Είναι γνωστό τοις πάσι ότι οι πρωθυπουργοί όλων των πολιτισμένων χωρών κάθονται στο σκαμνί όταν διαπράττουν κακουργήματα. Όμως, στη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας οι διεφθαρμένοι πολιτικοί έφτιαξαν (ευθύνη Βενιζέλου) στα μέτρα τους ένα Σύνταγμα έτσι ώστε με το καταραμένο άρ. 86 να εισέρχονται στην κολυμβήθρα του Σιλωάμ με εξιλέωση των αμαρτιών/εγκλημάτων τους. Το άρθρο αυτό είναι παγκόσμια πρωτοτυπία και επινόηση της ελληνικής ραδιουργίας για συγκάλυψη κακουργημάτων και σαφέστατα αντίκειται στο θεμελιώδες άρθρο 4 περί ισότητος. Ο κάθε βουλευτής και Υπουργός πρέπει να δικάζεται από τον φυσικό Δικαστή όπως ο απλός πολίτης. Το θέμα της αναθεώρησης του Συντάγματος είναι κατεπείγον και έπρεπε εδώ και χρόνια να είχε διαγραφεί το κατάπτυστο άρ. 86. Είμαι απόλυτα βέβαιος ότι εάν δεν υπήρχε το άρθρο αυτό, όλοι ανεξαιρέτως οι πολιτικοί θα εφοβούντο τα ισόβια και δεν θα παρεβίαζαν τον Ποινικό Κώδικα κουβαλώντας τις μίζες με τις βαλίτσες. Είμαι επίσης βέβαιος πώς εάν δεν υπήρχε το άρ. 86 δεν θα είχαμε φθάσει στην πτώχευση και τα μνημόνια. Με μεθοδικότητα αχρήστευσαν την λειτουργία των θεσμών. Η ατιμωρησία της κομματοκρατίας ακόμη και για φρικώδη οικονομικά και διαχειριστικά εγκλήματα (υπερδανεισμός, χωρίς λόγο προσλήψεις) με απύθμενο αμοραλισμό, συγκροτούν τον πολιτικό πρωτογονισμό. Πελώριες είναι οι ευθύνες των συνταγματολόγων που βρισκόμενοι σε βαθύ ανατολίτικο λήθαργο δεν επαναστάτησαν δυναμικά στον κρίσιμο χρόνο, έτσι ώστε να μην επιτρέψουν την θέσπιση του άρ. 86, που απετέλεσε την ταφόπλακα για την απονομή της δικαιοσύνης. Οι ευθύνες των συνταγματολόγων ισοδυναμούν με έγκλημα κατά του λαού και της αρχής της ισότητος και φυσικά θα πρέπει να δώσουν σαφείς εξηγήσεις στον ελληνικό λαό για την απραξία τους αυτή. Η τραγωδία στα Τέμπη, με τους 57 νεκρούς, επιβάλλει την κατεπείγουσα κατάργηση της βουλευτικής ασυλίας. Οψόμεθα.
