ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ
MENOY
ΑΠΟΨΕΙΣ

Ένα Κέντρο Δια Βίου Μάθησης σε κάθε χωριό…

0

Του Μανούσου Κλάδου

Δεν υπάρχει αμφιβολία, ότι ως κοινωνία έχουμε πολλά ζητήματα σε εκκρεμότητα. Έχουμε προβλήματα και πρέπει να βρούμε τη λύση τους. Έχουμε καλά που πρέπει να τα προβάλλουμε αλλά έχουμε και κακά που πρέπει να τα πατάξουμε.

Εγώ διαφωνώ με όσους στιγματίζουν την Κρήτη ως τόπο «μαυροπουκαμισάδων» και εγκληματιών. Ανθρώπων που πίνουν κούπες, βρίσκονται όλη την ημέρα στα καφενεία, έχουν εγκληματική φύση και διάγουν το βίο τους μέσα στην «καπετανιά» και στην εν γένει φύση της οπλοχρησίας, του αλκοολισμού, της χρήσης χασίς και άλλων ουσιών και σε κάθε άλλη ενέργεια από αυτές που προβάλλονται με κάθε τρόπο από τα ΜΜΕ σε όλη την χώρα.

Όμως προφανώς και υπάρχει αυτή η Κρήτη. Και σε αυτό το κομμάτι της πραγματικότητας δεν επιτρέπεται να εθελοτυφλούμε. Ειδικά, όσοι ασχολούμαστε με τα κοινά. Η τελευταία περίπτωση του εγκλήματος στα Χανιά έρχεται να προσθέσει στο πρόβλημα. Προφανώς πρόκειται για ένα τρελό που δεν τον είχαν εντοπίσει. Κατά τη γνώμη μου οι πράξεις του, δεν χαρακτηρίζουν μια ολόκληρη κοινωνία. Είναι μεμονωμένο περιστατικό αλλά οφείλουμε να μην το δούμε έτσι. Εμείς μεταξύ μας, πρέπει να αναλάβουμε πρωτοβουλίες.

Απολύτως πιστεύω πως πρόκειται για ένα περιστατικό, παρόμοιο του οποίου έχουμε δει όχι μόνο σε όλη την Ελλάδα αλλά και σε όλο τον κόσμο. Δεν χαρακτηρίζει την Κρήτη. Δεν χαρακτηρίζει την κοινωνία μας, όσο και αν γίνεται προσπάθεια να προβληθεί κατά αυτό τον τρόπο. Πέρα, όμως, αυτού, δεν παύει να είναι ένα μείζον ζήτημα προβληματισμού, το οποίο δεν πρέπει να το αφήσουμε να περάσει απαρατήρητο, ούτε να γυρίσουμε την πλάτη μας, σαν να μην μας αφορά.

Και σκέφτομαι, αλήθεια, ποιες θα μπορούσαν να ήταν αυτές οι παρεμβάσεις που θα μας έκαναν καλύτερους ως κοινωνία. Και δεν μπορώ τίποτα περισσότερο να δω πέρα από τις δράσεις πολιτισμού και παιδείας. Πολλοί θα υποστηρίξουν, ότι ήδη γίνονται πολλά πράγματα σε αυτούς τους τομείς και θα έρθω να συμφωνήσω μαζί τους. Όμως, προφανώς, δεν φτάνουν.

Κατ’ αρχήν, θεωρώ, ότι ο εκπαιδευτικός λείπει πια από τα χωριά. Από τα περισσότερα χωριά. Και αυτό φαίνεται. Όλοι, όσοι έχουν τη γνώση να διδάξουν, δεν είναι παρόντες στο βαθμό που θα έπρεπε μέσα στα χωριά της Κρήτης. Λίγοι ασχολούνται. Λίγοι ενδιαφέρονται. Ποιοι είναι το απόγευμα στα καφενεία να υποστηρίξουν πως το αλκοόλ σκοτώνει και οδηγεί σε βία και καταστροφή; Ποιος εντοπίζει ένα παρανοϊκό άτομο μέσα σε μια κλειστή κοινωνία; Ποιος παρεμβαίνει επί τους ουσίας; Ποια είναι η οργανωμένη δομή που κάθε ημέρα έρχεται σε επαφή με την κάθε τοπική κοινωνία; Ένα σχολείο – όπου υπάρχει – αρκεί;

Προφανώς και δεν αρκεί. Άρα, οφείλομε να αναλάβουμε πρωτοβουλίες. Να συνδιαλεχθούμε και να βρούμε λύσεις μεταξύ μας. Η κοινωνία μας έχει τόσα θετικά στοιχεία, που είναι ικανά να απορροφήσουν τα κακά και να τα μειώσουν σε υπερθετικό βαθμό. Χρειαζόμαστε, λοιπόν, πρωτοβουλίες και ειδικές δομές. Δηλαδή, ανθρώπους που θα βρίσκονται μέσα στην κοινωνία και θα λειτουργούν προς την βελτίωση της.

Είναι εύκολο ένα Κέντρο Δια Βίου Μάθησης σε κάθε χωριό; Ίσως θα πρέπει να το προσπαθήσουμε. Μια ιδέα είναι. Και αν ανοίξει ο διάλογος επί της ουσίας, είμαι σίγουρος πως θα βρεθούν και άλλες αξιόλογες ιδέες. Όμως, γίνεται αντιληπτό, πως δεν αρκεί μια δράση γενική. Χρειάζεται μια δράση εξειδικευμένης στόχευσης που θα έρθει να καλύψει ό,τι λείπει σήμερα από κάθε χωριό, που έχει απογυμνωθεί από εκπαιδευτικές δομές, που ο παπάς του το επισκέπτεται κάθε Κυριακή για να ανταποκριθεί στα υπηρεσιακά του καθήκοντα – γιατί έτσι κατάντησαν οι πιο πολλοί παπάδες – και βέβαια από ένα χωριό που το πολύ – πολύ να έχει ένα πολιτιστικό σύλλογο για να κάνει πανηγύρια με άφθονο αλκοόλ!

Ας ανοίξουμε τον διάλογο και ας επισπεύσουμε τις ενέργειες μας.

0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ