Κατά τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς 2018-2019 εργαστήκαμε για να διευρύνουμε τα σύνορα του σχολείου μας με την αδελφοποίησή του με ένα σχολείο της Μεγάλης Ελλάδας και συγκεκριμένα το Liceo Classico “Tommaso Campanella” στο Ρήγιο της Κάτω Ιταλίας.
Επιλέξαμε την Κάτω Ιταλία για να δώσουμε στους μαθητές μας την ευκαιρία να αλληλεπιδράσουν με μαθητές ενός σχολείου που ανήκει σε μια ευρύτερη περιοχή, η οποία συνδέεται από αρχαιοτάτων χρόνων με τον ελληνικό πολιτισμό και την ελληνική γλώσσα. Ειδικά για τους μαθητές της Α’ λυκείου η συγκεκριμένη περιοχή παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, αφού στα μαθήματα των Αρχαίων Ελληνικών και της Ιστορίας περιλαμβάνονται σημαντικά γεγονότα που διαδραματίστηκαν στις περιοχές αυτές.
Θεωρήσαμε επίσης πολύ σημαντικό για όλους τους μαθητές το γεγονός ότι στην Κάτω Ιταλία θα γνώριζαν τα γκρεκάνικα, μια ποιητική, αρχαιοελληνική διάλεκτο, μετεξέλιξη της δωρικής με πολλές ομηρικές λέξεις και νεότερες ιταλικές γλωσσικές προσμίξεις.
Οι εμπλεκόμενοι μαθητές ανέλαβαν εργασίες που κάλυπταν ένα μεγάλο φάσμα, προετοιμάζοντας ουσιαστικά την ξενάγηση στις περιοχές που επισκεφτήκαμε.
Η επίσκεψη στην Κάτω Ιταλία-Σικελία πραγματοποιήθηκε στο χρονικό διάστημα 10-14 Απριλίου 2019 με 38 μαθητές και συνοδούς τις καθηγήτριες Πουλοπούλου Βασιλική, Δελήμπαση Γεωργία και Μιχούλα Κατερίνα, ενώ τον πιο σημαντικό ρόλο για την αδελφοποίηση είχε η καθηγήτρια του σχολείου μας Μελιντζή Ιωάννα.
Ο πρώτος μας σταθμός ήταν η αρχαία Πομπηία, η καλύτερα σωζόμενη αρχαία πόλη, για την οποία ο χρόνος «πάγωσε» το 79 μ.Χ μετά την έκρηξη του Βεζούβιου. Μετά την ξενάγησή μας στον αρχαιολογικό χώρο και μια ενδιάμεση στάση στο γραφικό Σαλέρνο, κατηφορίσαμε προς το Ρήγιο.
Η επόμενη μέρα ξεπέρασε κάθε προσδοκία μας! Ενώ είχαμε στο νου μας μια τυπική διαδικασία αδελφοποίησης που μας προκαλούσε αμηχανία («πρωτάκια» στην αδελφοποίηση, βλέπετε) η υποδοχή που μας επεφύλαξε όλη η σχολική κοινότητα του λυκείου Tommaso Campanella μας συγκίνησε, κυριολεκτικά μας συνεπήρε. Το σχολείο μάς άνοιξε την αγκαλιά του και η αδελφοποίηση έγινε πράξη με κάθε δυνατό τρόπο. Η τελετή ξεκίνησε με την ανάκρουση των εθνικών ύμνων και των δύο χωρών και στη συνέχει μαθητές του ιταλικού σχολείου απήγγειλαν στίχους του Δάντη στα ιταλικά, τραγούδησαν στα ελληνικά και προέβαλαν ένα βίντεο για να γνωρίσουμε το σχολείο τους. Αντίστοιχα οι δικοί μας μαθητές παρουσίασαν την ιστορία της πόλης μας, δίνοντας έμφαση σε αξιοθέατα που ανάγονται στην περίοδο της Ενετοκρατίας.
Ιδιαίτερα συγκινητική στιγμή ήταν η ομιλία του Τυνήσιου βραβευμένου με Νόμπελ Ειρήνης (2015) Abdelaziz Essid, ο οποίος τόνισε την ανάγκη αδελφοποίησης όχι μόνο των σχολείων, αλλά κυρίως των λαών ανεξάρτητα από τη φυλή, την καταγωγή, τη θρησκεία. Αυτός ο άνθρωπος μίλησε κατευθείαν στην καρδιά μας, γιατί ο λόγος του, αν και σε άλλη γλώσσα, εξέπεμπε γλυκύτητα, καλοσύνη, σοφία, ανθρωπιά!
Αποκορύφωμα της τελετής ήταν η ανάγνωση του πρωτοκόλλου αδελφοποίησης και στις δύο γλώσσες και η ομιλία του υποδιευθυντή του ιταλικού σχολείου κ. Giuseppe Tomaselli σε άπταιστα ελληνικά!
Και όπως κάθε γιορτή έτσι και αυτή έκλεισε με χορούς και τραγούδια και των δύο χωρών, ανταλλαγή δώρων εκατέρωθεν και έναν πλούσιο μπουφέ, προσφορά του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων.
Φύγαμε από αυτό το σχολείο γεμάτοι από εικόνες και μοναδικά συναισθήματα που θα μας συντροφεύουν σε όλη μας τη ζωή. Μπήκαμε σε ένα σχολείο με άγνωστους ανθρώπους και βγήκαμε αποχαιρετώντας φίλους καρδιάς.
Η παραμονή μας στο Ρήγιο ολοκληρώθηκε με την επίσκεψη και ξενάγηση στο Αρχαιολογικό Μουσείο της πόλης (γνωστό και ως Μουσείο της Μεγάλης Ελλάδας). Εκεί οι σελίδες των σχολικών βιβλίων της Ιστορίας ζωντάνεψαν και μετατράπηκαν για τους μαθητές μας σε βιωματική γνώση.
Τις επόμενες μέρες επισκεφθήκαμε το ελληνόφωνο χωριό Bova (δήμος του Βούα) όπου οι κάτοικοι μιλούν την γκρεκάνικη διάλεκτο, στην οποία έγινε και η ξενάγηση στο μουσείο και, ω του θαύματος, καταλαβαίναμε! Περάσαμε (σαν άλλος Οδυσσέας) τα στενά της Σκύλλας και της Χάρυβδης, περιηγηθήκαμε στην κοσμοπολίτικη Ταορμίνα (αρχαίο Ταυρομένιο) και καταλήξαμε στη μαύρη πόλη Κατάνια, χτισμένη από ηφαιστειογενές υλικό της Αίτνας. Ξεναγηθήκαμε στο Αρχαιολογικό Πάρκο των Συρακουσών και θαυμάσαμε την εντυπωσιακή Ορτυγία γνωρίζοντας παράλληλα την αρχαία ιστορία της. Η παρουσία του αρχαίου ελληνικού στοιχείου ήταν έντονη σε όλες τις πόλεις που επισκεφθήκαμε.
Σε όλη τη διάρκεια της εκδρομής, πέρα από τις γνώσεις, όλοι μας απολαύσαμε την κάθε στιγμή. Χοροπηδήσαμε στους ρυθμούς της ταραντέλας, γευτήκαμε ιταλικές νοστιμιές, γελάσαμε, τραγουδήσαμε και δεν μπορούσαμε να πιστέψουμε πώς η κάθε μέρα ξεπερνούσε σε χαρά την προηγούμενη!
Για όλα αυτά που ζήσαμε πολύτιμη ήταν η συμβολή κάποιων ανθρώπων τους οποίους θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε θερμά:
Τη Διευθύντρια, τον Υποδιευθυντή και τους Συλλόγους Καθηγητών και Γονέων και Κηδεμόνων του λυκείου Tommaso Campanella στο Ρήγιο Καλαβρίας, καθώς και τους ιταλούς μαθητές που μας βοήθησαν να αισθανθούμε το σχολείο τους και δικό μας σχολείο.
Τον υπέροχο ξεναγό μας στη Σικελία κ. Matteo Miano ο οποίος, μέσα από το πάθος του για τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό και την αγάπη του για τη χώρα μας, ξεπέρασε το ρόλο του ξεναγού και έγινε ο δικός μας άνθρωπος.
Κυρίως όμως την κ. Βασιλική Βούρδα, υπεύθυνη του Κέντρου Ελληνομάθειας (Centro Ellinomatheia) στο Ρήγιο της Καλαβρίας, η οποία μας έφερε σε επαφή με το ιταλικό σχολείο, λειτούργησε ως μεταφράστρια στην τελετή αδελφοποίησης και ως ξεναγός στο Μουσείο του Ρηγίου, πολύ περισσότερο όμως φρόντισε ώστε η διαμονή μας στο Ρήγιο να μας μείνει πραγματικά αξέχαστη!
Με το ταξίδι αυτό κλείνει το πρώτο κεφάλαιο στο βιβλίο της αδελφοποίησης. Στα δύο αδελφοποιτά σχολεία μένει πλέον να γράψουν πολλά ακόμα κεφάλαια!
