Τον Ιούνιο του 2022, ο Boris Johnson ήρθε αντιμέτωπος με τους ψηφοφόρους, τα μέλη του κόμματός του, και κυρίως, τις ‘αγορές’.
Αρχικά, κέρδισε την ψήφο εμπιστοσύνης του κόμματος. Ταυτόχρονα, όπως κάνουν συνήθως οι πολιτικοί, αδιαφόρησε για τους ψηφοφόρους. Όταν οι ‘αγορές’ δυσαρεστήθηκαν όμως, όλα τελείωσαν. Ο Johnson έπρεπε να φύγει.
Κατόπιν ξεκίνησαν τα ‘debates’. Η λέξη debate, ή τηλεμαχία, είναι μια εξευγενισμένη εκδοχή της λέξης ‘πόλεμος’. Η εκτόξευση λάσπης, και οι ‘σκελετοί’ που βγήκαν από τις ντουλάπες των υποψηφίων για την πρωθυπουργική θέση, δεν ενθάρρυναν την εικόνα ενότητας που θα περίμενε κανείς από μέλη του ίδιου κόμματος.
Όπως ανεβοκατέβαινε η εικόνα κάθε υποψηφίου, ανεβοκατέβαιναν και οι ‘αγορές’. Μόλις υπήρχε κάποια υποψία επερχόμενης νίκης ενός λιγότερο ‘ικανού’, οι ‘αγορές’ ξεκαθάριζαν ότι οι Torries έπρεπε να βρουν άλλο πρωθυπουργό.
Τελικά, Torries, φυλλάδες, και αγορές αποφάσισαν. Ήταν η Liz Truss που ήθελαν οι ‘αγορές’.
Όπως πάντα, τους ψηφοφόρους δεν τους ρώτησε κανείς. Κακώς όμως. Η φίλη μου, οπαδός των Εργατικών, χάρηκε πολύ που βγήκε η Truss.
‘Τώρα είμαι σίγουρη ότι στις επόμενες εκλογές, θα εξαφανιστούν από το πρόσωπο της γης οι Torries’.
Σαράντα πέντε μέρες μετά, οι ‘αγορές’, ήρθαν να συμφωνήσουν με την φίλη μου, και αποφάσισαν ότι ήταν καιρός για νέο ‘αίμα’.
Αυτή τη φορά, δεν είχαμε τηλεμαχίες. Όλα πολιτισμένα.
Επέστρεψε ο Boris από διακοπές του στην Καραϊβική, με σκοπό να σώσει την χώρα από την καταστροφή. Τα μέλη του κόμματος του όμως, καθώς και οι δημοσκοπήσεις και οι ‘αγορές’, του το ξέκοψαν αμέσως ότι τα σκάνδαλα της θητείας του δεν τα έχει ξεχάσει κανείς ακόμα. Εντός λίγων ωρών, ο Boris απέσυρε την υποψηφιότητα του.
Ο συναγωνισμός ήταν πλέον μεταξύ Sunak και Mordaunt. Όμως και αυτός δεν ήταν γραφτό να κρατήσει για πολύ. Η έλλειψη στήριξης του κόμματος στην Mordaunt, καθώς και οι ‘αγορές’ που το έλεγαν ξεκάθαρα ότι, όχι, δεν ήθελαν την Mordaunt, επέφεραν την λύση.
Άλλη μια παραίτηση, και η ‘καυτή πατάτα’ ήρθε στα χέρια του Sunak. Δεν θα πω ‘το τιμόνι’, γιατί οι τελευταίοι μήνες στην ξένη χώρα που ζω μου υπενθύμισαν ότι το τιμόνι το κρατάνε οι ‘αγορές’.
Είχα ξεχαστεί από τότε που οι ‘αγορές’ σταμάτησαν να δυσαρεστούνται με την Ελλάδα.
Ο ένας μετά τον άλλο, οι υποψήφιοι Torries έφευγαν ή παραιτούντο, υποδεικνύοντας με αυτό τον τρόπο ότι η θέση του Πρωθυπουργού δεν είναι αξιοζήλευτη.
Ο Sunak το γνωρίζει. ‘Ενωθείτε ή πεθαίνουμε,’ είπε στα μέλη του κόμματός του.
Καθώς έλεγε αυτά τα λόγια, οι ‘αγορές’ χαίρονταν ξανά. Για πόσο όμως; Την επόμενη μέρα της εκλογής του, τα μέλη του κόμματος δεν δείχνουν σημάδια ενότητας. Επίσης, οι ψηφοφόροι έχουν τις επιφυλάξεις τους.
‘Καλά, ποιος σε ψήφισε εσένα;’ Κάποιος ψηφοφόρος ακούμπησε δημοσίως το δάκτυλο εκεί που πονά η δημοκρατία.
Για να καταλάβεις την ετυμολογία της λέξης ‘δημοκρατία’ πρέπει να είσαι Έλληνας.
Για να καταλάβεις την έννοια της λέξης πρέπει να προσπαθήσεις αρκετά, ανεξαρτήτως καταγωγής.
Ο George Orwell, τονίζει ότι δεν υπάρχει κοινά αποδεκτός ορισμός της λέξης. Μάλιστα, όσο απολυταρχικό κι αν είναι το καθεστώς μιας χώρας, η λέξη ‘δημοκρατία’ επιβάλλεται στην εικόνα που κάθε χώρα θέλει να δίνει.
Συχνά, ο πολιτικός που χρησιμοποιεί τη λέξη ‘δημοκρατία’, έχει μια συγκεκριμένη έννοια κατά νου, αλλά επιτρέπει στον ακροατή του να νομίζει ότι εννοεί κάτι διαφορετικό. Αυτό, κατά τον Orwell, είναι ‘συνειδητά ανέντιμο’.
Μήπως, αντί για ‘δημοκρατία’, να χρησιμοποιούσαμε συχνότερα τον όρο ‘Αγοροκρατία’;
Για να καταλαβαινόμαστε, πολιτικοί και ψηφοφόροι.
