Σε ανύποπτο χρόνο ο καθηγητής Χρήστος Γιανναράς είχε δημοσιεύσει ένα άρθρο (επιφυλλίδα) με τίτλο «Finis Graeciae», δηλαδή «η Ελλάδα τελείωσε». Πρόσφατα, παρουσιάζοντας το βιβλίο «Αλφαβητάρι του Νεοέλληνα», μια ανθολογία κειμένων διαφόρων συγγραφέων, που επιμελήθηκε ο ίδιος, περιέγραψε τη σχέση κάθε (ή σχεδόν κάθε) σύγχρονου Έλληνα με την πατρίδα του, λέγοντας τα εξής συγκλονιστικά:
«Το Finis Graeciae δεν είναι ένα “χοντρό” ιστορικό γεγονός, δηλαδή ότι υπήρχε κράτος και τώρα δεν υπάρχει. Κράτος ελληνικό υπάρχει. Αλλά το ερώτημα είναι αν έχει τελειώσει ή όχι η ελληνικότητα σ’ αυτό το κράτος. Δηλαδή είναι το γεγονός ότι ο Έλληνας, ο πολίτης του ελληνικού κράτους, κατά κανόνα ντρέπεται που είναι Έλληνας. Ενώ ο Τούρκος, ας πούμε, είναι περήφανος που είναι Τούρκος. Ο Ελβετός είναι περήφανος που είναι Ελβετός. Ο Γάλλος είναι περήφανος που είναι Γάλλος. Ο Έλληνας θέλει να γίνει κάτι άλλο απ’ αυτό που είναι… Θέλει να αλλάξει, να μεταστοιχειώσει την ταυτότητά του».
Ακολούθως συνοψίζουμε τις θέσεις του Δημοκρατικού Πατριωτικού Κινήματος «Νίκη» για μια εξωτερική πολιτική που θα οδηγούσε την πατρίδα μας σε μια νέα, πιο ελπιδοφόρα σελίδα της ιστορίας της. Την αυγή μιας ημέρας, όπου ο Έλληνας θα ξαναγινόταν περήφανος που είναι Έλληνας, αντί να ντρέπεται γι’ αυτό.
Αναλυτικά οι θέσεις του Κινήματος «Νίκη», τόσο για την εξωτερική πολιτική όσο και για τα άλλα σοβαρά θέματα, που απασχολούν κάθε πολιτικά και κοινωνικά ευαίσθητο άνθρωπο, δημοσιεύονται στον ιστότοπο https://nikh.gr/theseis.
Διεθνείς Συμμαχίες
«Ούτε δυτικολάγνοι, ούτε δυτικοφοβικοί. Διαγράφουμε το αποτυχημένο δόγμα του κοιμισμένου κατευνασμού και δομούμε το νέο δόγμα της προληπτικής αποτροπής».
Συμμετέχουμε ενεργά στους διεθνείς οργανισμούς ως σκεπτόμενοι και όχι εθελοτυφλώντας.
Κάποτε ίσως να απαιτήσουν τα εθνικά μας συμφέροντα να δυσαρεστήσουμε και συνεταίρους. Δεν μας πειράζει, ούτε μας φοβίζει. Και εκείνοι κάποιες φορές το κάνουν.
Σεβόμαστε το Διεθνές Δίκαιο αλλά γνωρίζουμε ότι η Ισχύς είναι αυτή που το καθιερώνει.
Το δίκαιό μας δεν το δίνει κανένας ΟΗΕ και καμία Χάγη, αν δεν έχουν συμφέρον ή δεν μας δουν ισχυρούς, αποφασισμένους, και με ισχυρούς συμμάχους.
«Το πρόβλημά μας δεν είναι η Ενωμένη Ευρώπη, αλλά η στάση μας μέσα σ’ αυτήν».
Ναι, επιθυμούμε την πατρίδα μας ελεύθερη από κηδεμόνες. Όμως, για να το πετύχουμε αυτό, πρέπει πρώτα να σταθούμε στα πόδια μας, να δυναμώσουμε ως κοινωνία, ως οικονομία, ως συνείδηση, ως υπόσταση. Ας αφοσιωθούμε σε αυτά λοιπόν πρώτα.
Είμαστε στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτό πρέπει να το διαχειριστούμε ως ανταγωνιστικό μας πλεονέκτημα και όχι μειονέκτημα.
Αρνούμαστε το ρόλο της Ε.Ε. ως του υποχρεωτικού χωροφύλακα και «μπαμπούλα». Υπάρχουν ομάδες συμφερόντων και ανάμεσα σε αυτές πρέπει να έχουμε και ομάδες των δικών μας συμφερόντων. Δεν είμαστε υποχρεωμένοι να μοιραζόμαστε το ίδιο όραμα περί Ευρώπης με όλους αδιακρίτως τους ευρωπαίους, ούτε να θυσιάσουμε την εθνική μας ιδιοσυγκρασία, υπόσταση και ομοιογένεια γιατί πρέπει να μοιάζουμε σε άλλους. […]
Η Ελλάδα στα πλαίσια της Ε.Ε. πρέπει να χτίσει την αυτάρκειά της και να δημιουργήσει σωρεία συγκριτικών πλεονεκτημάτων. Αυτό, για παράδειγμα, προϋποθέτει;
Ανατροπή των περιορισμών και των απαγορεύσεων (τόσο σε καλλιέργεια όσο και σε εξαγωγές) αγροτικής και κτηνοτροφικής παραγωγής σε προϊόντα που έχουμε συγκριτικό πλεονέκτημα.
Επαναφορά καλλιέργειας με ελληνικούς φυσικούς σπόρους.
Καταγγελία της σύνθεσης του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου από μη νομικούς.
Μόνιμη καταγγελία και διεκδίκηση των πολεμικών αποζημιώσεων από τη Γερμανία.
Τα γειτονικά κράτη μας έχουν πολύ χαμηλή φορολογία και πολύ χαμηλά μεροκάματα, επομένως η ευρωπαϊκή συμμετοχή τους και η άρση των συνοριακών και επιχειρηματικών περιορισμών οδηγεί παραγωγικές μονάδες και εταιρείες μας να μεταφερθούν εκεί. Τελικά μειώνονται τα έσοδα του κράτους μας, ανεβαίνει η ανεργία μας, κατεβάζουμε το βιοτικό μας επίπεδο, προκειμένου να ανεβάζουμε το βιοτικό επίπεδο άλλων χωρών. Αυτό πρέπει να αλλάξει. Θα εφαρμόσουμε εξισορροπητικά φορολογικά αντίμετρα, τόσο με ελάφρυνση της φορολογίας των επιχειρήσεων στις παραμεθορίους περιοχές μας, όσο και με αντικίνητρα για εταιρείες που κερδοσκοπούν από τη λειτουργία τους στην φτηνότερη πλευρά των συνόρων.
Καταγγελία τελωνειακής σύνδεσης ΕΕ – Τουρκίας. Σήμερα κανένα προϊόν της Τουρκίας δεν τιμολογείται απευθείας στην Κύπρο, καθώς δεν την αναγνωρίζουν ως κράτος. Αυτό είναι απαράδεκτο για μία χώρα που θέλει Ευρωπαϊκή προοπτική. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να προσφέρουμε προνομιακή οικονομική σχέση με μία χώρα που συστηματικά απλώνει χέρια στον δικό μας εθνικό πλούτο.
Ελληνοτουρκικές σχέσεις
«Η Τουρκία δεν έχει ιστορία, παρά μόνο ποινικό μητρώο, και καταλαβαίνει μόνο τη γλώσσα της Ισχύος. Ας τη μιλήσουμε».
Ο τελευταίος αιώνας πεπραγμένων της τουρκικής πολιτικής έναντι της Ελλάδος καταγράφει:
· Τη Γενοκτονία Θρακιωτών το 1914, τη ναζιστικού τύπου Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου 1914-1923, τις σφαγές του ελληνικού και αρμενικού πληθυσμού της Σμύρνης το 1922, τα Σεπτεμβριανά στην Κωνσταντινούπολη το 1955,
· την καταπίεση της ελληνικής κοινότητας σε Ίμβρο και Τένεδο, την εισβολή στην Κύπρο το 1974 και την ανακήρυξη ψευδοκράτους το 1983 μετά από παράνομο εποικισμό,την εκτέλεση των αιχμαλώτων αγνοουμένων της Κύπρου, την εκβιαστική τουρκοποίηση της μουσουλμανικής μειονότητας στη Θράκη,
· τις απειλές πολέμου από το 1995 για το δικαίωμά μας για αιγιαλίτιδα ζώνη στα 12 νμ, τις διαρκείς προσπάθειες για γκριζάρισμα ελληνικών ζωνών στο Αιγαίο, την εισβολή το 2019-20 στις ΑΟΖ Κύπρου και Ελλάδος,
· τη χρήση του μεταναστευτικού ως όπλου υβριδικής εισβολής σε Έβρο και νησιά, τη στήριξη ισλαμικού τόξου στα Βαλκάνια με πρόσφατο βήμα τη συμφωνία εποικισμού της Β. Ηπείρου με 30.000 μουσουλμάνους μετανάστες, την ύβρη μετατροπής της Αγίας Σοφίας σε τζαμί.
Για ποιά ελληνοτουρκική φιλία μιλούν;
Να δομήσουμε το δικό μας δίκαιο της Ισχύος.
Αύξηση επιχειρησιακής ικανότητας με νέους, έξυπνους εξοπλισμούς χαμηλού κόστους.
Ενεργοποίηση δικτύων έρευνας και ανάπτυξης αμυντικού υλικού για την αμυντική βιομηχανία μας.
Ενίσχυση του ηθικού και του φρονήματος των πολιτών, διπλωματική προετοιμασία της διεθνούς κοινής γνώμης για ενδεχόμενη ανάγκη διενέργειας του πρώτου αποφασιστικού προληπτικού κτυπήματος.
Παλλαϊκή άμυνα για τα μεθόρια νησιά μας, έμμισθη επέκταση θητείας, προαιρετική στράτευση γυναικών.
Ανακήρυξη της ΑΟΖ μας επίσημα στον ΟΗΕ με χάρτες των οριοθετημένων νόμιμων κυριαρχικών μας δικαιωμάτων. Καμία διαπραγμάτευση για ελληνική «γη και ύδωρ».
Συγκρότηση Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας σε αντικατάσταση του ΚΥΣΕΑ.
Πραγματική Διπλωματική και Οικονομική πίεση
Παύση της διαδικασίας εισόδου της Τουρκίας στην Ε.Ε.
Παύση της τελωνειακής σύνδεσης ΕΕ-Τουρκίας προτού διασφαλιστεί ισότιμη ωφέλεια για μέλη ΕΕ (Κύπρος).
Απαίτηση έκδοσης ταξιδιωτικής οδηγίας της ΕΕ για την Τουρκία, έπειτα από την προσβλητική μετατροπή Χριστιανικών μνημείων σε τζαμιά.
Ολοκληρωμένη λύση για την ελεύθερη Θράκη μας:
Κλείσιμο του Τουρκικού Προξενείου της Κομοτηνής. Δίωξη/απέλαση για συμμετέχοντες σε εκδηλώσεις της «αυτόνομης δυτικής Θράκης».
Αποκλειστικά Ελληνική και Πομακική γλώσσα στα θρησκευτικά μειονοτικά σχολεία της Θράκης.
Προγράμματα οικονομικής στήριξης Πομάκων και Ρομά. Σταθερότητα και εμμονή στον κρατικό διορισμό των μουφτήδων.
