ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΑΝΟΥΣΟΣ ΚΛΑΔΟΣ
Δουλεύει στο Ρέθυμνο, κερδίζει κάθε μέρα τα εύσημα του κοινού για τα εύγεστα πιάτα του και προχωρά με σταθερό βηματισμό στην κατάκτηση του ονείρου του. Ο λόγος για τον δημοφιλή Τιμολέοντα Διαμαντή, τον Master Chef 2018, ο οποίος μπορεί να μην κάνει τηλεοπτική καριέρα, όμως, εργάζεται με συνεχή επιτυχία και εξέλιξη πάνω στο αντικείμενο του. Νέος, κατηρτισμένος και βραβευμένος, ιδιαίτερα συμπαθής και προσηνής, συνεχίζει να γίνεται αντικείμενο θερμών εκδηλώσεων, παρά του ότι δεν εμφανίζεται συχνά στην τηλεόραση και δεν έχει εκπομπή, όπως άλλοι αστέρες της μαγειρικής τέχνης ή όπως θα περίμενε κάποιος να συμβεί μετά την επιτυχία που είχε στο Master Chef της περιόδου 2017-18, οπότε και κατέκτησε το τρόπαιο μέσα σε πανηγυρικό κλίμα.
Συναντήσαμε τον Τιμολέοντα Διαμαντή στην παλιά πόλη του Ρεθύμνου, στο εστιατόριο Hasika στην οδό Αγίας Βαρβάρας, όπου εργάζεται φέτος το καλοκαίρι. Είχαμε μια πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση μαζί του για όλο αυτό που συμβαίνει με την μαγειρική στις ημέρες μας και την δημοσιότητα που έχει αποκτήσει το επάγγελμα του μάγειρα.
Γνώμη μας, είναι, πως μέσα από την συζήτηση που ακολουθεί γίνεται σαφές πως η ουσία δεν είναι να είσαι τηλεοπτικός αστέρας. Είναι να είσαι καλός στην δουλειά σου και να εξελίσσεσαι. Και πώς να το κάνουμε; Η εξέλιξη ενός μάγειρα γίνεται στην κουζίνα του και φαίνεται στα πιάτα του! Όχι στην άγευστη και άοσμη τηλεόραση!
Περισσότερα στην συνέντευξη που ακολουθεί.
Σεζόν στο Ρέθυμνο. Πως σου φαίνεται η πόλη μας;
Μου θυμίζει πολύ τον Βόλο, τη δική μου πόλη. Είναι ίδιοι χαλαροί οι ρυθμοί, αλλά αισθάνομαι πολύ πιο θερμό τον κόσμο εδώ πέρα. Με αγκάλιασαν από την πρώτη στιγμή, και ήταν πολύ σημαντικό στην προσαρμογή μου αυτό. Έχω ήδη δυο μήνες και από την πρώτη εβδομάδα, το πρώτο δεκαήμερο, που με ανακάλυψε ο κόσμος, ένιωσα μια ιδιαίτερη ζεστασιά. Θα έλεγα ότι έζησα τις ίδιες αντιδράσεις, όπως όταν κέρδισα στο Master Chef και γύρισα στον Βόλο ή κυκλοφορούσα στην Αθήνα. Η ίδια αντιμετώπιση ήταν και εδώ, ειδικά τον πρώτο καιρό, οπότε ήταν κάτι πολύ ωραίο.
Εντοπίζεις και διαφορές;
Νομίζω, ότι η διαφορά με την υπόλοιπη Ελλάδα, θα το πω γενικά για την Κρήτη, αλλά και αυτό που έχω δει στο Ρέθυμνο, είναι, ότι ο κόσμος χαίρεται τη ζωή του εδώ. Δεν βλέπω αυτή τη μιζέρια, που έχω δει αλλού για τα πολιτικά ζητήματα ή το οικονομικό. Ζει με περισσότερη άνεση, και το πιο σημαντικό που έχω παρατηρήσει, είναι, με τα προϊόντα. Ενδιαφέρεται ο κόσμος για τα προϊόντα, ενδιαφέρεται να τρώει σωστά και να ξέρει τι τρώει.
Στην δική σου κουζίνα, ποιο ρόλο παίζει το ενδιαφέρον του κόσμου για την ποιότητα των προϊόντων;
Βασικό. Ενδιαφέρομαι ιδιαίτερα για
τις τοπικές συνταγές και για τα προϊόντα. Αυτός είναι και ο λόγος που διάλεξα να έρθω στην Κρήτη. Γιατί πιστεύω, ότι είμαι σε ένα πολύ καλό επίπεδο στην επιλογή των τοπικών προϊόντων, γενικά στη μαγειρική. Ξέρεις, όσο μεγαλώνεις μαγειρικά, όσο ωριμάζεις μαγειρικά αρχίζεις και αφαιρείς πράγματα και κρατάς μόνο την ουσία. Οπότε, θεωρώ, ότι έκανα σωστή επιλογή και θέλω σιγά - σιγά να εντάξω στη μαγειρική μου και την υπόλοιπη Ελλάδα. Μεγάλωσα με τα προιόντα και τις γεύσεις στο Πήλιο, τώρα είμαι στο Ρέθυμνο και βλέπω τις διαφορές που υπάρχουν στα προιόντα, ειδικά στα τυροκομικά και στα κρέατα, βλέπω τις διαφορές, το επίπεδο της ποιότητας και προσπαθώ να εντάξω στις συνταγές μου αυτές τις διαφορές. Αυτή η αναζήτηση μου ταιριάζει απόλυτα και αυτό θέλω να κάνω μελλοντικά με τα προϊόντα όλης της Ελλάδας.
Πέρασες από ένα παιχνίδι και έγινες διάσημος μέσα από αυτό. Είναι γεγονός, ότι αυτά τα προγράμματα, έχουν προκαλέσει ένα τεράστιο ενδιαφέρον και έχουν κάνει περιζήτητο το επάγγελμα του μάγειρα σήμερα. Τι θα ήθελες να πεις στα παιδιά που θέλουν να γίνουν μάγειρες, γιατί έχω την εντύπωση, ότι η διασημότητα η δική σας μπορεί να έχει και αρνητικό ρόλο, γιατί πιθανότατα ένα παιδί που σας βλέπει, τελικά μπορεί να μαγεύεται από την δημοσιότητα και να μην αντιλαμβάνεται το επαγγελματικό κομμάτι επί της ουσία. Ποια είναι η θέση σου για αυτό το ζήτημα;
Σίγουρα συμβαίνει αυτό σε ένα βαθμό. Προσωπικά, πήγα πολύ συνειδητοποιημένος στο παιχνίδι. Ήξερα τις δυνατότητές μου, δεν πήγα απλά για να γίνω διάσημος, δεν ήθελα απλά γιατί ήθελα την αναγνωρισημότητα, το έπαθλο και τον τίτλο, αλλά πήγα γιατί είχα εμπιστοσύνη στις δυνατότητες μου να το κάνω. Δεν πήγα, απλά, για να γίνω γνωστός. Τώρα από εκεί και πέρα σίγουρα μπορεί να παίξει αρνητικό ρόλο στα παιδιά γιατί βλέπουν από εμάς ότι υπάρχει απήχηση, μας βλέπουν στην τηλεόραση, μας βλέπουν στον δρόμο, βλέπουν, ότι ο κόσμος ασχολείται με εμάς, και βλέπουν πως πολλά παιδιά που έγιναν διάσημοι από τα τηλεοπτικά παιχνίδια, βγάζουν και χρήματα, οπότε αυτό είναι ένα κίνητρο. Ένα παιχνίδι, όμως, είναι κάτι εντελώς διαφορετικό από την κουζίνα, την πραγματική κουζίνα. Γιατί ωραία η τηλεόραση, ωραίο το πιάτο που βγάζεις αλλά στην κουζίνα υπάρχουν χίλια δυο προβλήματα και πολλοί παράμετροι στο πώς μπορείς να επιβιώσεις και να γίνεις καλός μάγειρας.
Ποια είναι η συμβουλή σου για τα νέα παιδιά που σκέφτονται να ακολουθήσουν το επάγγελμα του μάγειρα;
Η συμβουλή μου είναι πρώτα να δουν πώς είναι μια κουζίνα και μετά να γραφτούν σε μια σχολή. Να αναζητήσουν έναν καλό μάγειρα και να καθίσουν μια εβδομάδα μαζί του για να δουν πώς είναι οι καταστάσεις μέσα σε μια κουζίνα. Αν χρειαστεί, να τον πληρώσουν κιόλας για να έχουν αυτή την εμπειρία. Γιατί, πλέον, ακόμα και οι σχολές κάνουν ζημιά. Βλέπουν τους μαθητές σαν νούμερα. Δεν διώχνουν αυτούς που δεν κάνουν για το επάγγελμα για να κρατήσουν αυτούς που αξίζουν, γιατί έτσι παίρνουν λεφτά. Γι αυτό η συμβουλή μου είναι, όσοι ενδιαφέρονται για το επάγγελμα μας, να μπουν σε μια κουζίνα, να δουν πώς είναι, να καθίσουν σε μια γωνία να κοιτάζουν και μετά να επιλέξουν το επάγγελμα.
Άρα είναι δύσκολη δουλειά ο μάγειρας;
Είναι δύσκολη δουλειά, αλλά νομίζω, ότι αν την αγαπάς, όλα ξεπερνιούνται. Απαιτείται δε, πολύ θέληση και υπομονή, γιατί δυστυχώς ή ευτυχώς, ένα εστιατόριο το παντρεύεσαι, αυτή είναι η αλήθεια.
Τώρα που έχεις περάσει όλο αυτό με το Master Chef, που έχεις ζήσει την εμπειρία αλλά και τις «εισπράξεις» της όλης υπόθεσης, Θα συμβούλευες ένα παιδί να πάει σε ένα τέτοιο παιχνίδι;
Ναι. Επειδή είμαστε και τέσσερις οι νικητές. οπότε εγώ μπορώ να μιλήσω ολοκληρωμένα για το παιχνίδι αφού έφτασα μέχρι το τέλος, σίγουρα θα συμβούλευα ένα παιδί να πάει, με την προοπτική, ότι θέλει να κάνει κάτι μέσα από αυτό. Να έχει νόημα για τον υπόλοιπο κόσμο και όχι μόνο προσωπικό όφελος. Αν θυμάστε καλά, εγώ στο παιχνίδι έλεγα συνέχεια για το Πήλιο, για τα τοπικά προϊόντα, για τη γιαγιά μου, οπότε, περνούσα κάτι προς τον κόσμο και τα νέα παιδιά και περνούσα ένα ακόμη πιο σημαντικό μήνυμα, το να πιστεύεις στον εαυτό σου! Ότι ένα παιδί από την επαρχία, και μη έχοντας δουλέψει σε τρομερά εστιατόρια, καταφέρνει να προχωρήσει και καταφέρνει να βγει νικητής. Οπότε το θέμα είναι να κάνεις κάτι και να υπάρχει όφελος και για άλλους. Γιατί ένας θα δει τον δρόμο αλλά άλλοι θα τον απολαύσουν. Αυτή είναι η δική μου οπτική γωνία.
Εσύ κέρδισες αυτό που ήθελες από το παιχνίδι; Έχω διαβάσει συνεντεύξεις σου και κάπου διακρίνω γκρίνια. Για το τηλεοπτικό κομμάτι κυρίως…
Σίγουρα θα ήθελα να με αξιοποιήσουν στο τηλεοπτικό κομμάτι γιατί ήθελα να φωνάξω λίγο για την Ελλάδα και τα τοπικά προϊόντα και γενικά μου άρεσε αυτό το στυλ, να σε προβάλει η τηλεόραση. Δεν είμαι το ψώνιο που νομίζουν οι περισσότεροι, αλλά θα ήθελα να με εκμεταλλευτούν τηλεοπτικά και να δουλεύω παράλληλα. Να κάνω και τα δυο πράγματα. Αλλά δεν έγινε. Αυτό ήταν το παράπονό μου. Ναι, σίγουρα θα περίμενα κάτι παραπάνω, γιατί δεν είχα την πορεία που είχαν άλλοι, που δεν κέρδισαν κιόλας. Ούτε εταιρίες με πλησίασαν, ούτε πάρα πολλά μαγαζιά, οπότε ήταν λίγο πιο δύσκολος ο δρόμος ο δικός μου. Αλλά σιγά - σιγά, έχω μάθει να κάνω υπομονή, βήμα - βήμα.
Βήμα βήμα λοιπόν για όλα…
Ναι, υπομονή και επιμονή. Εμένα μου ήρθε μια καλή δουλειά μετά από έναν χρόνο. Έτσι, έναν χρόνο έκανα υπομονή, ταξίδια, συνέχισα το διάβασμα, λίγο στην αφάνεια αλλά τελικά τον βρίσκω τον δρόμο μου σιγά - σιγά και με κάνει εμένα ευτυχισμένο και χαμογελάω.
Το Ρέθυμνο, λοιπόν, είναι μια καινούργια τυχερή αρχή για σένα;
Ναι, νομίζω ότι είναι. Γιατί παίζει μεγάλο ρόλο η αγάπη του κόσμου. Δηλαδή αυτό μου μένει. Αν με ρωτήσει κανείς τι πήρες από την Κρήτη, όταν φύγω με το καλό τον χειμώνα από το Ρέθυμνο, που δεν λέω ότι θα φύγω σίγουρα από την Κρήτη αλλά από το Ρέθυμνο θα φύγω σίγουρα τον Σεπτέμβριο, είναι η αγάπη του κόσμου πρώτα απ’ όλα και μετά το υπόλοιπο μαγειρικό κομμάτι. Γιατί η μαγειρική μαθαίνεται, τα υπόλοιπα δεν μαθαίνονται, οπότε το να σε αγαπάει ο κόσμος είναι κάτι σημαντικό.
