Τέλος, πάμε για απεργία, μαύρο,
σταματάμε! φτάνει πια, έλεος,
απεργία διαρκείας, από τώρα.
Ναι, κουραστήκαμε, νύχτα-μέρα,
με χιλιάδες θέματα και εικόνες,
πάνω-κάτω, ασταμάτητα...
Ναι, επανάσταση! ελευθερία !
και πάρτε τα χέρια από πάνω μας,
δεν σας αντέχουμε άλλο...
Ακούστε μας! θέλουμε τα δικαιώματά μας,
το δικό μας ωράριο και όλα τα ρεπό μας,
για να μείνουμε μόνοι μας, να ονειρευτούμε...
Αυτή την σκλαβιά δεν την αντέχουμε,
να μας χρησιμοποιείτε όλοι απάνθρωπα,
λες και είμαστε τα πιόνια σας.
Αρχίζουμε, λοιπόν, την επανάσταση μας !
και άντε… μαζέψτε τα νευράκια σας...
ο χρόνος τελείωσε… και καλό σας ύπνο...
Το ακούσατε...απεργία και τα τάμπλετ,
οι μηχανές επαναστάτησαν, σήκωσαν σημαίες
και κλείδωσαν τις διαβάσεις και τις θύρες εισόδου.
Και τώρα, τί κάνουμε… τι κάνουν οι γονείς...
Απλά βάζουμε κανόνες, ωράριο και ρεπό
κι ακόμη, άδειες κανονικές για τα τάμπλετ.
Και οι μικροί και οι μεγάλοι ξυπνούν, νέα αρχή,
η ηρεμία επανέρχεται, αρχίζουμε να μιλάμε...
ναι, συζητάμε και κοιταζόμαστε στα μάτια!
Η επανάσταση των τάμπλετ, κάτι καλό φέρνει !
