Η προστασία των αιγιαλών -εδώ και 40 χρόνια- διέπεται από ένα διάτρητο νομοθετικό πλαίσιο. Πελώριες ευθύνες έχουν οι διατελέσαντες υπ. Περιβάλλοντος που είτε (ως αλεξιπτωτιστές) αγνοούσαν το αντικείμενο, είτε ήσαν δέσμιοι των πελατειακών σχέσεων. Ο φόβος του πολιτικού κόστους οδηγεί στην παραλυσία. Το αποτέλεσμα ήταν να έχουν κτιστεί αμέτρητες χιλιάδες αυθαίρετα στον αιγιαλό με πλήρη ατιμωρησία των κατασκευαστών. Όφειλαν οι αρμόδιοι φορείς να κατεδαφίζουν αυτά αυθημερόν με τεράστια πρόστιμα και να υλοποιούν τα διοικητικά πρωτόκολλα κατεδάφισης. Ομπρέλες και ξαπλώστρες καταλαμβάνουν τους αιγιαλούς εδώ και δεκαετίες γιατί βασιλεύει το βαθύ κράτος με διεφθαρμένους υπαλλήλους στις πολεοδομίες.
Τα περιβαλλοντολογικά εγκλήματα στον αιγιαλό είναι αναρίθμητα και σε ημερησία διάταξη. Το βαθύ ξεχαρβαλωμένο κράτος μας εκθέτει διεθνώς αφού έχουμε παγκόσμια αρνητική πρωτιά στα αυθαίρετα. Τουρισμός σε πήλινα πόδια. Όσο για τους εμπρησμούς να μην ξεχνάμε πως μόνο με τις φετινές πυρκαγιές απελευθερώθηκαν 1 εκ. τόνοι διοξειδίου του άνθρακα με τεράστια επιβάρυνση στην υγεία μας. Η μόνη ελπίδα είναι η κατεπείγουσα αλλαγή στον ΠΚ με απειλή ισοβίου καθείρξεως ρύθμιση που έπρεπε να είχε γίνει εδώ και 30 χρόνια. Καθολικό το αίτημα για να ζήσουμε σε ένα υγιές (και όχι καρκινογόνο) περιβάλλον. Το ερώτημα είναι: Ποιος άραγε θα ενεργοποιήσει το ηλεκτροσόκ για την αφύπνιση των αρμοδίων; Αιδώς Αργείοι!
