Σε μια Ευρώπη που από την μια αμφισβητείται αλλά έχει και ισχυρούς υποστηρικτές, μια Ευρώπη με σκληρές οικονομικές πολιτικές αλλά και έντονο κοινωνικό προβληματισμό, οι εκλογές αυτές έρχονται δώσουν το έναυσμα για τη συνέχεια της πιο σοβαρής συζήτησης: ποια Ευρώπη θέλουμε τελικά;
Για το διακύβευμα αυτών των εκλογών, τις οικονομικές πολιτικές της Ε.Ε. τις προτάσεις του ίδιου αλλά και του ΣΥΡΙΖΑ, στο ψηφοδέλτιο του οποίου ανήκει, μιλάει ο στην εφημερίδα μας ο Ρεθεμνιώτης υποψήφιος Ευρωβουλευτής Θοδωρής Δουλουμπέκης.
Οι απόψεις και οι θέσεις του, στην συνέντευξη που ακολουθεί.
Ποιο κατά την γνώμη σας είναι το διακύβευμα των προσεχών Ευρωεκλογών;
Έχουμε λίγες μέρες μέχρι τις κρισιμότερες ευρωεκλογές στην ιστορία του σπουδαιότερου project ειρήνης πολιτισμού και συνεργασίας που οραματίστηκαν ποτέ οι ευρωπαίοι. Λίγες μέρες πριν τις ευρωεκλογές των μεγάλων διλλημάτων. Πριν από μερικά χρόνια αντικείμενο συζήτησης στα ευρωπαϊκά τραπέζια ήταν ο τρόπος διεύρυνσης της ευρωπαϊκής ένωσης. Σήμερα, μετά από τις πολιτικές επιλογές της πολιτικά συντηρητικής και οικονομικά φιλελεύθερης διοίκησης της Ένωσης, βλέπουμε η Ευρώπη να χάνει μια χώρα και ο ευρωφοβισμός να δείχνει το δρόμο της εξόδου και σε άλλες χώρες. Βλέπουμε την Ευρώπη να μικραίνει. Το γενικό ερώτημα στο οποίο καλούνται οι ευρωπαίοι πολίτες να απαντήσουν σε αυτές τις ευρωεκλογές είναι αν θέλουν μια μικρή Ευρώπη, τη λίγη Ευρώπη των λίγων, ή αν είναι έτοιμοι με την ψήφο τους να πάρουν την Ευρώπη πίσω και να την κάνουν μια βαθιά πολιτική ένωση που θα εκπροσωπεί τους πολλούς, τους καθημερινούς ανθρώπους. Είναι εκλογές απάντηση στο αν θέλουμε μια Ευρώπη των εθνικών οικονομικών και πολιτικών ελίτ που σήμερα κυριαρχούν ή μια Ευρώπη της νέας γενιάς που έχει πλέον αρχίσει να δομεί μια κοινή ευρωπαϊκή ταυτότητα, της γενιάς του Erasmus που πλέον βλέπει στην Ευρώπη το σπίτι της. Μια Ευρώπη των κλειστών αιθουσών ή της συμμετοχικότητας, των πολυεθνικών μονοπωλίων ή της συνεργατικής επιχειρηματικότητας, των συνθηκών εργασίας της amazon ή της Ευρώπης που δε θα αποξενώνει τον εργαζόμενο από το προιόν εργασίας του, μια Ευρώπη των ίσων ευκαιριών ή της ισότητας στην απόλαυση των αγαθών της προόδου. Το διακύβευμα είναι πόση και τι Ευρώπη θέλουμε. Για ποιους θέλουμε να δουλεύει. Προφανώς υπάρχουν αρκετοί που βλέπουν με θετικό μάτι την πορεία της Ένωσης και μπορούν να συνεχίσουν να στηρίζουν τα συντηρητικά κόμματα, την ελληνική και την ευρωπαϊκή δεξιά, υπάρχουν κάποιοι που δεν έχουν πρόβλημα να βλέπουν τα χρήματα των ευρωπαίων να δαπανώνται σε φράχτες και σε FRONTEX. Αυτοί όμως είναι οι λίγοι. Υπάρχουμε κι εμείς, οι πολλοί, οι προοδευτικοί, που θέλουμε να αλλάξει κατεύθυνση η Ένωση. Που τη βλέπουμε ως ένα χώρο που θα επενδύσει στην έρευνα και την καινοτομία, που θα αναγνωρίζει την απόλυτη ανθρωπότητα σε όλα τα άτομα, που θα εγγυάται αξιοπρεπής διαβίωση σε όλες κι όλους ανεξάρτητα από το φύλο ή το οικογενειακό δέντρο τους. Αυτή η Ευρώπη των πολλών είναι η εναλλακτική.
- Πως κατά την γνώμη σας θα μπορέσει η Ευρώπη να αντιμετωπίσει το ολοένα αυξανόμενο ποσοστό των ευρωσκεπτικιστών αλλά κυρίως των ακροδεξιών τάσεων, που ουσιαστικά διεκδικούν την διάλυση της;
Περισσότερη και καλύτερη δημοκρατία. Αυτό είναι το αντίδοτο στον ευρωσκεπτικισμό και την ακροδεξιά. Περίπου 10 λομπίστες που εργάζονται στις Βρυξέλλες αντιστοιχούν σε κάθε εκλεγμένο ευρωβουλευτή. Μέσα στην τελευταία τετραετία σχεδόν διπλασιάστηκαν. Δεν είναι τυχαίο. Είναι κι αυτό σημάδι της επιβολής του τεχνοκρατισμού και της οικονομίας στην πολιτική. Ο ευρωσκεπτικισμός που τείνει να γίνει ευρωφοβία οφείλεται και σε αυτό. Στην απαξίωση της πολιτικής καθώς υπάρχει η γενική αίσθηση ότι οι αποφάσεις για το μέλλον μας δεν είναι στα χέρια μας. Μπορείς να δεις live τα δημοτικά συμβούλια που αποφασίζουν αν θα ασφαλτοστρωθεί ένας δρόμος και δεν μπορείς να δεις live το eurogroup που αποφασίζει για το μέλλον μας. Αυτή, η αδιαφανής Ευρώπη είναι μια ακόμη αιτία. Το δικό μας πολιτικό μανιφέστο, το μανιφέστο των προοδευτικών δυνάμεων, επενδύει στην εμβάθυνση της δημοκρατίας σε κάθε θεσμό και διαδικασία της Ευρωπαϊκής Ένωσης αλλά και της ευρωζώνης.
- Γενικότερα υπάρχει έντονη αμφισβήτηση και σκληρή κριτική για τις οικονομικές πολιτικές της Ε.Ε. Μήπως θα έπρεπε να γίνει πιο φιλολαϊκή και περισσότερο ανθρώπινη;
Η οικονομική πολιτική της Ευρωπαϊκή Ένωσης δημιούργησε ένα αδιαπέρατο για ό,τι αφορά την κοινωνική κινητικότητα, πλέγμα ανισοτήτων. Οι καθημερινοί πολίτες της Ευρώπης κλήθηκαν να πληρώσουν μια κρίση την οποία δε δημιούργησαν βλέποντας αυτούς που είχαν το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης να κρύβονται σε παραδείσους ή να αναζητούν νέα γη να κάψουν. Πρέπει όμως να καταλάβουμε ότι όλα όσα συνέβησαν, όλες οι αποφάσεις που ελήφθησαν ήταν πολιτικές επιλογές μιας πολιτικά συντηρητικής και οικονομικά φιλελεύθερης Ευρώπης. Αυτό δεν πρέπει να συνεχιστεί. Υπάρχουν άνθρωποι που δουλεύουν 60 ώρες την εβδομάδα και δεν μπορούν να βγάλουν το μήνα, υπάρχει ένα τεράστιο ιδιωτικό χρέος που δεν επιτρέπει στους πολλούς να ζήσουν μια αξιοπρεπή ζωή αλλά υπάρχουν και σοβαρές ενδοκοινοτικές αδικίες με νέους επιχειρηματίες στην Ελλάδα να μην έχουν πρόσβαση σε δανεισμό την ίδια στιγμή που για παράδειγμα αντίστοιχης ηλικίας επιχειρηματίες της Γερμανίας που απευθύνονται στο ίδιο καταναλωτικό κοινό δανείζονται για να αναπτυχθούν πολύ φτηνά. Αυτή η Ευρώπη των λίγων και των διακρίσεων πρέπει να αλλάξει ρότα. Γι αυτό εμείς οι προοδευτικές δυνάμεις της Ευρώπης, εμείς στο ΣΥΡΙΖΑ Προοδευτική Συμμαχία διεκδικούμε την Ευρώπη της κοινωνικής σύγκλισης, των κοινωνικών δεικτών κι όχι μόνο των οικονομικών, διεκδικούμε το διαμοιρασμό του ρίσκου μεταξύ των χωρών της Ένωσης, διεκδικούμε την αύξηση του Ευρωπαϊκού προϋπολογισμού που θα επιτρέψει τον τερματισμό της σκληρής και τυφλής λιτότητας και τη στροφή της Ένωσης σε ένα εκτενές πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων που θα δημιουργήσει αξιοπρεπείς θέσεις εργασίας για όλες κι όλους τους ευρωπαίους πολίτες και κυρίως τη νέα γενιά. Η δική μας πολιτική επιλογή είναι μια οικονομία που θα δουλεύει για όλους. Μια Ευρώπη για τους καθημερινούς ανθρώπους όχι της ελίτ.
- Ποιο είναι το μήνυμα σας για τους πολίτες και κυρίως τη νέα γενιά και τους ρεθεμνιώτες, ενόψει ευρωεκλογών και γιατί ένας ψηφοφόρος να ψηφίσει Θοδωρή Δουλουμπέκη στις επερχόμενες ευρωεκλογές;
Πρώτα απ’όλα θα ήθελα να απευθυνθώ στη νέα γενιά με όλη μου την ψυχή και να τους παροτρύνω να πάνε στις κάλπες και να ψηφίσουν. Να πάρουν την Ευρώπη στα χέρια τους. Να κλείσουν τα αυτιά του σε όσους απαξιώνουν τη μέγιστη συμμετοχική διαδικασία να διαβάσουν τα πολιτικά προγράμματα των ευρωπαϊκών κομμάτων και τα πολιτικά βιογραφικά των υποψηφίων, να μη βασιστούν στην πρόσκαιρη κι εφήμερη δημοσιότητα που παίρνουν κάποια πρόσωπα για άσχετους με την Ευρώπη λόγους, και να πάνε να ψηφίσουν. Να νιώσουν και να συμμετέχουν στη χαρά της δημιουργίας της Ευρώπης.
Οι ρεθυμνιώτες, οι κρητικοί, δυστυχώς δε νομίζω ότι τα τελευταία χρόνια είχαν μια ισχυρή εκπροσώπηση στο ευρωκοινοβούλιο. Ξέρουμε όλοι ότι θα μπορούσαν να έχουν γίνει περισσότερα για το Νησί αλλά κι ευρύτερα για την περιφερειακή πολιτική ώστε η Ευρώπη των Περιφερειών να δουλέψει για το κάθε χωριό και το κάθε οικισμό και τελικά τον καθένα μας, της καθεμιάς απομακρυσμένης περιφέρειας. Είναι σημαντικό το Νησί μας να έχει ισχυρή εκπροσώπηση και προσωπικά ζώντας εδώ, έχοντας επαφή και διάδραση και με τους 4 νομούς και προφανώς ιδιαίτερα με το Ρέθυμνο γνωρίζω καλά πως στην Κρήτη αξίζει να γίνει ένα μεγάλο ευρωπαϊκό κέντρο έρευνας και καινοτομίας, ένας ισχυρό εξαγωγικό κέντρο, ένας πόλος ανάπτυξης και ευρωμεσογειακής συνεργασίας, ένας τόπος που θα προσεγγίσει νέες και νέους από κάθε μεριά της Ευρώπης μα που κυρίως θα επιτρέπει στους κρητικούς να διεκδικήσουν τα όνειρά τους και να ξέρουν ότι μπορούν να τα πραγματοποιήσουν στο Νησί μας.
Προσωπικά, έχω αγωνιστεί πολλά χρόνια σε κάθε γωνιά της Ένωσης, σε δρόμους, σε καταυλισμούς, σε pride, σε πορείες, σε κέντρα νεότητας αλλά και στις κλειστές αίθουσες των Βρυξελλών, κουβαλώντας μόνο τις ιδέες μου για μια Ευρώπη της συνεργασίας, της ισότητας στην απόλαυση των αγαθών, της κοινής ανθρωπότητας που μοιράζονται όλα τα άτομα αδιακρίτως, για μια Ευρώπη της γενιάς του Erasmus, των νέων ανθρώπων που διεκδικούν το δικαίωμα τους στον έρωτα και την πρόοδο, των ανθρώπων που πλέον έχουν αρχίσει να δομούν την κοινή ευρωπαϊκή ταυτότητα. Έδωσα, ως πολιτικός ακτιβιστής, αγώνες δίπλα στους καθημερινούς ανθρώπους. Από αυτούς ζητάω την ψήφο.
Ξέρω πως δουλεύει η Ένωση, είδα ποιους αδικεί και ποιους ευνοεί με την υπάρχουσα πολιτική κατάσταση, ξέρω πώς μπορεί να αλλάξει και να δουλέψει ξανά για τους πολλούς. Ξέρω να πετυχαίνω ότι διεκδικώ και γι αυτό βγαίνω μπροστά, ως άνθρωπος μιας νεώτερης γενιάς, χωρίς υλικούς πόρους, αλλά με μια νεανική ομάδα παθιασμένης για αλλαγή, και ζητάω την ψήφο των καθημερινών ανθρώπων της χώρας.
Τους ζητάω, μέσα από την ψήφο τους σε εμένα, να γίνουν και οι ίδιοι ακτιβιστές της μεγάλης αλλαγής, αλλά και να αποδείξουν ότι η προοδευτική συμμαχία μπορεί να γίνει το όχημα της Κρήτης, της Ελλάδας των πολλών, της Ευρώπης των λαών.
