A΄ΕΝΟΤΗΤΑ : ΟΙ ΑΜΑΧΟΙ ΚΡΗΤΕΣ ΣΤΟ ΣΤΟΧΑΣΤΡΟ ΤΩΝ ΓΕΡΜΑΝΩΝ ΚΑΤΑΚΤΗΤΩΝ
ΤΟ ΑΝΟΧΥΡΩΤΟ ΝΗΣΙ
H ναζιστική κατοχή , διήρκεσε τέσσερα και κάτι χρόνια στη Κρήτη , από τον Μάιο του ΄41 ώς και τον Ιούλιο του ΄45 όταν και οι τελευταίοι Γερμανοί στρατιώτες εγκατέλειπαν το νησί μας . Όλα αυτά τα χρόνια , οι πολεμικές επιχειρήσεις ήταν ελάχιστες και περιορίστηκαν στις πρώτες δέκα ημέρες της Γερμανικής επίθεσης ,ώσπου και συντελέστηκε η κατάληψη του νησιού .Η στρατιωτική άμυνα της Κρήτης ήταν ιδιαίτερα αδύνατη , αφού Ελληνικός στρατός δεν υπήρχε ,πλήν ελάχιστων μονάδων που αριθμούσαν συνολικά περίπου 11.500 στρατιώτες ,μικρός αριθμός από δόκιμους αξιωματικούς της στρατιωτικής σχολής Ευελπίδων και ολιγάριθμοι άνδρες της Ελληνικής χωροφυλακής .
Η ΥΠΟΤΙΘΕΜΕΝΗ ΑΜΥΝΑ ΤΩΝ ΣΥΜΜΑΧΩΝ !
Υποτίθεται τουλάχιστον πώς το νησί θα υπερασπίζονταν και ένα σώμα από 31. 500 άνδρες των συμμαχικών δυνάμεων από Βρετανούς , Νεοζηλανδούς και Αυστραλούς στρατιώτες . Όμως οι συμμαχικές αυτές δυνάμεις που μέτρησαν και 1.800 τουλάχιστον νεκρούς , εξουδετερώθηκαν από τους Γερμανούς στις πρώτες αυτές δέκα ημέρες . Ήδη βέβαια από την έβδομη ημέρα άρχισαν την οπισθοχώρησή τους, και τελικά φυγαδεύτηκαν από τη νότια Κρήτη με συμμαχικά αποβατικά καράβια και μεταφέρθηκαν στην Αίγυπτο , αφήνοντας πίσω τους και 11.500 αιχμαλώτους στα χέρια των Γερμανών . Τώρα τί είδους άμυνα ήταν αυτή , που κάμφθηκε σε μόλις επτά ημέρες από τους Γερμανούς αλεξιπτωτιστές μας αφήνει ερωτηματικά !
Η ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗ ΤΑΚΤΙΚΗ ΤΩΝ ΑΝΤΙΠΟΙΝΩΝ
Ο Γερμανικός στρατός από τις πρώτες ημέρες της κατάληψης του νησιού εφάρμοσε τη τακτική των αντίποινων σε πολλά χωριά , σκοτώνοντας και εκτελώντας ομαδικά αμάχους , με την αιτιολογία ότι οι Κρήτες αντιστάθηκαν στους εισβολείς αλεξιπτωτιστές. Από ιστορικές πηγές αναφέρεται πως η πρώτη ομαδική εκτέλεση αμάχων του Β΄παγκόσμιου πόλεμου έγινε στο Σταυρωμένο του Ρεθύμνου το απόγευμα της 20ης Μαϊου του ΄41. Εκτελέστηκαν εννέα άνδρες διαρκούσης της μάχης για τη κατάληψη του νησιού .Η πρώτη εκτός μάχης επίσης εκτέλεση αμάχων έγινε στο χωριό Αστέρι του Ρεθύμνου , την 1η Ιουνίου του ΄41 όπου εκτελέστηκαν 12 άτομα .Σε πολλά χωριά έγιναν ομαδικές εκτελέσεις κατά τη διάρκεια της κατάληψης ή αμέσως μετά όπως : Στα Χανιά ήταν ,το Μάλεμε , το Κοντομαρί , η Κάντανος , ο Γαλατάς το Καστέλλι Κισσάμου , ο Δραπανιάς ,ο Κακόπετρος , ο Κυρτομάδος ,ο Αλικιανός , τα Ρούματα, οι Πρασσές , το Ορθούνι , οι Καρές , ο Σχοινές , ο Κουφός , ο Βατόλακκος , οι Στέρνες , ο Φουρνές τα Μεσκλά , τα Φλώρια ,τα Πλεμενιανά ,οι Λάκκοι, ο Ταυρωνίτης ,η Παλιόχωρα, τα Περιβόλια , η χώρα Σφακίων καθώς και η Αγυιά , όπου στις ομώνυμες φυλακές σχεδόν καθημερινά έκαναν εκτελέσεις . Στο Ρέθυμνο ήταν το Σταυρωμένο , το Αστέρι , Χαμαλεύρι , το Παγκαλοχώρι , τα Περβόλια – Μυσσίρια , το Άδελε και η Λούτρα. Στο Ηράκλειο ήταν ,οι Μοίρες , η Πλώρα και η πόλη του Ηρακλείου .
ΤΑ ΞΕΚΛΗΡΙΣΜΕΝΑ ΧΩΡΙΑ ΚΑΙ Ο ΑΒΑΣΤΑΧΤΟΣ ΠΟΝΟΣ
Οι εκτελέσεις συνεχίστηκαν καθ΄όλη τη διάρκεια της κατοχής , όπως και οι πυρπολήσεις και το ξεκλήρισμα χωριών ολόκληρων , με διάφορες υποτίθεται αφορμές , που κυρίως ήταν η αντιστασιακή δράση των Κρητών . Τα τραγικότερα από τα περιστατικά ήταν η πυρπόληση 23 χωριών των επαρχιών Βιάννου και Ιεράπετρας τον Σεπτέμβριο του ΄43 και η εκτέλεση 500 τουλάχιστον αμάχων με το αιτιολογικό ότι συνέδραμαν τους αντιστασιακούς που δρούσαν στην περιοχή της νότιας πλευράς της οροσειράς της Δίκτης .Τα χωριά αυτά ήταν :Η Άννω Βιάννος,η Κάτω Βιάννος, ο Άγιος Βασίλειος, ο Αμιράς , ο Βαχός, η Έμπαρος, το Καλάμι,η Κάτω Σύμη,το Κεφαλοβρύσι , ο Πεύκος,,ο Συκολόγος ,ο Χόνδρος ,o Κρεβαττάς , το Λουτράκι , η Ρίζα , τα Γδόχια, οι Μουρνιές, ο Μύθος,οι Μάλλες, ο Χριστός, ο Παρσάς ,το Μεταξοχώρι και ο Μύρτος. Η άλλη επίσης τραγικότατη εκτέλεση αμάχων και πυρπόληση χωριών , ήταν αυτή των χωριών του Ρεθύμνου που έγινε τον Αύγουστο του ΄44 με την αφορμή της απαγωγής του διοικητή των Γερμανικών δυνάμεων Κρήτης , του στρατηγού Κράϊπε .Κατέστρεψαν στο σύνολό τους 14 χωριά , που εκτίμησαν ότι ήταν στη διαδρομή των ανταρτών απαγωγέων . Τα χωριά αυτά ήταν τα : τα Ανώγεια,η Λοχριά ,οι Καμάρες , τα Βορίζα ,το Μαγαρικάρι , το Άνω μέρος , o Σμιλές ,οι Δρυγιές, οι Γουργούθοι , το Γερακάρι ,οι Βρύσες , το Καρδάκι , η Κρύα Βρύση και τα Σαχτούρια και εκτέλεσαν 380 τουλάχιστον αμάχους . Έγιναν και άλλες πολλές πυρπολήσεις χωριών και εκτελέσεις αμάχων , όπως στα χωριά Μαλάθυρος , Λιβαδάς , Μονή , Κουστογέρακο ,Κακόπετρος , Καλή Συκιά, Ροδάκινο ,Κοξαρέ, Σάρχος και πολλά άλλα . Στο σύνολό τους κατέστρεψαν 56 χωριά και εκτέλεσαν τουλάχιστον 3.500 αμάχους .
Ο ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ ΣΕ ΡΟΛΟ ΚΡΙΤΗ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΚΗΣ ΚΤΗΝΩΔΙΑΣ .
Τον Ιούνιο του ΄45 και αφότου οι Γερμανοί είχαν αποχωρήσει από το νησί ,η Ελληνική κυβέρνηση συνέστησε μια τριμελή επιτροπή από τον Νίκο Καζαντζάκη και τους καθηγητές του Πανεπιστημίου Αθηνών Ιωάννη Κακριδή και Ιωάννη Καλλιτσουνάκη ,καθώς και τον Ιωάννη Κουτουλάκη ως βοηθητικό μέλος , η οποία από τίς 29 Ιουνίου έως και τις 6 Αυγούστου του ΄45 περιόδευσε όλη τη Κρήτη. Σκοπός της ήταν να καταγράψει τις πυρπολήσεις των χωριών , τις εκτελέσεις των αμάχων και όλες τις ωμότητες που είχαν διαπράξει οι Γερμανοί . Η επιτροπή αποφάνθηκε ότι οι τρείς νομοί Χανίων ,Ρεθύμνου και Ηρακλείου ήταν οι περισσότερο πληγέντες ενώ ο νομός Λασιθίου ΄΄ όστις υπαχθείς υπό τας διαταγάς των Ιταλών ,έσχε διάφορον κάπως τύχην τής των άλλων .΄΄Στην έκθεσή τους όπως αναφέρουν διαπίστωσαν αφάνταστες καταστροφές και κτηνωδίες , μέχρι και εκτελέσεις παιδιών . Η έκθεση αυτή παραδόθηκε στο Υπουργείο Εσωτερικών για να αποτελέσει το μπούσουλα για την επανόρθωση των περιοχών που επλήγησαν περισσότερο. Τα κατεστραμμένα χωριά παρουσίαζαν μια κατανομή σε ολόκληρο το νησί , με λιγότερη συμμετοχή του Λασιθίου όπως και η επιτροπή επισήμανε λόγω τού ότι εκεί οι δυνάμεις κατοχής ήταν οι Ιταλοί.
ΟΙ ΑΝΕΙΠΩΤΕΣ ΘΗΡΙΩΔΙΕΣ ΚΑΙ Η ΑΠΟΡΙΑ ΤΗΣ ΣΚΟΠΙΜΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥΣ
Οι αγριώτερες ενέργειες , που ήταν το κάψιμο και η ανατίναξη των σπιτιών , προξενήθηκαν στα Ανώγεια , στη Δαμάστα , στα Βορίζα , στο Γερακάρι , στον Αλικιανό , στο Σκινέ ,στη Κάντανο, στη Μαλάθυρο ,στη Λοχριά ,στα Σαχτούρια στη Κρύα Βρύση και σε πολλά Βιαννίτικα χωριά . Το ερώτημα που γεννιέται είναι το γιατί οι Γερμανοί όντες στρατιώτες πειθαρχημένοι , που υποτίθεται πως τηρούσαν τους κανονισμούς των εμπολέμων μερών , τόσο του Κανονισμού πολέμου εδάφους της Σύμβασης της Χάγης του 1907 όσο και του Πρωτοκόλλου της Γενεύης του 1925 προχωρούσαν σε τέτοιες ενέργειες .Αφού αδυνατούσαν να αντιμετωπίσουν τους αντάρτες ,προχωρούσαν στις ωμότητες και στις εκτελέσεις των αμάχων για να εκδικηθούν . Άραγε ήταν τέτοιες οι διαταγές της Βέρμαχτ ; Ήταν η τακτική της Γερμανικής στρατιωτικής διοίκησης Κρήτης για να διατηρεί το γόητρό του ο στρατηγός διοικητής ; Ή ήταν για εσωτερική κατανάλωση για την τόνωση του γοήτρου των στρατιωτών τους ότι δήθεν ο Φύρερ τους σκέφτεται , τους προστατεύει και τιμωρεί αυστηρότατα όποιον τους επιτίθεται ;
Ο ΑΦΑΝΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΚΡΗΤΙΚΗΣ ΕΒΡΑΪΚΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ
Αλήθεια τί τους προσέφεραν αυτές οι εκτελέσεις των αμάχων ; Αυτοί πίστευαν πως θα λειτουργούσαν ως αντικίνητρο για τους αντάρτες και ως φόβητρο για τους κατοίκους που τους συνέδραμαν . Μετά από κάθε τέτοια εκτέλεση ή βιαιοπραγία αποδεικνύονταν πως τα αποτελέσματα ήταν γι΄αυτούς αντίθετα από τα αναμενόμενα . Οι αντάρτικες ομάδες ενισχύονταν ,και τα σαμποτάζ εναντίον τους πλήθαιναν και οι αντιδράσεις των κατοίκων των χωριών δυνάμωναν. Στις εγκληματικές αυτές ωμότητες συγκαταλέγεται και η φυλάκιση 350 περίπου μελών της Εβραϊκής κοινότητας ανδρών , γυναικών και παιδιών τού νησιού μας ,που τους μετέφεραν στο Ηράκλειο και στη συνέχεια τους επιβίβασαν στο φορτηγό πλοίο ΄΄ΤΑΝΑΪΣ΄΄ για να τους μεταφέρουν στο Πειραιά και από εκεί με τραίνα στα στρατόπεδα συγκέντρωσης στις χώρες της Ευρώπης . Όμως το καράβι που τους μετέφερε , χτυπήθηκε από Βρετανικό υποβρύχιο ανοιχτά της Μήλου και βυθίστηκε παρασέρνοντας στον υγρό του τάφο όλους τους δύσμοιρους Εβραίους Κρήτες. Έτσι ξεκληρίστηκε εντελώς η ακμάζουσα Εβραϊκή κοινότητα των Χανίων κυρίως και η συναγωγή τους η Έτζ Χαγίμ δεν λειτούργησε ποτέ πιά!
ΠΟΙΟΣ ΕΔΙΝΕ ΤΙΣ ΔΙΑΤΑΓΕΣ ΑΦΑΝΙΣΜΟΥ ΤΩΝ ΧΩΡΙΩΝ !
Η απορία μας είναι για το πώς και από ποιούς δίνονταν αυτές οι διαταγές αφανισμού των χωριών και των κατοίκων τους και σε ποιό επίπεδο της Γερμανικής ιεραρχίας αναλαμβάνονταν τέτοιες τραγικότατες ευθύνες .Πραγματικά θα υπήρχε ιδιαίτερο ενδιαφέρον να πραγματοποιηθεί μια τέτοια ιστορική έρευνα , που σήμερα πιά είναι δυνατή , αφού η Γερμανική κυβέρνηση απελευθέρωσε και έχει δώσει στη δημοσιότητα τα αρχεία της Βέρμαχτ .Να ευρεθούν δηλαδή τα επίσημα έγγραφα που υπάρχουν με τις έγγραφες διαταγές που είχαν δοθεί για αυτές τις θηριωδίες .Έχουν περάσει 75 με 80 χρόνια από αυτά τα θλιβερά γεγονότα και κανείς σχεδόν από τους συντελεστές αυτού του δράματος δεν είναι πια στη ζωή . Άρα δεν ευσταθεί πιά ουδεμία δικαιολογία περί αναμόχλευσης παλαιών παθών που συνήθως ( τέτοιες δικαιολογίες) εγείρονται σε ανάλογες περιπτώσεις βίαιων και ιδιαίτερα επώδυνων συμβάντων .
ΤΟ ΔΙΕΘΝΕΣ ΠΟΙΝΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΑΙ Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΣΤΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΠΟΛΕΜΟΥ
Αξίζει να διερευνηθεί επιστημονικά και με βάση το Διεθνές δίκαιο περί πολεμικών συγκρούσεων αν οι διατάξεις της Χάγης και της Γενεύης τηρήθηκαν στη περίπτωση της Κρήτης. Στο νησί μας η εφαρμογή των διατάξεων αυτών είχε πολύ μεγαλύτερη σημασία λόγω του ότι η Κρήτη υπήρξε μια ιδιάζουσα περίπτωση εκδήλωσης ισχυρής αντίστασης κατά των εισβολέων κατακτητών από απλούς πολίτες που εξέπληξε και τους Γερμανούς αλλά και τη Διεθνή κοινότητα .Είναι εξ άλλου γνωστό πως η παραβίαση των διατάξεων αυτών συνιστά διάπραξη εγκλημάτων πολέμου που τιμωρούνται βαρύτατα από το Διεθνές ποινικό δικαστήριο για εγκλήματα πολέμου της Χάγης .Τα πορίσματα αυτής της έρευνας θα έχουν ιδιαίτερη αξία για εμάς τους Κρήτες και ιδιαίτερα για όσους από εμάς είχαμε συγγενικά μας πρόσωπα που δολοφονήθηκαν με αυτή την άδικη τακτική των Γερμανών . Όμως μια τέτοια έρευνα θα μπορούσε να δώσει και στοιχεία και πληροφορίες με νομική και ηθική διάσταση , ώστε να αποτελέσει και το κίνητρο για τη σύνταξη ενός σύγχρονου διεθνούς αντιπολεμικού μανιφέστου. Το μανιφέστο αυτό θα αποτελούσε μια πρόκληση για τους διεθνείς οργανισμούς όπως τη ΄΄Διεθνή αμνηστία΄΄ αλλά και το ίδιο το Διεθνές ποινικό δικαστήριο ή και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο ανθρωπίνων δικαιωμάτων , να νομοθετήσουν με πιό σύγχρονο τρόπο το ποιός φέρνει την ευθύνη όταν διαπράττονται τέτοια τερατουργήματα στις εμπόλεμες συγκρούσεις.
B΄ΕΝΟΤΗΤΑ : Η ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΙΑ ΠΡΟΣΩΠΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ ΣΤΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΠΟΛΕΜΟΥ .ΜΙΑ ΠΡΟΚΛΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΚΡΗΤΗΣ
ΟΙ ΕΥΘΥΝΕΣ ΓΙΑ ΤΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΠΟΛΕΜΟΥ
Έως τώρα η ευθύνη για τέτοια εγκλήματα, δηλαδή εκτελέσεις και άλλων βάρβαρων ενεργειών εις βάρος αμάχων , επιμερίζεται και αποδίδεται σε αρχιστρατήγους , στρατηγούς , ή άλλους ανώτατους αξιωματικούς οι οποίοι είναι υποτίθεται οι τελικοί υπεύθυνοι .Έτσι όμως η ευθύνη διαχέεται και η κατάληξη είναι να αποδίδεται σε κάποιους με μεγάλη αοριστία . Όμως κατά την εκτίμησή μας η ευθύνη θα πρέπει να προσωποποιείται και να αγγίζει και τα κατώτερα στελέχη της στρατιωτικής ιεραρχίας .Να επεκτείνεται δηλαδή και σε ταξιάρχους , συνταγματάρχες, ταγματάρχες , λοχαγούς και ίσως και σε χαμηλότερους βαθμούς , ώστε να γνωρίζουν και οι ίδιοι ότι εκτελώντας μια τέτοια εντολή εξόντωσης αμάχων φέρνουν και οι ίδιοι σημαντική ευθύνη .Συγχρόνως βέβαια θα πρέπει να τους παρέχεται η δυνατότητα διαφωνίας και άρνησης εκτέλεσης μιας τέτοιας αποτρόπαιας διαταγής . Τελευταίο παράδειγμα εγκλημάτων πολέμου πέραν των χωρών της Αφρικής όπως στο Νταρφούρ, το Κογκό , την Ρουάντα, το Μάλι ,τη Σομαλία και αλλού ,είχαμε και στη γειτονιά μας , στη Βοσνία κατά τον εμφύλιο μεταξύ Βόσνιων και Σερβοβόσνιων , με την εκτέλεση 8.000 αμάχων Μουσουλμάνων Βόσνιων στη Σεμπρένιτσα.Για την περίπτωση αυτή που χαρακτηρίσθηκε γενοκτονία , καταδικάστηκαν σε ισόβια κάθειρξη ο Πρόεδρος των Σερβοβόσνιων Ράντοβ Κάραζιτς και ο στρατηγός του Ράτκο Μλάντιτς .
Η ΠΡΟΕΚΤΑΣΗ ΤΟΥ ΕΠΙΠΕΔΟΥ ΤΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ
Το ότι και οι μεσαίοι και ανώτεροι αξιωματικοί θα φέρνουν ευθύνη για τέτοιες πράξεις θα αποτελεί σίγουρα ένα σημαντικό αντικίνητρο στο να διαπράττονται εγκλήματα σε πολεμικές ή εμφύλιες συρράξεις. Για παράδειγμα αναφέρουμε πως η εκτέλεση των 23 αμάχων στο Κοντομαρί Χανίων τεκμηριώνεται με ιστορικά δεδομένα ότι διατάχθηκε από τον στρατηγό Στούτεντ ως μια γενική διαταγή εφαρμογής αντίποινων για τον σκοτωμό αλεξιπτωτιστών .Την διαταγή αυτή την εκτέλεσε ένας υπολοχαγός του Γερμανικού στρατού ο Χέρστ Τρέμπες όπως αυτός έκρινε , συγκεντρώνοντας και εκτελώντας 23 αμάχους . Κατά τη μαρτυρία του Φρανκ Πέτερ Βέιξλερ Γερμανού στρατιωτικού φωτογράφου που φωτογράφισε την εκτέλεση , ο υπολοχαγός θα μπορούσε να την είχε αποτρέψει συλλαμβάνοντας έναν και μόνο κάτοικο που ομολόγησε ότι είχε σκοτώσει έναν αλεξιπτωτιστή όπως και ο ίδιος ο φωτογράφος τον προέτρεψε τον Τρέμπες . Άν ο συγκεκριμένος υπολοχαγός γνώριζε ότι προχωρώντας σε αυτή την εκτέλεση αμάχων θα έφερνε και αυτός ευθύνη το πιό πιθανόν θα ήταν ότι θα άκουγε την προτροπή του φωτογράφου , και η εκτέλεση των αμάχων ίσως και να αποφεύγονταν . Το ότι λοιπόν η ευθύνη για τέτοιες ενέργειες θα βαρύνει και τους μεσαίους και κατώτερους αξιωματικούς που τις εκτελούν, θα αλλάζουν τα δεδομένα όσον αφορά τις βιαιότητες ακόμη κα στα σημερινά εμπόλεμα μέτωπα .
ΟΙ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΕΣ ΘΗΡΙΩΔΙΕΣ ΣΤΟ ΒΙΕΤΝΑΜ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΙΜΩΡΗΘΗΚΑΣΝ ΠΟΤΕ !
Ενθυμούμαστε βέβαια στο πρόσφατο παρελθόν στη δεκαετία του ΄60 στον πόλεμο του Βιετνάμ τις ωμότητες που διέπραξαν οι Αμερικανοί στρατιώτες με θύματα τους δυστυχείς αμάχους Βιετγκόγκ .Στο ευρύ κοινό οι θηριωδίες αυτές ,έγιναν γνωστές από τις μεγάλες κινηματογραφικές επιτυχίες όπως : Ο ελαφοκυνηγός , Πλατούν ,Γεννημένος τη 4η Ιουλίου , Αποκάλυψη τώρα, Good morning Vietnam,Απώλειες πολέμου , Full metal jacket , και πολλές άλλες.Σε όλες αυτές καυτηριάζεται με τον πιό ωμό τρόπο η άθλια συμπεριφορά των αμερικανικών στρατιωτικών δυνάμεων απέναντι στους θεωρούμενους Β ΄κατηγορίας ανθρώπους , τους Βιτγκόγκ . Ωστόσο ελάχιστες είναι οι περιπτώσεις ή και καθόλου που Αμερικανοί αξιωματικοί λογοδότησαν για τα εγκλήματα πολέμου που διέπραξαν στο πόλεμο αυτό . Ακόμη όμως και στις πιό πρόσφατες πολεμικές ή εμφύλιες συρράξεις που αναζωπυρώνονται συνεχώς όπως στο Ιράκ , στη Συρία , στο Αφγανιστάν, στο Νότιο Σουδάν πάντα υπάρχει ο κίνδυνος να συμβούν φρικαλεότητες .
ΤΟ ΧΡΕΟΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΕΝΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΚΑΙ ΄΄ΟΙ ΑΘΩΕΣ ΠΕΡΙΣΤΕΡΕΣ΄΄
Γνώμη μας λοιπόν είναι πως χρέος του πολιτισμένου κόσμου είναι να θωρακίσει απέναντι σε σοβαρές αυθαιρεσίες τόσο τις αδύναμες χώρες όσο και τις υπανάπτυκτες ή αναπτυσσόμενες κοινωνίες νομοθετώντας αυστηρότερα για τους διενεργούντες εγκλήματα πολέμου, σε εθνικές ,φυλετικές ή και θρησκευτικές συγκρούσεις . Στις διατάξεις ας πούμε του κανονισμού πολέμου εδάφους όπως ονομάζονται , να συμπληρωθούν εκείνες που θα αναφέρουν ότι κανείς αξιωματικός δεν εκτελεί επιδρομή ή οποιαδήποτε ενέργεια κατά αμάχων χωρίς γραπτή διαταγή .Με άλλα λόγια , εάν ο κάθε ανώτατος ,ανώτερος ή και κατώτερος αξιωματικός θα γνωρίζει ότι η κάθε διαταγή που θα δίνει για συμπεριφορές κατά αμάχων θα υπάρχει έγγραφη και θα μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως στοιχείο κατηγορίας εναντίον του κάποια στιγμή , θα δυσκολεύεται να την δώσει .Θα γνωρίζει επίσης ότι και αυτός , η οικογένειά του και οι απόγονοί του αργότερα και για πολλές δεκαετίες θα φέρνουν βαρύ στίγμα για όλη τους τη ζωή καί να μην νομίζουν ότι μετά τη λήξη των συγκρούσεων θα μπορούν να κρυφτούν και να παριστάνουν ΄΄τις αθώες περιστερές΄΄.
Ο ΑΝΤΙΝΑΖΙΣΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ ΡΟΛΦ ΧΟΧΟΥΤ
Τέτοιο τρανταχτό παράδειγμα απόκρυψης και κοινωνικής εξαπάτησης είχε αποκαλυφθεί το 1978 στη Γερμανία. Ο σπουδαίος αντιναζιστής Γερμανός συγγραφέας που μάλιστα πέθανε μόλις τον περασμένο Απρίλιο , Ο Ρόλφ Χόχουτ στο βιβλίο του ΄΄Ενας έρωτας στη Γερμανία΄΄ αποκάλυψε ότι , ο για 12 χρόνια ,από το 1966 ώς και το 1978 ,πρωθυπουργός του κρατίδιου της Βάδης – Βυτεμβέργης , Χανς Φίλμπινγκερ , υπήρξε ανώτατος δικαστής των ναζί και ότι εξ αιτίας των αποφάσεών του έχασαν τη ζωή τους 24.551 Γερμανοί στρατιώτες .Η κατακραυγή του Γερμανικού λαού ήταν τόσο έντονη που ο Φίλμπινγκερ εξαναγκάστηκε σε παραίτηση και η κυβέρνησή του κατέρρευσε.
ΓΙΑ ΜΙΑ ΄΄ΜΑΓΚΝΑ ΧΑΡΤΑ ΤΩΝ ΑΜΑΧΩΝ΄΄
Θα πρέπει βέβαια οι διεθνείς θεσμοί και οργανισμοί όπως ο ΟΗΕ , το Διεθνές ποινικό δικαστήριο , το Ευρωπαϊκό δικαστήριο ανθρωπίνων δικαιωμάτων ,η Διεθνής Αμνηστία και άλλοι διεθνείς φορείς , να προχωρήσουν σε μια νέα διακήρυξη-δέσμευση των κρατών μελών .Στην διακήρυξη αυτή θα αναφέρεται ρητά πως ενέργειες αντιποίνων αποτελούν εγκλήματα πολέμου . Οι οποιεσδήποτε προφορικές εντολές δίνονται προς κατωτέρους αξιωματικούς , για ενέργειες εναντίων αμάχων , οι κατώτεροι αξιωματικοί δύνανται να μην τις εκτελούν ειδάλλως είναι και αυτοί συνυπεύθυνοι. Για τις οποιεσδήποτε επίσης ενέργειες και βιαιοπραγίες εναντίον αμάχων , εφόσον δεν δίδονται με έγγραφες διαταγές , την ευθύνη θα την φέρουν εξ ολοκλήρου οι αρχηγοί των στρατιωτικών επιτελείων και οι εκάστοτε Υπουργοί άμυνας των εμπλεκόμενων μερών και οι οποίοι θα δικάζονται με τη κατηγορία των εγκληματιών πολέμου .Στην περίπτωση δε των έγγραφων διαταγών την αποκλειστική ευθύνη σαφώς και θα την φέρνουν οι υπογράφοντες τις διαταγές. Μια τέτοια διακήρυξη θα αποτελούσε μια νέα ΄΄ΜΑΓΚΝΑ ΧΑΡΤΑ΄΄για την παγκόσμια Ειρήνη και την προστασία των αμάχων !Ο φόβος των μετέπειτα ευθυνών θα απέτρεπε ολόκληρη τη πολιτική και στρατιωτική ιεραρχία στο να προβαίνουν σε τέτοιες ενέργειες κατά των αμάχων .
ΜΙΑ ΠΡΟΚΛΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΚΡΗΤΗΣ
Με τις παραπάνω λοιπόν σκέψεις τολμούμε να διατυπώσουμε μια πρόταση προτροπή προς τα σχετιζόμενα τμήματα , της πολιτικής επιστήμης , της κοινωνιολογίας, της ψυχολογίας αλλά και του ιστορικού τμήματος του Πανεπιστημίου Κρήτης . Τα τμήματα αυτά να προκρίνουν την εκπόνηση διδακτορικών διατριβών που θα διερευνήσουν τις κοινωνιολογικές , πολιτικές αλλά και ψυχολογικές πτυχές αυτού τού θέματος . Του πώς δηλαδή εκπορεύτηκαν και από ποιούς οι διαταγές για την ολοκληρωτική ή μερική καταστροφή 56 χωριών της Κρήτης, καθώς και την εκτέλεση ομαδικά ή και μεμονωμένα 3.500 αμάχων κάθε ηλικίας ακόμη και μικρών παιδιών !Τα συμπεράσματα που θα εξαχθούν από τις εμπεριστατωμένες αυτές έρευνες θα πρέπει με πρωτοβουλία τόσο της Ελληνικής κυβέρνησης όσο και του Πανεπιστημίου Κρήτης θα πρέπει να λάβουν Διεθνή δημοσιότητα μέσω συγκεκριμένων διπλωματικών και Διαπανεπιστημιακών διαύλων , ώστε να αποτελέσουν τον μοχλό πίεσης προς τους Διεθνείς οργανισμούς και τα Διεθνή Φόρα για τη δημιουργία αυτής της ΄΄ΜΑΓΚΝΑ ΧΑΡΤΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΜΑΧΟΥΣ΄΄. Αυτό θα αποτελέσει μια Διεθνή πρωτοπορία τόσο του Πανεπιστημίου Κρήτης όσο βέβαια και της χώρας μας , δείχνοντας στη παγκόσμια κοινή γνώμη πως η χώρα που γέννησε τη Δημοκρατία αποτελεί και κορυφαίο Διεθνή παράγοντα για την εδραίωση της παγκόσμιας ειρήνης , σε αντίθεση με τη γείτονά μας χώρα των προκλήσεων και της απειλής τους για επεκτατισμό !
ΤΟ ΑΤΟΠΗΜΑ ΤΟΥ κου ΡΙΧΤΕΡ
Και με βεβαιότητα είμαστε σε θέση να ισχυριστούμε πως εάν είχαν εκπονηθεί αυτές οι επιστημονικές έρευνες και μάλιστα σε επίπεδο διδακτορικών διατριβών , δεν θα μπορούσε κάν να προκύψει το θέμα με το Γερμανό καθηγητή τον κο Ρίχτερ. Διότι ούτε αυτός θα τολμούσε να γράψει τα όσα άστοχα έχει γράψει στα συγγράμματά του , υπερασπιζόμενος δήθεν την απέριττη τιμή των επίλεκτων μονάδων των αλεξιπτωτιστών του Γερμανικού στρατού , υπαιτίου για το αιματοκύλισμα μιας ολόκληρης Ηπείρου. Να τους χαίρεται ο κος Ρίχτερ τους επίλεκτούς του , αλλά να τους έχει και να τους καμαρώνει για τον εαυτό του και όχι για να αιματοκυλούν το δικό μας το νησί . Και επιπλέον δεν θεωρούμε ότι αποτελεί πρόοδο για τη πολιτική επιστήμη το να εκθειάζει κανείς ΄΄ δήθεν θεσμούς΄΄ και μεθόδους που αιματοκυλούν και αφανίζουν λαούς εκατομμυρίων ψυχών , πολιτισμούς και εθνικές μειονότητες. Αλλά και επιπρόσθετα δεν θα είχε τολμηθεί η αναγόρευσή του σε επίτιμο διδάκτορα του Πανεπιστημίου Κρήτης με όλα τα επακόλουθα δυσάρεστα αλλά και φαιδρά συμβάντα .
ΤΟ ΕΥΚΤΑΙΟ
Κλείνοντας λοιπόν την αναφορά μας αυτή ,θεωρούμε πως τέτοιες πρωτοβουλίες που εισάγουν ιδέες πρωτοποριακές και καινοτόμες θα είναι εκείνες που θα κάμουν τη διαφορά για το Πνευματικό μας ίδρυμα αλλά και για την ίδια τη χώρα μας. Με τέτοιες πρωτοπόρες ενέργειες θα αποκτήσομε , ως χώρα και λαός , στίγμα θεματοφύλακα της ειρήνης και της προστασίας της ανθρώπινης αξιοπρέπειας στο Διεθνή χώρο εν μέσω μάλιστα του έντονου ανταγωνισμού που αναπτύσσεται στον πλανήτης μας!
