ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ
MENOY
ΑΠΟΨΕΙΣ

Παγκόσμια ημέρα ατόμων με αναπηρία

0

Η Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία (International Day of Persons with Disabilities) καθιερώθηκε το 1992 από τα Ηνωμένα Έθνη και τηρείται παγκοσμίως έως και σήμερα.  Γιορτάζεται στις 3 Δεκεμβρίου και κάθε χρόνο εστιάζει σε διαφορετικό θέμα, που προάγει αδιαλείπτως την ισόμορφη ένταξη των ατόμων με αναπηρία στο κοινωνικό σύνολο.  Έτσι, οι ίδιοι θα μπορούν να απολαμβάνουν τις ίδιες ευκαιρίες διαβίωσης, εκπαίδευσης, εργασίας και πρωτίστως σεβασμού.

Ιστορικά, η Γενική Συνέλευση του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών έδωσε το πράσινο φως για την κατανόηση και αποδοχή της αναπηρίας, καθώς και για την κινητοποίηση υπέρ των δικαιωμάτων των ατόμων με ειδικές ανάγκες, στις 3 Δεκεμβρίου του 1981.  Η αρχική ονομασία της δράσης αυτής ήταν «Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Ειδικές Ανάγκες».  Για να καταφέρουν, λοιπόν, οι άνθρωποι σε εθνικό, περιφερειακό αλλά και διεθνές επίπεδο να αποδεχτούν και να κατανοήσουν, αυτό που μέχρι πριν λίγα χρόνια φαινόταν άγνωστο και ξένο, χρειάστηκε η ανακήρυξη της δεκαετίας των Ηνωμένων Εθνών για τα Άτομα με Ειδικές Ανάγκες που αφορούσε τα έτη 1983 έως 1992.  Μέσα σε αυτό το χρονικό διάστημα οι κυβερνήσεις και οι φορείς ανάπτυξης κάθε κοινωνίας, ήταν σε θέση να επεξεργαστούν και να εφαρμόσουν κατάλληλα, σε κάθε πτυχή κοινωνικής, πολιτικής, οικονομικής και πολιτιστικής ζωής, τις δραστηριότητες που προτείνονται στο Παγκόσμιο Πρόγραμμα Δράσης των Ηνωμένων Εθνών, ώστε να ενσωματωθούν τα άτομα αυτά στην οργάνωση και τέλεση της κοινωνικής συνοχής.

Σήμερα, στοιχεία που λαμβάνουμε από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας αναφέρουν ότι περίπου το 15% του παγκόσμιου πληθυσμού (ή διαφορετικά 1 δισεκατομμύριο άνθρωποι) πάσχουν από κάποιας μορφής αναπηρία, ενώ περίπου 190 εκατομμύρια αντιμετωπίζουν καθημερινά αναμφίβολα σημαντικές δυσκολίες.  Πιο συγκεκριμένα, σύμφωνα με ποσοστά ερευνών του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας και των επίσημων φορέων του κράτους, στην Ελλάδα ο αριθμός των ατόμων με ειδικές ανάγκες κυμαίνεται στο 1 εκατομμύριο.

Βεβαίως, είναι ευρέως γνωστό πως τα άτομα αυτά δυσκολεύονται καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής τους, διότι περιθωριοποιούνται και στιγματίζονται, με την πρόφαση ότι φαίνονται απλά διαφορετικοί.  Στερούνται την ιατρική περίθαλψη και φροντίδα, την εκπαίδευση και καλλιέργεια δεξιοτήτων, τις οικονομικές και επαγγελματικές ευκαιρίες, γεγονότα που πλαισιώνουν την κοινωνικο-πολιτισμική τους απαξίωση.  Παράλληλα, σπάνιες είναι οι περιπτώσεις που συμμετέχουν ενεργά στην κοινή πολιτική και αστική ζωή.  Και σα να μην έφτανε αυτό, τα επιδόματα που τους παρέχονται από την πρόνοια είναι τόσο μικρά, που πολλές φορές δεν φτάνουν να καλύψουν ούτε τις ανάγκες της εκάστοτε αναπηρίας.

Μείζονος σημασίας θέμα αποτελεί, έτσι, η ένταξη των ατόμων με αναπηρία στην κοινωνική ροή, καθώς αρκετές είναι οι χώρες που έχουν πλέον υπογράψει τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών, όμως ακράδαντα δεδομένα αποκαλύπτουν πως το ποσοστό εφαρμογής της τείνει προς την κάθοδο.  Γι’ αυτό και φέτος, σύμφωνα με τις Συστάσεις του ΟΗΕ για την εφαρμογή και τήρηση της Σύμβασης των Δικαιωμάτων των Ατόμων με Αναπηρίες, η χώρα μας οφείλει να συμβαδίσει και να υλοποιήσει τις παρατηρήσεις της Επιτροπής αυτής.

Όλες οι χώρες, συνδυαστικά με τη δική μας, καλούνται να μεριμνήσουν για τα δικαιώματα και, εν γένει, για τη ζωή των ατόμων με ειδικές ανάγκες, ώστε να καταφέρουν και οι ίδιοι να αισθανθούν κομμάτι της κοινωνικής συνοχής.  Μια αρχή θα μπορούσε να τεθεί στην ιατρική περίθαλψη και ειδικότερα στην αποκατάσταση τους.  Η τελευταία προάγει, μέσω δραστηριοτήτων, σωματικών, λεκτικών και ψυχολογικών θεραπειών, την βελτίωση της διανοητικής και κοινωνικής λειτουργίας των ίδιων των ατόμων.  Τα ίδια θα βρίσκονται σε θέση να διαντιδρούν με τους γύρω τους και να αποκτούν ερεθίσματα από το κοινωνικό τους περιβάλλον.  Ακόμη, μια κατευθυντήρια γραμμή θα ήταν δυνατό να δοθεί και στους φορείς της εκπαίδευσης, όσον αφορά τη διδασκαλία μικρών και μεγάλων περί αποδοχής και σεβασμού απέναντι στα άτομα που πάσχουν από αναπηρία.

Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας είναι, λοιπόν, υπεύθυνος για τη φροντίδα της πολύτιμης εφαρμογής της Σύμβασης, ενισχύοντας την ενσωμάτωση ιατρικής περίθαλψης και υπηρεσιών αποκατάστασης σε όλες της χώρες που έχουν υπογράψει υπέρ της, και συμβάλλοντας στη διαρκή ενημέρωση των ατόμων με αναπηρία, όσον αφορά την προστασία των δικαιωμάτων και της αξιοπρέπειάς τους.

0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ