ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ
MENOY
ΑΠΟΨΕΙΣ

Μιλώντας στο παιδί μου

0

Δεν είναι ένα γράμμα για σένα, ένα δώρο είναι,

γιατί, στο παιδί σου, αυτό πάντα ήθελες να δώσεις,

δώρο την αγάπη σου, τη ματιά σου, μια μικρή αγκαλιά.

 

Δεν είναι παράπονο για σένα, δάκρυ είναι,

όμορφες αναμνήσεις, το πρώτο σου γέλιο, το κλάμα,

τα πρώτα σου βήματα, οι πρώτες σου λέξεις.

 

Δεν είναι ανταμοιβή για μένα, οι γονείς μόνο δίνουν,

αφοσιώνονται, αγωνιούν ,ξαγρυπνούν, κλαίνε σιωπηλά,

για το δικό σου πόνο, τα λάθη σου, τις επιλογές σου.

 

Μιλώντας στο παιδί μου !  προσεύχομαι !

και παρακαλώ τον Χριστό Μας  και την Παναγία

να είναι δίπλα του, κοντά του, ο φύλακας Άγγελός του.

 

Μιλώντας στο παιδί μου ! του μιλάω για αγάπη,

όχι για χρήματα και περιουσίες, όχι για αδικία

και του δείχνω την πορεία του, μια ανηφορική, τίμια πορεία.

Ναι, μιλώντας στο παιδί μου ! συχνά ονειρεύομαι,

να βλέπω να αγωνίζεται τον καλό αγώνα,

να ακολουθεί την αλήθεια και τη δικαιοσύνη, την ειρήνη.

 

Μιλώντας στο παιδί μου ! χαίρομαι στη χαρά του,

συμμετέχω, γελώ, παίζω, πετάω ,ναι, δακρύζω,

στη λάμψη των ματιών του, όπως τότε, στο πρώτο ξεκίνημά του.

 

Τώρα δε θέλω τίποτα… οι γονείς μόνο δίνουν,

δε ζητούν, δεν απαιτούν, δεν παρακαλούν, γονείς είναι,

απλά κοιτάζουν στα μάτια… και τα μάτια μιλάνε !

 

Μιλώντας στο παιδί μου ! ανοίγω την καρδιά του,

και ποτίζω ξανά κάθε καλό, την αγάπη, τη στοργή,

κάθε ευγνωμοσύνη, αυτήν που οι εννέα λεπροί   ξέχασαν.

 

Μιλώντας στο παιδί μου ! του μιλώ για τα λάθη μου,

για τις αμέλειες μου, για τις ελλείψεις μου,

και του ζητώ συγνώμη, πάντα του ζητούσα.

 

Μιλώντας στο παιδί μου ! το παίρνω ξανά από το χέρι

και οδεύουμε μαζί  και ζωγραφίζουμε τη ζωή μας,

όλα τα χρώματα του κόσμου, ως το λευκό, το ολοφώτεινο.

 

Όμως, η ώρα πέρασε… οι ουρανοί χαμήλωσαν…

και η πένα και τα εικοσιτέσσερα στρατιωτάκια κουράστηκαν...

και τώρα μου λένε να γράψω λίγες λέξεις… και γράφω :

Αγάπη, κατανόηση, υπομονή στοργή, ελπίδα .

Ναι !  Και ο Χριστός Μας !

0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ