Ήμουνα νιος και γέρασα ακούγοντας την επιχειρηματολογία των δύο σχολών σκέψης για τον τρόπο εισαγωγής των αποφοίτων της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης στην τριτοβάθμια. Η μια σχολή ήθελε την εισαγωγή των αποφοίτων άνευ εξετάσεων βάζοντας κόφτη στην αποφοίτηση τους από το σημερινό λύκειο και η άλλη ήθελε την εισαγωγή των αποφοίτων με εξετάσεις.
Μέχρι σήμερα έχει επικρατήσει η δεύτερη σχολή σκέψεις με αδιάβλητο μεν σύστημα εξετάσεων ΑΛΛΑ με συνεχείς εκπτώσεις στη βάση εισαγωγής. Έτσι φτάσαμε φέτος στον απόλυτο ευτελισμό του εξεταστικού συστήματος με τους περισσότερους «εισακτέους» κάτω από τη βάση (10)...και μάλιστα υπήρξαν σχολές ΑΕΙ που θα δεχθούν «εισακτέους» κάτω από το 1! (των 1.000 μορίων).
Χαρακτηριστικά παραδείγματα:
1. Μαθηματικό με βάση 3.125 μόρια (λίγο περισσότερο δηλαδή από το 3 κάτω από τη βάση του 10) θα έχουμε φέτος στο Μαθηματικό τμήμα της Σάμου και Φυσικό με βάση 5.800 μόρια (λίγο περισσότερο δηλαδή από το 6 κάτω από τη βάση του 10) στο Φυσικό τμήμα της Καβάλας.
2. Τρία τμήματα θα δεχτούν εισακτέους φέτος με μόρια κάτω των 1000 (δηλ. κάτω του 1!) και συγκεκριμένα τα τμήματα α) Δασολογίας και διαχείρισης φυσικού περιβάλλοντος στο Καρπενήσι με βάση τα 625 μόρια (δηλ. 0.625 με βάση το 10), β) Επιστήμης βιοσυστημάτων και γεωργικής μηχανικής στο Μεσολόγγι με βάση 875 (δηλ. 0,875 με βάση το 10) και γ) Περιβάλλοντος στη Ζάκυνθο με βάση 900 μόρια (δηλ. 0.900 με βάση το 10).
Σε 184 τμήματα (στο 42% των τμημάτων) συνολικά γύρω στα 25.000 άτομα θα μπουν στα ΑΕΙ με βαθμούς κάτω από την βαθμολογική βάση, ενώ στο 2ο επιστημονικό πεδίο δεν υπήρξε καν διαγωνισμός καθώς εισάγονται …όλοι!
Για την πτώση των βάσεων είναι κυρίως δύο λόγοι: Δεν υπήρχαν συντελεστές και επίσης ο νέος τρόπος εξέτασης της νεοελληνικής γλώσσας, έδωσε πιο χαμηλά αποτελέσματα... οι οποίοι όμως δεν μπορούν να χρυσώσουν το χάπι
Μου είναι εντελώς αδύνατο να καταλάβω το πώς θα παρακολουθήσουν τις σπουδές τους οι εισακτέοι κάτω της βάσης του 10 (10.000 μορίων), αντιθέτως μου είναι απολύτως κατανοητό ότι η πλειοψηφία αυτών θα εγγραφεί παράλληλα και στο σύλλογο των αιώνιων φοιτητών.
Η μνημονιακή κρίση συνοδευόμενη καπάκι από την κρίση του covid-19 έθεσε επί τάπητος (ξανά) την ανάγκη αναθεώρησης του παραγωγικού-αναπτυξιακού μας μοντέλου, με έναν από τους πυλώνες του να αναφέρεται στην ΠΑΔΕΙΑ και στην ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ.
Ελπίζω οι έχοντες την ευθύνη χάραξης εθνικής πολιτικής ΠΑΙΔΕΙΑΣ και ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ, να ακολουθήσουν το παράδειγμα διαχείρισης της πανδημίας «επιστρατεύοντας» καταξιωμένο θεωρητικό και μάχιμο επιστημονικό προσωπικό όλων των βαθμίδων…ώστε να πάψει, μετά από περ. 40 χρόνια η ταινία «Μάθε παιδί μου γράμματα» με πρωταγωνιστή τον αλησμόνητο ηθοποιό Κώστα Τσάκωνα, να είναι επίκαιρη.
Σε αυτήν ο ηθοποιός είχε ερμηνεύσει έναν πολύ σημαντικό ρόλο, σε σκηνοθεσία του Θοδωρή Μαραγκού, υποδυόμενος τον μεγαλύτερο από τους δυο γιους ενός συντηρητικού δασκάλου (Βασίλης Διαμαντόπουλος), ο οποίος μετά τις σπουδές του στο Πολυτεχνείο, πήγε στο εξωτερικό για μεταπτυχιακές σπουδές, όταν όμως επέστρεψε στην Ελλάδα το μόνο που τον περίμενε ήταν μια θέση στον ΟΑΕΔ και άλλη μια θέση στο καφενείο του χωριού του για να παίζει τάβλι.
