O Αριστοτέλης ,o Πλάτωνας και o Ηράκλειτος: Στις θεωρήσεις τους ,συμπυκνώνεται η ολότητα της Αρχαιοελληνικής σκέψης , στην οποία υποκλίνεται ολόκληρος ο Δυτικός πολιτισμός.Χωρίς αυτούς ,ο Δυτικός πολιτισμός απλά δεν θα υπήρχε !
Ο ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΓΙΑ ΕΝΑ ΛΑΟ ΠΕΝΗΤΑ ΚΑΙ ΑΞΙΟΛΥΠΗΤΟ.
Είναι από όλους παραδεκτό , πως η χώρα μας , σε περίοδο ειρήνης και σχετικής πολιτικής ηρεμίας , δεν βρέθηκε τα τελευταία 100-120 χρόνια , σε δυσμενέστερη θέση , όσο στην οικονομική κρίση του 2010.Τότε πραγματικά διακυβεύτηκε η αξοπρέπεια του λαού μας ! Η Ελλάδα βρέθηκε στο χείλος του γκρεμνού ,και ο Ελληνικός λαός κινδύνευσε να καταλήξει πένητας και αξιολύπητος ! Oι κυβερνήσεις τόσο των Ευρωπαϊκών λαών όσο και άλλων προηγμένων χωρών , συζητούσαν και ανησυχούσαν για τη πορεία της Ελλάδας. Οι περισσότερες χώρες της ζώνης του ευρώ οι οποίες κυρίως εμπλέκονταν στο θέμα της Ελλάδας , ήταν καταρχήν επιφυλακτικές για την απόφαση διάσωσής της το λεγόμενο bail-out. Επιπλέον τόσο οι κανονισμοί της ΟΝΕ ( των χωρών του ΕΥΡΩ) όσο και οι τεχνοκρατικές οικονομικές εκτιμήσεις για την πορεία της Ελληνικής οικονομίας δημιουργούσαν σοβαρά εμπόδια στις προσπάθειες για να ληφθεί η απόφαση για τη διάσωση της Ελλάδας .
Η ΑΠΟΦΑΣΗ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΣΩΣΗ ΤΗΣ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑΣ.
Αυτό που δυσκόλευε τις κυβερνήσεις των εταίρων μας να αποφασίσουν στο να παρθεί η απόφαση στήριξης της χώρας μας, ήταν η επιβάρυνση που θα είχε η κάθε χώρα στην δική της οικονομία . Χαρακτηριστικό παράδειγμα ήταν οι αρχικές τουλάχιστον επιφυλάξεις της Τσεχίας όσο και της Ουγγαρίας .Τελικά , το ζήτημα για το πως θα ληφθεί η απόφαση για τη διάσωση ή μή της Ελλάδας , κατέληξε να τύχει διευθέτησης από τις δύο ισχυρότερες οικονομίες του ευρώ. Τη Γερμανία και την Γαλλία . Η Γερμανία , κατ΄αρχήν τουλάχιστον , είχε εκφράσει ισχυρές επιφυλάξεις βασισμένη κυρίως στα οικονομικά τεχνοκρατικά δεδομένα , προτείνοντας διάφορες δήθεν λύσεις , απόλυτα δυσμενείς ή και εν δυνάμει καταστροφικές για τη χώρα μας .Αντίθετα η Γαλλία εμφανίστηκε αρκετά ευνοϊκή προς τη προοπτική εξεύρεσης πραγματικής λύσης που να επιβαρύνει όσο το δυνατόν λιγότερο τον Ελληνικό λαό. Τελικά οι δυο χώρες συμφώνησαν πως λύση με οικονομικο- τεχνοκρατικά κριτήρια δεν μπορούσε να εξευρεθεί , οπότε τότε θα έπρεπε να προχωρήσουν σε πολιτική διευθέτηση του ζητήματος . Δηλαδή , οι δύο κυβερνήσεις θα αναλάμβαναν το πολιτικό ρίσκο να εισηγηθούν στους υπόλοιπους εταίρους και στην πραγματικότητα να τους πείσουν ή να τους ωθήσουν στη λήψη απόφασης διάσωσης της Ελληνικής οικονομίας με συγκεκριμένο σχέδιο . Πράγματι στις 2 Μαϊου του 2010 οι υπουργοί οικονομίας του Eurogroup συμφώνησαν να ενεργοποιήσουν τη στήριξη της οικονομικής σταθερότητας στην Ελλάδα μετά από συμφωνία με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα .
Η ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΒΗΜΑΤΙΣΜΟΥ.
Οι επιπτώσεις της κρίσης στην οικονομική και κοινωνική κατάσταση της χώρας , ήταν τεράστια .Μετά από πολλούς κλυδωνισμούς και οκτώ τουλάχιστον χρόνια σκληρής λιτότητας , το δημοσιονομικό θέμα και η δυνατότητα δανεισμού της χώρας ρυθμίστηκε και η Ελλάδα ξαναβρήκε το βηματισμό της . Ωστόσο οφείλουμε να αναγνωρίσουμε πως η αξιοπρέπεια της χώρας διασώθηκε χάρις αφ΄ ενός στις προσπάθειες του Ελληνικού λαού , αλλά και αφ΄ ετέρου , χάρις στη στήριξη των εταίρων μας της ζώνης του ευρώ . Οι παράγοντες που βοήθησαν στο να ξεπεραστεί η κρίση , ήταν ένα πλέγμα από αποφάσεις και ενέργειες τόσο ενδογενείς όσο και εξωγενείς .Σίγουρα αναγνωρίζουμε πως υπήρξαν κάποιες επιτυχείς κινήσεις , όσο βέβαια και κάποιες ανεπιτυχείς , από τις Ελληνικές κυβερνήσεις τόσο της σύμπραξης ΝΔ – ΠΑΣΟΚ- ΔΗΜΑΡ όσο και της επόμενης ,του ΣΥΡΙΖΑ.
Στον Ελληνικό λαό ωστόσο έχει μείνει μια απορία που πραγματικά δύσκολα μπορεί να απαντηθεί . Ή διαφορετικά , επιδέχεται πολλές απαντήσεις . Η απορία του αυτή είναι , το ποιός στην αλήθεια είναι εκείνος ο σημαντικός παράγοντας που συνετέλεσε τα μέγιστα στο να αποφασίσουν στο σύνολό τους τελικά οι εταίροι μας να μας στηρίξουν, και εν τέλει να μας διασώσουν !Και δίκαια μας απασχολεί αυτό το ερώτημα αφού η απόφαση πάρθηκε μετά από πολλές παλινωδίες , και αλλαγές στις στάσεις τους . Καμιά χώρα πλην ίσως της Γαλλίας δεν είχε από την αρχή και συνεχώς την ίδια θετική στάση . Πολλοί ισχυρίζονται πως ο κύριος λόγος που τους οδήγησε στην απόφασή τους αυτή είναι η σημαντική γεωπολιτική θέση της χώρας μας που αυτό καθιστά την Ελλάδα πολύ απαραίτητη για την ισχυρή αμυντική ικανότητα της Ε.Ε. Επίσης άλλοι ισχυρίζονται πως σημαντικότερος λόγος ήταν το ότι η μη διάσωση της Ελλάδας και η εκδίωξή της από τη ζώνη του ευρώ , θα δημιουργούσε ντόμινο και άλλων αρνητικών εξελίξεων και στις άλλες χώρες που και αυτές βρίσκονταν σε άσχημη δημοσιονομική κατάσταση όπως η Πορτογαλία , η Ισπανία και η Ιταλία .
Ο ΚΡΙΣΙΜΟΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑΣ .
Εμείς ισχυριζόμαστε πως βεβαίως οι παραπάνω παράγοντες είναι αξιόλογοι , και σίγουρα είχαν τη βαρύτητά τους στην υπόθεση της διάσωσης της χώρας μας . Όμως ο κορυφαίος ή αλλιώς ο κρίσιμος παράγοντας ήταν άλλος . Ήταν το πνευματικό και το κοινωνικό κύρος της Ελλάδας και του Ελληνικού λαού , που σίγουρα δεν το διαθέτουν και πολλές χώρες και Έθνη . Είναι εκείνο που ο Πρόεδρος της Ε.Ε. για εκείνη τη περίοδο και τέως Πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου , Ζαν Κλωντ Γιούνκερ , ανέφερε σε μια συνέντευξή του αργότερα . Ήταν μια εκτίμηση που του είχε εκφράσει σε ανύποπτο μάλιστα χρόνο ο τέως Γάλλος Πρόεδρος Ζισκάρ ντ΄Εστέν. Χαρακτηριστικά του είχε πεί : ΄΄Να έχεις υπ΄όψιν σου Ζάν , ότι οι Έλληνες δεν είναι για την Β΄Eθνική ΄΄. Άν προσπαθήσουμε να αποκωδικοποιήσουμε την δήλωσή του αυτή , θα οδηγηθούμε στο ότι ο Γάλλος Πρόεδρος παραδέχεται το πόσο βαρύ είναι το πολιτισμικό φορτίο που αποπνέει ο Ελληνισμός !
ΤΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΕΚΤΟΠΙΣΜΑ
Ο Γάλλος Πρόεδρος που είναι γνωστό ότι διέθετε και σημαντική κλασσική παιδεία , είχε υπ΄όψιν του πως , η Δημοκρατία , ο Ανθρωπισμός ή αλλιώς ο Ουμανισμός όπως μετονομάστηκε αργότερα τη περίοδο της Αναγέννησης , το Ολυμπιακό αθλητικό πνεύμα , είναι έννοιες που δημιουργήθηκαν στον εθνολογικό και γεωγραφικό χώρο των Ελλήνων από τους προγόνους τους . Όλοι οι σύγχρονοι λαοί γνωρίζουν πολύ καλά, πως ο δικός τους , ο δυτικός πολιτισμός , δηλαδή τα ιδεώδη που εμπνέουν τους νέους τους και τους Εθνικούς τους δημιουργούς στο χώρο του πνεύματος των τεχνών και των επιστημών τα οφείλουν στις θεωρήσεις των αρχαίων Ελλήνων κλασσικών .Εκτιμούμε λοιπόν πως είναι καθολική η παραδοχή , πως το πνευματικό εκτόπισμα του Αριστοτέλη , του Πλάτωνα , του Ηράκλειτου και των δεκάδων άλλων αρχαίων του πνεύματος και των τεχνών ,είναι γιγάντιο και πάντα ζωντανό . Τόσο λοιπόν αυτή η παραδοχή , όσο και οι παρακαταθήκες που οι αρχαίοι μας άφησαν και οι σύγχρονοι Ελληνες αφ΄ενός διατήρησαν αλλά και εξέλιξαν , είναι εκείνα που συγκίνησαν τους έχοντες την πολιτική εξουσία στις χώρες της Δύσης. Αυτό ήταν εκείνο που δεν τους άφησε να αδιαφορήσουν για την δοκιμασία της χώρας μας .
Η ΚΡΙΣΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΩΝ.
Δεν θα ήταν λοιπόν δόκιμο οι λαοί του Δυτικού πολιτισμού , να αγνοήσουν τη χώρα και το λαό της , όπου αναδείχτηκαν οι κοινωνικές αξίες της αρετής , της φιλομάθειας , της φιλοπατρίας και του εύ αγωνίζεσθαι . Δεν θα ήταν τουλάχιστον ηθικά δίκαιο , να αφήσουν την Ελλάδα να καταρρεύσει , και το λαό της να ευτελιστεί κυριολεκτικά , γιατί εκεί θα κατέληγε η χώρα μας εάν χρεωκοπούσε . Θα ήταν σαν να επεδείκνυαν απρέπεια και αγνωμοσύνη προς εκείνους , που οι πρόγονοί τους είναι η αιτία που οι χώρες τους και οι λαοί τους απολαμβάνουν σήμερα ισοπολιτεία και ευημερία . Αλλά και αυτοί οι ίδιοι οι κυβερνώντες , σαν πολιτικές προσωπικότητες που βρέθηκαν τη συγκεκριμένη αυτή χρονική συγκυρία σε αυτές τις κρίσιμες θέσεις εξουσίας , ως πρωθυπουργοί ή υπουργοί , απολαμβάνοντας εκτίμηση και αξία ,ώφειλαν στη χώρα που γέννησε τις ιδέες που αυτοί σπούδασαν και εξ αιτίας τους κατείχαν αυτές τις θέσεις . Θα ήταν σαν να αρνιόταν τις ίδιες τις προσωπικές τους αξίες ,τις σπουδές τους και τις δεξιότητές τους . Διαφορετικά θα συμμετείχαν σε συνέργειες και αποφάσεις που θα τους στιγμάτιζαν ατομικά τον καθένα τους . Σ΄όλη την υπόλοιπη ζωή τους θα διακατέχονταν από κρίση συνείδησης και θα ετύχαιναν σκληρής κριτικής τόσο στις συλλογικότητες που εκπροσωπούσαν, κυβερνήσεις ή πολιτικά κόμματα ,όσο και στους κύκλους των συναδέλφων και των συμπολιτών τους και εν τέλει θα εστιγματίζονταν , η όλη δημόσια εικόνα τους .
ΟΙ ΕΞΑΙΡΕΣΕΙΣ
Στις εξαιρέσεις μπορούμε να αναφέρουμε τον τότε Γερμανό υπουργό οικονομικών Βόλφγκαγκ Σόϊμπλε που με την απαράδεκτη στάση του, κατάφερε να απωλέσει και τα τελευταία ίχνη συμπάθειας και εκτίμησης στο σύνολο του Ελληνικού λαού ! Σε μια ακραία εντελώς υποθετική θεώρηση , ΄΄συλλογικής αρνητικής στάσης΄΄ απέναντι στο Ελληνικό ζήτημα , που θα είχε ολέθριες επιπτώσεις στη ζωή του Ελληνικού λαού , τολμούμε να εκφράσουμε την παρακάτω σκέψη. Αν εντελώς υποθετικά αυτό θα συνέβαινε , εκτιμούμε ότι θα εδημιουργούνταν στους υπαίτιους , ένα αίσθημα αξεπέραστης ΄΄συλλογικής κρίσης συνείδησης΄΄ , όμοια με αυτήν που δημιουργήθηκε στο Γερμανικό λαό για τις ευθύνες των ναζί απέναντι στον πολύπαθο Εβραϊκό λαό και το ολοκαύτωμα !
Η ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΣΤΑΣΗ.
Όλες αυτές οι ατομικές στάσεις εκπεφρασμένες τόσο μέσα στα θεσμικά πολιτικά όργανα των χωρών τους όσο κα στα αντίστοιχα της Ε.Ε. , δημιούργησαν μια ΄΄συλλογική στάση στήριξης΄΄ του Ελληνικού προβλήματος και ανέδειξαν την ειλικρινή βούλησή τους για βοήθεια. Η συλλογική αυτή στάση δημιούργησε τις συνθήκες για μια Πανευρωπαϊκή συμπαράσταση στην χειμαζόμενη χώρα μας , και που εν τέλει έφερε το ποθητό αποτέλεσμα .
