Δυστυχώς με την καταραμένη μέθοδο της ρουλέτας (rotation), ο κλήρος στο υπ. Γεωργίας, έπεσε στον κ. Αυγενάκη. Στον αιώνα της εξειδίκευσης, η ρούλετα αυτή θεωρείται έγκλημα διότι στο συγκεκριμένο υπουργείο πρέπει να έχεις τεράστια πείρα προκειμένου να μπορείς να ανταποκριθείς. Το υπουργείο αυτό είναι μια ωρολογιακή βόμβα που δεν επιδέχεται πειράματα. Πολλοί φρονούν ότι ο ανωτέρω έπρεπε να είχε αποποιηθεί τον διορισμό του, μια και η προηγούμενη θητεία του ήταν σε εντελώς άσχετο αντικείμενο στο οποίο απέτυχε παταγωδώς και χρειάστηκαν, μετά από 5 χρόνια, σοβαρότατα μέτρα για πάταξη της οπαδικής βίας, δηλ. από την Σκύλλα στην Χάρυβδη. Δεν συγχωρείται άγνοια ούτε αλαζονεία, αλλά επιβάλλεται ο υπουργός να παρακολουθήσει εντατικά μαθήματα από τους Ολλανδούς γεωργούς. Η Σλοβενία και η Ιρλανδία έχουν στήσει, με κοινοτικά κονδύλια, ένα εκτεταμένο δίκτυο αγροτικών συμβούλων για την προσαρμογή των παραγωγών στις νέες απαιτήσεις της ΚΑΠ (Κοινής Αγροτικής Πολιτικής). Εισάγουμε κάθε χρόνο κηπευτικά αξίας περίπου 2 δισ. από Ολλανδία, η οποία με έκταση 41 km² (δηλ. το 1/3 της Ελλάδος) έχει επιτύχει αυτό το εκπληκτικό αποτέλεσμα. Αιμορραγία δισ. ευρώ για εισαγωγές από Βέλγιο, Τουρκία, Πολωνία κλπ, γιατί κανείς από τους μοιραίους πολιτικούς εδώ και 50 χρόνια δεν νοιάστηκε για την κατάρτιση των αγροτών. Οι Έλληνες αγρότες είναι ελάχιστα έως καθόλου καταρτισμένοι. Το 94% όσων απασχολούνται στην αγροτική παραγωγή έχει μόνο πρακτική εμπειρία, όσα δηλαδή έμαθε από τον παππού του και τα εφαρμόζει μια ζωή. Δύσκολα θα δοκιμάσει κάτι καινούριο, ενώ δεν υπάρχει κάποιος τον οποίο θα μπορούσε να συμβουλευτεί. Έχουμε μικρό κλήρο και γερασμένους αγρότες. Επί δεκαετίες επαναπαυόμαστε στα εύκολα λεφτά που εισπράττουμε από τις Βρυξέλλες και αρνούμαστε να σχεδιάσουμε ένα σύγχρονο μοντέλο αγροτικής παραγωγής. Δεν ενδιαφέρει πως θα αξιοποιήσουμε τα κονδύλια της ΚΑΠ. Το μόνο που μας καίει είναι πόσο/πόσα γρήγορα θα τα απορροφήσουμε.
Η Ελλάδα έπρεπε να υποβάλει ένα στρατηγικό σχέδιο για την αγροτική οικονομία της. Υπέβαλε, το 2022, ένα αδιάφορο ευχολόγιο (γραμμένο, όπως πάντα, στο πόδι) και η Κομισιόν μας το επέστρεψε με ….. 475 παρατηρήσεις. Η Ελλάδα ισχυριζόταν ότι καλλιεργούνταν τόσα ελαιόδενδρα, όσο αν φυτεύαμε σε όλες τις θάλασσες μας.
Οι «ελληνοποιήσεις» εξαγόμενων προϊόντων σημαίνουν τεράστια διαφυγόντα κέρδη για τους Έλληνες αγρότες και τα κρατικά ταμεία. Έτσι, η απουσία σχεδίου για την ανάπτυξη της αγροτικής οικονομίας, θα προκαλεί πάντα εκρήξεις και οργή.
Δυστυχώς η παράλυτη κυβέρνηση μαγνητίζει τις τραγωδίες, λόγω αφασίας, ραθυμίας και παχυδερμίας. Αναμένω με ενδιαφέρον το σχόλιο του υπουργού για την υλοποίηση των ανωτέρω εισηγήσεων.
