Εάν μια κυβέρνηση σέβεται τον πολίτη, φροντίζει έγκαιρα για την προστασία της ανεκτίμητης ανθρώπινης ζωής με συγκεκριμένα μέτρα πρόληψης πυρκαγιών. Δυστυχώς, στο Ελλαδιστάν, ο κάθε πρωθυπουργός εφαρμόζει την μέθοδο της ρουλέτας κι έτσι ο ιατρός/καλαθοσφαιριστής τοποθετείται στο υπ. της ωρολογιακής βόμβας: Προστασίας του Πολίτη. Δεν μπορεί δηλαδή μετά από το υπ. Τουρισμού, να βρίσκεται σε ένα πέλαγος άγνοιας καθηκόντων σαν να είναι αλεξιπτωτιστής. Η Πολιτική Προστασία θέλει κότσια στρατηγού (π.χ. Αλκιβιάδης Στεφανής). Αγνοούσε άραγε πως οι πυρομανείς παραμονεύουν και δεν διδάχτηκε τίποτε από την φοβερή τραγωδία στο Μάτι; Δυστυχώς, η Π.Π. παραμένει παράλυτη, γυμνή, διαπνεόμενη από απραξία, αφασία και παχυδερμία. Αγνοεί άραγε πως το Δημόσιο είναι ως τάφος κεκονιαμένος; Το να καίγεται όλη η Ελλάδα, αποτελεί την χειρότερη δυσφήμηση στον τουρισμό. Σπαταλαμε δις. για αποζημιώσεις των παθόντων και ενεργούμε όπως οι μωρές παρθένες. Όφειλε να γνωρίζει προτάσεις πολιτών, που όμως ερρίπτοντο στον κάλαθο των αχρήστων, π.χ. 1) αποστολή εγγράφου στον Αρχηγό ΓΕΕΘΑ, για διμοιρίες στα δάση προς έλεγχο ταυτοτήτων των διερχομένων οδηγών και καταγραφή των αριθμών των αυτοκινήτων και 2) σύνταξη ποικίλων spots με ενημέρωση των πολιτών για το κακούργημα του εμπρησμού από τους μήνες Απρίλιο έως Οκτώβριο κ.λ.π. Η προβολή των spots αυτών θα έπρεπε να είχε γίνει και στα 3 κρατικά κανάλια. Όφειλε να είχε αποποιηθεί τον διορισμό του στη θέση αυτή. Δυστυχώς, οι πολιτικοί αποδεικνύονται μοιραίοι και ανίκανοι. Αναμένω με ενδιαφέρον το σχόλιό του Υπουργού για τα ανωτέρω.
