμά και της Μαρίας Καντιφέ που μας θύμισε πως έχουμε γιορτές με τα κάλαντα, τα κεράσματά και το ολοστόλιστο θέατρό τους.
Πάλι καλά που ο Δήμος τοποθέτησε ηχεία με εορταστική μουσική στη λεωφ. Κουντουριώτη, τη Μικρή Αγορά και την Αρκαδίου και καταλάβαμε βρε παιδί μου πως αλλάζει ο χρόνος. Να είναι καλά και τα μέλη του Εμπορικού Συλλόγου της πόλης που έδωσαν λάμψη στις γιορτές με τους στολισμούς των καταστημάτων τους και τα διάφορα happening στους εμπορικούς δρόμους απ’ τους ίδιους τους καταστηματάρχες (βλ. οδός Τσουδερών) γιατί αν περιμέναμε απ’ την απερχόμενη Δημοτική Αρχή θα νιώθαμε Μεγάλη Εβδομάδα, όπως αυτή που βιώνουμε. Θυμηθείτε και το «λαϊκό προσκύνημα» στο χωριό του Άη Βασίλη που επιμελούταν κάθε χρόνο ο Σύλλογος Γονέων του 16ου Δημοτικού Σχολείου. Ούτε και αυτό συνεχίστηκε καθώς δε έφτασε μόνο η ιδιωτική πρωτοβουλία. Οι Ρεθεμνιώτες διψάμε για εκδηλώσεις που φέρνουν χαρά σ’ όλους μας, γεγονός και πέρσι δεν είδαμε να συμβαίνει!
Είμαι βέβαιος πως δεν επιθυμεί κανένας Ρεθεμνιώτης να επαναληφθεί ο ίδιος εορτασμός. Όλοι μας επιζητούμε απ’ το Δήμο Ρεθύμνης να μας γεμίζει θετική ενέργεια τέτοιες μέρες. Η πρόταση είναι απλή και εύκολα υλοποιήσιμη. Φιλότιμο και όρεξη χρειάζεται. Ο Δήμος μπορεί, προμηθευόμενος επανα-συναρμολογούμενα ξύλινα κιόσκια (διαστάσεων 2,40 Χ 1,80) και τοποθετώντας τα στην πλατεία Μικρασιατών, στα πρότυπα των μεγάλων χριστουγεννιάτικων αγορών του εξωτερικού (βλ. Βιέννη, Φλωρεντία, Βερολίνο) να κάμει κάτι παρόμοιο στα μέτρα φυσικά των οικονομικών δυνατοτήτων του. Τα κιόσκια αυτά φυσικά και μπορούν να χρησιμοποιηθούν ξανά και σε δράσεις του Δήμου, όπως στην ετήσια έκθεση βιβλίου και σ’ άλλες θερινές εκδηλώσεις.
Θα μπορούσε κανείς να αναρωτηθεί: «Άντε και τ’ αγοράσαμε, τι θα τα κάνουμε; Θα βγει ο Δήμαρχος και το Δημοτικό Συμβούλιο να πουλάει χριστουγεννιάτικα στολίδια και γλυκά;». Όχι φυσικά. Ο Δήμος με διαφανείς διαδικασίες μπορεί να μισθώσει τα κιόσκια αυτά σε Ρεθεμνιώτες εμπόρους για να δημιουργηθεί έτσι ένα χριστουγεννιάτικο χωριό που θα προσελκύσει τους επισκέπτες των ημερών στο κέντρο της πόλης. Ζαχαροπλαστεία, καταστήματα εστίασης και εποχιακών ειδών, καταστήματα παιχνιδιών, βιβλιοπωλεία, εικαστικά εργαστήρια χειροτεχνίας μπορούν να γειτονεύσουν εκείνες τις μέρες στην ολοστόλιστη πλατεία Μικρασιατών που ο Δήμος θα επιμεληθεί και στους γύρω δρόμους. Μια πλατεία με φως και χαρά που τα μικρά παιδιά θα μπορούν να ακούσουν χριστουγεννιάτικα παραμύθια και να απολαύσουν μια γευστική κρέπα, μια ζεστή σοκολάτα ή αχνιστούς λουκουμάδες. Οι μεγαλύτεροι, συνοδεία ενός ποτηριού αχνιστού τσαγιού, να μπορούν να δουν φίλους και να γευτούν μεζεδάκια στα τραπέζια που θα στηθούν, όπως συμβαίνει τέτοιες μέρες σε πολλά ευρωπαϊκά κράτη ενώνοντας τις παρέες, ενώνοντας το Ρέθυμνο. Παρών φυσικά θα είναι και ο Άγιος των μικρών παιδιών, ο Άγιος Βασίλης, αναβαθμίζοντας την προσπάθεια που ξεκίνησε πριν 2 χρόνια στο Σπίτι του Πολιτισμού. Αυτός ο Άγιος που κάποια χρόνια πριν έκανε την Παραμονή της Πρωτοχρονιάς τη βόλτα του με το άρμα του και την φροντίδα της Περιηγητικής Λέσχης του Κώστα Καννά στους δρόμους της πόλης και στην Αγορά σκορπώντας χαρά και αισιοδοξία για το νέο χρόνο που ερχόταν. Έθιμο, που είμαι βέβαιος, πως οι Ρεθεμνιώτες το έχουν νοσταλγήσει και θα χαίρονταν αν το επανέφερε ο Δήμος με τη βοήθεια της Περιηγητικής.
Παράλληλα είναι αναγκαίο να εντάξουμε στις εκδηλώσεις αυτές τη Φιλαρμονική μας, τον Μουσικό Καρπό, τη Δημοτική Χορωδία και τη Χορωδία της Ιεράς Μητρόπολης Ρεθύμνης και Αυλοποτάμου, καθώς οι δράσεις τους πάντα είναι υψηλού επιπέδου και συνάδουν με τις γιορτινές ημέρες. Δεν μπορεί να λείπουν τα κάλαντα. Κάλαντα απ’ όλη την Ελλάδα. Θέση στις εκδηλώσεις φυσικά έχει και η παραδοσιακή μας μουσική και τα έθιμα του τόπου μας (στόλισμα ελιάς με ξηρούς καρπούς κ.ά., ζυμώματα, μαγειρέματα, επαφή κυρίως των παιδιών με την ορθόδοξη παράδοση κ.ά.). Σκοπός να δώσουμε και να πάρουμε χαρά. Το Ρέθυμνο το «ΑξίΖει». Ο συνδυασμός του Θ. Νίνου «Ρέθυμνο ΑξίΖεις» έχει το φιλότιμο, μα κυρίως έχει τη θέληση να το κάμει. Εγώ ως υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος με το συνδυασμό «Ρέθυμνο ΑξίΖεις» ζητώ να αλλάξω τη μελαγχολική σελίδα των περασμένων εορτών. Έως τότε, καλή Ανάσταση...
Μάνος Χ. Γοργοράπτης
Συγγραφέας-Ιστορικός ερευνητής
Υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος με το συνδυασμό «Ρέθυμνο ΑξίΖεις» του Θοδωρή Νίνου
