Κλείνω τα μάτια...
Είναι πρωί, μια καινούρια ημέρα ξεκινάει...
Οι άνθρωποι γύρω μου πηγαίνουν στις δουλειές τους χαρούμενοι και χωρίς άγχος!
Είναι που δεν δυσκολεύονται όπως παλιά να παρκάρουν, είναι που δεν επιβαρύνονται τόσο πολύ οικονομικά πια με τις θέσεις πάρκινγκ.. Υπόγεια και ελεύθερα πάρκινγκ, έχουν μπει για τα καλά στην καθημερινότητά μας.
Προχωρώ και εγώ μαζί τους με τα μάτια κλειστά...
Περνάω από δρόμους, από γειτονιές με πάρκα, παιδικές χαρές, πλατείες με λουλούδια και δέντρα...
Τα καταπράσινα δέντρα, η φύση, τα λουλούδια, έχουν κρύψει τα τσιμεντένια και άχαρα κολωνάκια... Στη θέση όλων αυτών των...τσιμεντένιων και άσχημων "δέντρων" ,βρίσκονται αληθινά, με ζωηρά χρώματα και όμορφες μυρωδιές!!!
Ναι! Όλη η πόλη μου μια όμορφη φύση και χαρούμενα παιδάκια να παίζουν στις φρεσκοφτιαγμένες παιδικές χαρές...
Και τα ζωάκια δεν είναι πια αδέσποτα! Βλέπετε, έχουν δημιουργηθεί πολλά σπίτια και χώροι για εκείνα! Για να μην βρίσκεται κανένα στο δρόμο απροστάτευτο...
Προχωρώ στην πόλη της καρδιάς μου και τύφλα να χουν οι πόλεις του εξωτερικού!
Ακόμα και οι χώροι για τα απορρίμματα έχουν γίνει έργο τέχνης! Κάδοι πολλοί και διάφοροι... Σε όλα τα απαραίτητα σημεία, εγκαταστάσεις ευρωπαϊκών προδιαγραφών! Και είναι όλα τόσο όμορφα, που δε σου κάνει καρδιά να μην "υπακούσεις" στους κανόνες υγιεινής...
Συνεχίζω να προχωρώ με τα μάτια κλειστά...
Φτάνω στο λιμάνι...
Σε λίγο φτάνει...Δένει... Και θα ξαναφύγει γεμάτο!
Ναι! Για το καράβι μιλάω!! Ξαναγυρίζω πίσω στα χρόνια που ήμουν παιδί...
Στην δεκαετία του '80.. Ταξίδευα πολύ συχνά με τους γονείς μου θυμάμαι... Από Ρέθυμνο για Πειραιά!!
Πως είναι δυνατόν, να υπήρχε τότε καράβι...Καράβια!! Και σήμερα, στο 2019 να μην υπάρχει σύνδεση για Αθήνα...Είναι πέρα από τη λογική!! Και όλοι το λαχταράμε! Κι όμως! Εγώ το βλέπω μπροστά μου κι ας έχω τα μάτια κλειστά...
Και έχει μέσα τόσο κόσμο! Θεέ μου!
Τουρισμός πολύς!
Η πόλη μου έχει τον καλύτερο και τον ποιοτικότερο τουρισμό! Σε όλη την Κρήτη! Όλοι θέλουν να γνωρίσουν αυτή την παραμυθένια και περιποιημένη πόλη...
Το βραδάκι πλησιάζει και εγω θέλω να δω μια παράσταση....
Ποιά να πρωτοδιαλέξω; Πού να πρωτοπάω;
Βλέπετε έχουμε πλέον πολλούς χώρους πολιτιστικούς. Για θέατρο, για χορό, για μουσικές, για εκδηλώσεις...
Όλες οι καλλιτεχνικές ομάδες χωρούν, για όλους όσους λατρεύουν την τέχνη υπάρχει μέρος, υπάρχει μια θέση μπροστά στη σκηνή... Και εγώ προσωπικά, είμαι τόσο ευτυχισμένη μ αυτό...
Εξακολουθώ να βλέπω με τα μάτια κλειστά... Βλέπω μέρες καρναβαλιού... Αλλά δεν είναι μία, δύο ή τρεις...
Στην πόλη μου πια, διοργανώνονται πολλά events κεφιού, κατά τα οποία γεμίζει από κόσμο, από επισκέπτες...
Είναι η πόλη της χαράς, η πόλη που τα μαγαζιά όλα δουλεύουν και γεμίζουν από κόσμο για πολλές μέρες! Τόσο κόσμο, που δεν τον χωρούν και στέλνουν και στον διπλανό τους...Και όλοι είναι χαρούμενοι και πλήρεις!!
Νύχτωσε... Ώρα για ύπνο... Πάει το Σάββατο... Ξημερώνει η Κυριακή! Η Κυριακή 26 Μαΐου...
Είναι η μέρα που δε θα έχω πια τα μάτια κλειστά! Ναι! Ήρθε η ώρα να τα ανοίξω...
Να τα ανοίξω και να αντικρίσω μπροστά μου όλα όσα ονειρεύτηκα!!! Όλα όσα επιθυμούσα!!! Όλα αυτά, να γίνονται πραγματικότητα!
Και η ζωή μας να γίνεται ολοένα και πιο εύκολη, ολοένα και καλύτερη! Ναι, πολύ καλύτερη... Γιατί έτσι πρέπει!!!
Γιατί έτσι το ΑξίΖουμε!!!
