Σαν εχθές μου φαίνεται που άρχισα να αρθρογραφώ και όμως φίλες και φίλοι μου πέρασαν δύο χρόνια ,γεμάτα όμορφες αναμνήσεις. Ανελλιπώς κάθε εβδομάδα μοιραζόμουν και μοιράζομαι μαζί σας τις ανησυχίες και τους προβληματισμούς τους δικούς μου αλλά και τους δικούς σας που μου εμπιστευτήκατε να αναλύω και να τοποθετούμαι επ αυτού , δίνοντας πάντα με επιχειρήματα πιθανές λύσεις. Οι αρθογραφίες που έχω μοιραστεί μαζί σας αριθμούν πλέον τις εκατόν είκοσι τρεις (123) και σε όλες από αυτές έδειξα και δείχνω την ίδια αγάπη και αφοσίωση ..Δεν ξέρω κατά πόσο τα κατάφερα ,το γεγονός αδιαμφισβήτητα είναι ότι προσπάθησα με γνώμονα το δημόσιο συμφέρον, χωρίς κομματικές ταμπέλες και παρωπίδες να δώσω ότι μπορούσα καλύτερο στον λαό, να γίνω μια προέκταση της φωνής του και των ανησυχιών του.. Ο δρόμος δεν ήταν στρωμένος με ροδοπέταλα ,υπήρχαν στιγμές που σε κάποιους δεν άρεσαν οι τοποθετήσεις μου και προσπάθησαν με δόλιους τρόπους να ανακόψουν την πορεία αυτή και να χειραγωγήσουν το βήμα που μου έχετε δώσει όλες και όλοι εσείς, φτάνοντας σε σημείο μέχρι και να με εκφοβίσουν εκβιάζοντας με απειλές .Το αποτέλεσμα ήταν να βρουν ένα μεγάλο και ισχυρό τείχος μπροστά τους ..ΔΕΝ ΚΑΤΑΦΕΡΑΝ ΤΙΠΟΤΑ το μόνο που κατάφεραν ήταν να μειωθούν στα μάτια μου μπροστά , αγνοώντας τους εν τέλει παντελώς, αλλά συνάμα και να με πεισμώσουν παραπάνω .. Πιστέψτε με ούτε λεπτό δεν δείλιασα και δεν μετάνιωσα για τίποτα, προπάντων για την ζεστή επικοινωνία μαζί σας, δεχόμενος πληθώρας ανιδιοτελούς αγάπης και συμπαράστασης καθημερινά από όλο τον κόσμο από όποιαν κοινωνική θέση και πόστο κατέχει…Πολλές φορές μου λένε φίλοι και αναγνώστες ότι, καλά τα λες αλλά και πως τα λες δεν βγαίνει τίποτα, με απορία και χαμογελαστό ύφος .Ειλικρινά χαίρομαι πολύ για αυτό, γιατί αυτό το συγκεκριμένο σχόλιο ,το ακούω από αρκετό κόσμο και το συμπέρασμα που βγάζω εν τέλει, είναι ότι πολύ κόσμος αναζητά τις ελεύθερες και δίκαιες φωνές, ασχέτως αν νομίζει πως ο υπόλοιπος λαός δείχνει άγνοια…Λαμβάνω τα μηνύματα σας και κάνω την ανάλογη αυτοκριτική και απολογισμό ,πιστεύω πως η κοινή γνώμη όσο και να προπαγανδίζουν τα κανάλια και τα ΜΜΕ δεν καταφέρνουν τίποτα ,μόνο πως πέφτουν στα μάτια σας ,ωσάν τους λεκέδες που λερώνουν τα ρούχα μας…Όταν λοιπόν λερωνόμαστε με ένα λεκέ από φαγητό η ποτό δεν είναι ανάγκη να πετάξουμε το όμορφο μας πουκάμισο ,αρκεί μονάχα να το πλύνουμε στο πλυντήριο με ένα καλό απορρυπαντικό βγάζοντας την ακαθαρσία . Το αγαπημένο μας πουκάμισο θα επανέλθει στην αρχική του κατάσταση… Όλα είναι θέμα σκέψης ,αλλά πάνω από όλα ΚΑΘΑΡΗΣ ΚΑΙ ΩΡΙΜΗΣ ΣΚΕΨΗΣ.. Τίποτα δεν μας χαρίζεται ,πρέπει από μόνοι μας να αποβάλλουμε όλους τους τοξικούς (ΛΕΚΕΔΕΣ) όπου και αν βρίσκονται , βάζοντας το κατάλληλο απορρυπαντικό , που αυτό δεν είναι άλλο ,από το να τους στερήσουμε το δικαίωμα να επηρεάζουν άλλο την ζωή μας…Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΟΥΤΕ ΕΚΒΙΑΖΕΤΑΙ ΑΛΛΑ ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΕΚΦΟΒΙΖΕΤΑΙ …Η ΨΗΦΟΣ μας είναι το ύψιστο δικαίωμα μας και πρέπει η επιλογή μας να γίνεται μετά από ώριμη και καθαρή σκέψη ,σεβόμενοι εμάς την οικογένεια μας και το μέλλον της πατρίδας μας ..Θέλω να σας ευχαριστήσω μέσα από την καρδιά μου για την εμπιστοσύνη και την αγάπη που μου έχετε δείξει, συνάμα θέλω να σας διαβεβαιώσω πως θα μείνω πιστός με ταπεινότητα στις αξίες μου και στο να διεκδικώ με θάρρος τα δικαιώματα όλου του λαού όπου και να βρίσκεται.. Κλείνοντας θέλω να ευχαριστήσω τις εφημερίδες τους δημοσιογράφους αλλά και όλο το προσωπικό που δίνουν δύναμη στην φωνή μου ,φιλοξενώντας τις αρθογραφίες μου στα φύλλα των εφημερίδων τους ,αλλά και στις διαδικτυακές τους σελίδες..
