Άκουσα ότι ο κ. Τσίπρας έδωσε συνέντευξη στον Βρετανικό τύπο πρόσφατα. Μεταξύ άλλων είπε ότι τώρα, η Βρετανία βρίσκεται εκεί που βρισκόταν η Ελλάδα κατά τη δεκαετία του 2010.
Δε ζω στην Ελλάδα πια. Παρακαλώ διαφωτίσετε με. Αν εξαιρέσουμε τους θεσμούς που έφυγαν και τον διεθνή τύπο που μας ξέχασε και ασχολείται με άλλα, άλλαξε τίποτα;
Άλλαξε κυβέρνηση και ρητορική κόμματος. Αν βάλουμε τα πολιτικά λεγόμενα στο ‘αθόρυβο’, οι πράξεις άλλαξαν;
Από μακριά, βλέπω ότι η εξωτερική πολιτική άλλαξε. Ο κ. Μητσοτάκης είναι πιο δραστήριος και με μεγαλύτερη επιρροή στο εξωτερικό. Είναι χαρακτηριστική η πυγμή με την οποία φαίνεται να χειρίζεται το Ελληνοτουρκικό θέμα. Ο κ. Ερντογάν θέλει ‘αλλαγή κυβέρνησης’, γεγονός το οποίο αποδεικνύει την ικανότητα του κ. Μητσοτάκη για σκληρές διαπραγματεύσεις, κάτι που δεν αρέσει φυσικά στον Τούρκο ομόλογό του.
Πέρυσι είδα τον κ. Μητσοτάκη να δίνει συνέντευξη στη Βρετανική τηλεόραση, να διεκδικεί τα μάρμαρα του Παρθενώνα, και την παρουσιάστρια να εκθειάζει τα διπλωματικά του προσόντα συγκρίνοντας τον Έλληνα πρωθυπουργό με τον τότε Βρετανό πρωθυπουργό κ.Johnson. Με μεγάλη δεξιότητα, άπταιστη γνώση της Αγγλικής γλώσσας και κουλτούρας, ο κ. Μητσοτάκης έδινε φωνή στην Ελλάδα, και την εντύπωση ότι μπορεί να διεκδικήσει.
Επέφερε όμως η αλλαγή πολιτικού σκηνικού και ρητορικής τη ‘νέα’ μέρα την ‘καλύτερη’ και την ‘λευκότερη’ στο εσωτερικό της Ελλάδας; Αν ναι, τότε ο κ. Μητσοτάκης κατάφερε κάτι το εξαιρετικά δύσκολο καθότι δεν είναι καθόλου εύκολο να ξεπεράσεις τις ‘αμαρτίες’ των προκαθήμενων σου όταν παίρνεις κάποια θέση ευθύνης.
Στο τελευταίο τεύχος του περιοδικού ‘The Critic’, ο αρθρογράφος αναρωτιέται:
‘Τι πήγε στραβά με την Truss;’
Σύμφωνα με την Βρετανική κοινή γνώμη και τις φυλλάδες, η πρώην Πρωθυπουργός απέτυχε. Η θητεία της κράτησε μόλις σαράντα πέντε ημέρες.
Πρόκειται όμως για κάτι παραπάνω από προσωπική αποτυχία, σύμφωνα με τον αρθρογράφο του περιοδικού. Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι η πρώην πρωθυπουργός ‘δεν σπατάλησε και καμιά ένδοξη κληρονομιά’.
Εντός λίγων ημερών έπρεπε να μάθει να ηγείται μιας αποτυχημένης κυβέρνησης που βρίθει από σκάνδαλα, αποτυχίες, και άδεια ταμεία. Η κληρονομιά αυτή ήρθε στα χέρια της Truss από προηγούμενους παραλήπτες όπως ο Cameron, η May, και ο Johnson. Η κληρονομιά αυτή είναι η πολιτική αλλά και οικονομική χρεοκοπία αυτών των πολιτικών. Χαρακτηριστικό της είναι η απροθυμία της εκάστοτε Βρετανικής κυβέρνησης να αναλάβει ευθύνες και να λύσει τα κοινωνικοοικονομικά προβλήματα που επιμένουν από τις αρχές του 2000.
Αν λάβουμε υπόψιν τα περί πολιτικής κληρονομιάς, θα ήταν φρόνιμο να μην νομίσουμε εμείς οι Έλληνες ότι είμαστε σε διαφορετική ‘βάρκα’. Στη συνέντευξη του στον Βρετανικό τύπο, ο κ. Τσίπρας αναγνώρισε εμμέσως πλην σαφώς τη κληρονομιά της δικής μας πολιτικοοικονομικής χρεοκοπίας που παρέδωσε, την οποία και αυτός παρέλαβε βέβαια.
Και μια και μιλάμε για κληρονομιές, ας πάρουμε τον ΕΝΦΙΑ σαν παράδειγμα της πολιτικοοικονομικής χρεοκοπίας των σύγχρονων Ελλήνων πολιτικών.
Σαν παφλασμός κύματος έρχεται κάθε χρόνο, από τότε που επιβλήθηκε από τους θεσμούς, καλή τους ώρα όπου και να είναι. Είναι το ετήσιο χαράτσι σε όσους έχουν την τιμή να έχουν ακίνητη περιουσία.
Φόρος που έχει και επιπρόσθετο φόρο όταν τον πληρώνεις με δόσεις.
Φόρος που έρχεται και ξανάρχεται, κι ας έχει προηγηθεί ο φόρος κληρονομιάς.
‘Ένας φόρος που κάνει τους Βρετανούς φίλους μου να ξύνουν τα κεφάλια τους με απορία:
‘Γιατί δεν μηνύει κάποιος την Ελληνική κυβέρνηση;’
Η κυβέρνηση άλλαξε, οι θεσμοί έφυγαν, ο ΕΝΦΙΑ όμως εξακολουθεί να έρχεται. Γιατί;
Anyway… Κάτι άλλο άλλαξε;
Τα ρούχα του ο Μανωλιός μήπως;
