ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ
MENOY
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Θεατρική Παράσταση: "Η λέξη Πρόοδος στο στόμα της μητέρας μου ηχούσε πολύ φάλτσα"

0

Η θεατρική ομάδα Α.Ψ.Ε.Ν.Τ.Η (Από Ψυχής Εθελοντής Νέος Τώρα Ηθοποιός) του Κέντρου Ψυχικής Υγείας Ρεθύμνου με αφορμή το μεταναστευτικό και προσφυγικό ζήτημα, παρουσιάζει τη θεατρική παράσταση "Η λέξη Πρόοδος στο στόμα της μητέρας μου ηχούσε πολύ φάλτσα" του Ματέι Βισνιέκ.

ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ

Βρισκόμαστε κάπου στα Βαλκάνια, μετά τον πόλεμο που οδήγησε στη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας.

Ο χρόνος και ο τόπος διατηρούν περιγράμματα θολά.

Παντού και πάντοτε: ο εμφύλιος, η κάθε είδους προσφυγιά, ο επαναπροσδιορισμός, η επιχείριση επιβίωσης.

Ο πατέρας και η μητέρα του έργου είναι πρόσφυγες, ο γιος ο Βίμπκο, στρατιώτης και η κόρη η Ίντα, πόρνη.

Και οι τέσσερις θα επιστρέψουν σταδιακά στο σπίτι που είχαν εγκαταλείψει. Θα το βρουν μισοκαμένο, ρημαγμένο, βρώμικο. Αυτό και όλη τη γειτονιά τους.

Το έργο "Η λέξη Πρόοδος στο στόμα της μητέρας μου ηχούσε πολύ φάλτσα" θα μπορούσε να είναι μια απλουστευμένη αντανάκλαση των καταστροφικών συνεπειών ενός πολέμου πάνω σε μια οικογένεια. Ωστόσο ο Βισνιέκ της προσδίδει απίστευτη καθολικότητα, καθώς τη χειρίζεται με φαντασία, ποίηση και πολύ χιούμορ.

Ο συγγραφέας στηρίζει το έργο του σε ένα εξαιρετικό εύρημα: ανακατεύει δύο κόσμους, αυτό των ζωντανών με εκείνων των νεκρών.

Σιγά σιγά θα διαμορφωθεί η πραγματική εικόνα του δραματικού χώρου του έργου και θα αιτιολογηθεί με εξαιρετικό τρόπο η ανωνυμία του. Στην περιοχή είναι θαμμένοι νεκροί στρατιώτες από διαφορετικές φάσεις της ευρωπαϊκής ιστορίας, αντίπαλοι και σύμμαχοι, και είναι αμέτρητοι. "... όλα τα Βαλκάνια και όλη η Μεσόγειος είναι θαμμένα εδώ..."

Πρόκειται για έναν ευρωπαϊκό ή και παγκόσμιο χάρτη, γεμάτο τρύπες, τάφους και πηγάδια. Ένα χωράφι σπαρμένο πτώματα, η ιστορία του 20ου αιώνα. Σε αυτήν πάνω χτίζεται το σήμερα. Η "πρόοδος"...

Το ανακάτεμα των δύο κόσμων δε σταματά στη συνάντηση τους. Προχωρά και στη σύγχυση τους. Ποιοί είναι οι ζωντανοί και ποιοί οι νεκροί;

Στο έργο του Βισνιέκ οι τάφοι και τα πηγάδια μοιάζουν με διόδους συνάντησης και διαύλους επικοινωνίας ανάμεσα στο έδαφος και το υπέδαφος, την ιστορία και το παρόν, τους νεκρούς και τους ζώντες.

Το τέλος του έργου, διφορούμενο και ανοιχτό, όπως το θέλησε ο συγγραφέας:

Το φως μιας ελπίδας ή η παραδοχή της μοιραίας ανακύκλωσης των συμφορών στο βωμό της "προόδου" και των πολέμων της;

Μετάφραση: Έρση Βασιλικιώτη

Σκηνοθεσία: Βαγγέλης Λιοδάκης

Σκηνικά-Κουστούμια: Κάλλη Καραδάκη

Επιμέλεια Μουσικής & Ήχων: Μανώλης Ανδρέου

Αφίσα-Πρόγραμμα: Εύα Βλαχάκη

Φωτογραφίες: Κωνσταντίνος Παπαδόπουλος

Μάσκες: Μαρία και Χρυσούλα Κιμιονή

(με σειρά εμφάνισης)

Αντρέας Βάββος, Αντώνης Ρισσάκης, Αντώνης Βαμιεδάκης, Μαρία Ζουρμπάκη, Μανώλης Δουσαΐτης, Αγάπη Βανταράκη, Βίκυ Προδρομίδου, Αθηνά Σιμιτζή, Σπύρος Αντουράκης, Ελένη Μιχελουδάκη, Ειρήνη Μυρθιανού, Σταυρούλα Στρατάκη,

Μελίνα-Σεμέλη Τατάκη.

Μαρία Τσιάμη, Μαρία Πατσουμά

Παρασκευή 19, Κυριακή 21, Δευτέρα 22 και Τρίτη 23 Ιουλίου στις 21:15

Προαύλειος χώρος του Καλλιτεχνικού Σταθμού Ρεθύμνου της Ανώτατης Σχολής Καλών Τεχνών, στο λόφο Ευλυγιά, Πευκάκια, Ρέθυμνο.

Περιφέρεια Κρήτης

Σ.Ο.Φ.ΨΥ Ρεθύμνου (Σύλλογος Οικογενειών και Φίλων για την Ψυχική Υγεία Νομού Ρεθύμνου)

ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗ ΣΤΗΡΙΞΗ

Γενικό Νοσοκομείο Ρεθύμνου

Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, Καλλιτεχνικός Σταθμός Ρεθύμνου

ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ

0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ