Πολλά ακούς… στα πέρατα του κόσμου,
σημεία και τέρατα ,φόβους κι ανησυχίες,
και μύρια τα κτυπήματα να σε πληγώνουν
και της ψυχής το κάστρο σου να πολεμούν.
Ναι, εδώ...κι εκεί...πολλά και διάφορα συμβαίνουν
και εγώ ο στόχος ...ο άνθρωπος...όλη η δημιουργία,
με ένα κακό ακούραστο, τη μέρα και τη νύκτα,
που χαίρεται στο κάθε κατρακύλισμα μας.
Όμως, φίλε μου, σου λέω μη φοβάσαι !
μπόρα είναι κι αυτή … και πάλι θα περάσει
κι όλοι θα αντέξουμε στα πλάνα σχέδιά του
και θα πετάξουμε. τους μαύρους του μανδύες.
Έλα, λοιπόν και μη φοβάσαι! έλα κοντά στο φως,
εκεί ,στον Άγιο ,τον ήλιο της δικαιοσύνης,
έλα, μην αμφιβάλλεις στην απεραντοσύνη του.
και εμπιστέψου την ατέλειωτη αγάπη του
Μη φοβάσαι! έλα και πάρε τη νέα στολή,
έλα, φόρεσέ την, για σένα είναι φτιαγμένη
κι ενδύσου την, κατάλευκη και ταπεινή είναι,
για τα παιδιά της πίστης και της αγάπης σου.
Μη φοβάσαι! ορθώσου, στήριγμα καλό έχουμε,
φίλο , αδελφό, σύντροφο, πατέρα της αγάπης
κι έτσι θα προχωρήσουμε, με τόλμη,
κρατώντας ψηλά, το Σταυρό της θυσίας Του !
