Στα μέσα ενημέρωσης γράφηκε ότι συνολικά 50 κόμματα, συνασπισμοί κομμάτων και μεμονωμένοι υποψήφιοι κατέθεσαν στην Εισαγγελία του Αρείου Πάγου αίτηση συμμετοχής στις εκλογές της 21ης Μαΐου, αριθμός διπλάσιος από τον αντίστοιχο των εκλογών του 2019. Κόμματα γνωστά, σοβαρά και άλλα. Ανάμεσα στους έχοντες άποψη (πλειοψηφική, μειοψηφική ή περιθωριακή) και πάμπολλα ψώνια. Προφανώς δεν λείπουν και οι κουτοπόνηροι που «βλέπουν φως» στο πλαίσιο της απλής αναλογικής και μπορεί να τσιμπήσουν ένα ποσοστό όχι τόσο για να εκλεγούν στη βουλή όσο για να διασφαλίσουν κρατική χρηματοδότηση. Τελικά, από το αρμόδιο τμήμα του Αρείου Πάγου (Α1) εγκρίθηκαν μόλις 36 κομματικοί σχηματισμοί (ενδεικτικό της επιπολαιότητας και ασόβαρης προσέγγισης πολλών κομματικών εκπροσώπων). Είτε 36 είτε 50, ο αριθμός των κομμάτων προκαλεί ποικίλες σκέψεις.
Παρατήρηση πρώτη: μεγαλύτερος διασυρμός της «απλής και άδολης» αναλογικής δεν μπορούσε να υπάρξει. Όχι μόνον διότι πολλοί δολίως σπεύδουν μήπως πιάσουν στασίδι εκμεταλλευόμενοι το συγκεκριμένο εκλογικό σύστημα – άλλωστε τυχοδιωκτικές συμπεριφορές παντού απαντώνται – αλλά διότι τόσο οι εμπνευστές του όσο και τα θεωρητικά επωφελούμενα μικρά κόμματα κάνουν ό,τι μπορούν για να υποβαθμίσουν τη σημασία του συγκεκριμένου εκλογικού συστήματος. Πώς, άλλωστε, θα μπορούσαν να ερμηνευτούν οι δημόσιες δηλώσεις των διαπρύσιων κηρύκων της «ασυνεργασίας». Ο ένας απλός την αποκλείει ο άλλος καλεί τους ψηφοφόρους του να τον «φτύσουν κατάμουτρα» εάν συνεργαστεί…. Μια ωραία ατμόσφαιρα στους χαλεπούς καιρούς της απλής αναλογικής.
Παρατήρηση δεύτερη: Μέσα σε όλα αυτά δεν μπορεί να περνά απαρατήρητη η αύξηση των ποσοστών των υπό απαγόρευση φασιστών του Κασιδιάρη όσο και των δραχμιστών του Βαρουφάκη. Αμφότεροι οι σχηματισμοί φαίνεται να υπερβαίνουν αθροιστικά το 10% στις δημοσκοπήσεις. Την ίδια ώρα το ΠΑΣΟΚ βιώνει συνθήκες πολιτικής καθίζησης, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ θα καταφέρει για δεύτερη φορά στην ιστορία, η αξιωματική αντιπολίτευση να βλέπει μείωση των ποσοστών της και όχι αύξηση (η πρώτη φορά που τούτο ιστορικά συνέβη ήταν το 2007 με το ΠΑΣΟΚ του Γιώργου Παπανδρέου).
Παρατήρηση τρίτη: Σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις το ένα τρίτο των νέων ψηφοφόρων κατευθύνεται προς την «αντισυστημική» ψήφο, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Ιδίως οι νεότεροι ψηφοφόροι. Τούτο σημαίνει πολλά. Πολύ περισσότερα από το ποιος θα βγει πρώτος στις εκλογές της 21ης Μαΐου. Το αποτέλεσμα της επόμενης κάλπης, όποιο και εάν είναι, εάν συνεχιστούν οι πολιτικές ανισότητας που θρέφουν την αντισυστημική ψήφο, θα αποτελέσει την αυλαία ενός συστήματος που μέχρι σήμερα γνωρίζαμε. Και το άγνωστο δεν είναι πάντα ελπιδοφόρο…
