Όμορφο στην εμφάνιση και με σημαντικό περιεχόμενο είναι το νέο βιβλίο από τις εκδόσεις ΓΡΑΦΟΤΕΧΝΙΚΗ Κρήτης με τον παραπάνω τίτλο.
Συγγραφέας του είναι ο φίλος από τα παλιά Μιχάλης Τζεκάκης, σημαντικός Ρεθεμνιώτης για το έργο που έχει επιτελέσει, σε πολλούς τομείς, ιδίως όμως στη Βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου Κρήτης, την οποία έστησε αρχίζοντας από το μηδέν. Σήμερα, προς τιμήν του είναι βασικός κρίκος σύνδεσης του Πανεπιστημίου με τη Ρεθεμνιώτικη κοινωνία, όπως φαίνεται από τις συχνές τοποθετήσεις του στον τοπικό τύπο.
Το περιεχόμενο του βιβλίου αναφέρεται σε έναν πασίγνωστο Ρεθεμνιώτη, τον Γιάννη Γ. Κουμεντάκη που από το 2015 μετοίκησε στη γειτονιά των αγγέλων.
Προβλέπω ότι το βιβλίο θα διαβαστεί πολύ, τόσο από τους κατοίκους της «Πόλης των Γραμμάτων», όσο και από άλλους Κρητικούς, και διαμένοντες εκτός Κρήτης. Και το θεωρώ αυτό βέβαιο, επειδή είναι γραμμένο με έξυπνα περίτεχνο τρόπο και ερευνά σε βάθος το θέμα του.
Στο πρώτο μέρος, μετά την κατατοπιστική εισαγωγή και τις οφειλόμενες ευχαριστίες, παρουσιάζεται ο Γιάννης Γ. Κουμεντάκης με αναφορά στους προγόνους του, στα παιδικά χρόνια του στον Άη Γιάννη τον Καμένο και ειδικότερα στην Κάνεβο, το φαράγγι του Κοτσυφού, την πανέμορφη φύση και τους περήφανους ανθρώπους που εξιδανικεύει στα γραπτά του.
Στη συνέχεια αναφέρεται με μικρά, ουσιώδη κεφάλαια για τις σπουδές του στο Δημοτικό, στο Γυμνάσιο που δεν ήθελε να πάει, για τη φτώχεια, που έφερε ο πόλεμος και η κατοχή, για τις σπουδές του στην Αθήνα, όπου ευτυχώς βρήκε στέγη φιλόξενη στη Μονή Πετράκη, αλλιώς ήταν η αδύνατη η συνέχισή τους.
Παρουσιάζεται στη συνέχεια η στράτευσή του, αμέσως μετά τον εμφύλιο. Για το γάμο του με την κ. Λιλίκα και την απόκτηση των τριών παιδιών του η αναφορά είναι λιτή και λακωνική. Εκτεταμένη είναι η αναφορά στην εκπαιδευτική σταδιοδρομία και την προσφορά του στα νιάτα του Ρεθύμνου, με εξέταση σε βάθος.
Παράλληλα εκτίθεται η σημαντική προσφορά του από τον άμβωνα των εκκλησιών, όπου ήταν μελίρρυτος ομιλητής και πειστικός κατηχητής του ορθόδοξου λόγου, επί σειρά δεκαετιών.
Για τις δημοσιεύσεις και τα βιβλία του γίνεται λόγος στη συνέχεια από τον συγγραφέα Μιχάλη Τζεκάκη και η ασυνήθιστη δράση του Γιάννη Κουμεντάκη ως συνταξιούχου.
Με μικρά, καλογραμμένα κεφάλαια καλύπτονται άλλες πτυχές της ζωής και της δράσης του και η ενασχόλησή του με την ετυμολογία των λέξεων της νέας ελληνικής γλώσσας, θέματα λαογραφικά και φυσιολατρικά.
Οι επόμενες σελίδες καλύπτονται από κείμενα του Γιάννη Γ. Κουμεντάκη στα πολυποίκιλα θέματα με τα οποία η γραφίδα του καταπιάστηκε.
Ο αναγνώστης του βιβλίου εντυπωσιάζεται από ρέουσα γλώσσα, την ευθύτητα των απόψεων, τον ακέραιο χαρακτήρα και την προσήλωσή του στη χριστιανική θρησκεία και ορθόδοξη λατρεία.
Καταθέτω τέλος, την προσωπική του στάση απέναντι στον Γιάννη Γ. Κουμεντάκη: Αν και συνυπηρετήσαμε στο παλιό 2ο Γυμνάσιο, αν και με τίμησε με τη φιλία του, ουδέποτε τον προσφώνησα με τον μικρό του όνομα. Πάντοτε τον έλεγα «Κύριε Γιάννη». Τόσο αξιοσέβαστος άνθρωπος ήταν και αξιαγάπητος σε μικρούς και μεγάλους.
Το βιβλίο εκτός από ευκολοδιάβαστο, είναι και ένα σεμνό αφιέρωμα-μνημόσυνο σε έναν αξέχαστο Ρεθεμνιώτη.
