Όλοι διερωτώνται: τι πρότειναν στην τελευταία αναθεώρηση οι καθηγητές/συνταγματολόγοι; Γιατί δεν κάλυψαν ουσιώδη κενά; Οι συνταγματολόγοι τελευταία – μετά από λήθαργο δεκαετιών – έχουν ανανήψει και γράφουν άρθρα στον Τύπο, που όμως, όχι μόνο είναι κατόπιν εορτής αλλά, δυστυχώς ουδέποτε υπάρχει σχολιασμός από τον αρμόδιο υπουργό. Κανείς δεν τα διαβάζει και κανείς δεν υλοποιεί τις σωστές εισηγήσεις. Συνταγματολόγοι και πολιτικοί ώφειλαν να συμπράξουν σε συνέδρια και να καταλήξουν σε εισηγήσεις για την αναθεώρηση του Σ, αφού καίρια θέματα λιμνάζουν επί δεκαετίες. Γιατί άραγε δεν αντιδρούν οι συνταγματολόγοι όταν εντοπίζουν αντισυνταγματικούς νόμους/διατάγματα από την κομματοκρατία; Όλως ενδεικτικά: 1) άρ. 86 Σ περί ευθύνης υπουργών. Κανείς δεν επιτρέπεται να εθελοτυφλεί στο αίσθημα της έλλειψης ισονομίας μεταξύ πολιτών και πολιτικών. Το άρθρο αυτό είναι αντισυνταγματικό διότι αντίκειται στο άρ. 4 περί ισότητας των πολιτών. Δεν γνωρίζουν άραγε πως (εδώ και δεκαετίες) οι υπουργοί διώκονται ως απλοί πολίτες σε όλες τις πολιτισμένες χώρες του κόσμου (Γαλλία, Ισπανία, Ιταλία, Βέλγιο, Κύπρο, Λετονία, Κροατία, Βέλγιο, Βουλγαρία, Μάλτα, Τσεχία, Σλοβακία κλπ); Δεν γνωρίζουν άραγε τις ποινικές καταδίκες Γάλλων πρωθυπουργών, Άγγλων πολιτικών κλπ; 2) Το άρ. 8 παρ. 1 του Ν. 3213/2003 περί ασυμβιβάστων εκλογιμότητος είναι ευθέως αντισυνταγματικό. 3) Με δεδομένο ότι υπάρχει χρηματοδότηση κομμάτων (από ένα πτωχευμένο κράτος) γιατί δεν καταργείται αυτή; άλλως, γιατί δεν υπάρχει συμψηφισμός μεταξύ χρηματοδότησης και δανείων των κομμάτων; και τέλος, σκόπιμο είναι να θεσπιστεί η υποχρεωτική αναλυτική λογοδοσία για το που διατίθεται αυτή. Τι κάνουν οι συνταγματολόγοι; Ο πολίτης τους θέλει όχι σε κατάσταση ραθυμίας, απραξίας, αλαλίας, απλούς διεκπεραιωτές, με νεκρωμένα αντανακλαστικά και νομικούς σχολαστικισμούς, με παραλυτική αδυναμία για επιστημονική συνεννόηση, με συμβιβασμούς στον πολτό της αδράνειας, αλλά μαχητές, κελευθοποιούς (ανοίγοντας νέους δρόμους), με νεωτερισμούς, τόλμη μεταρρυθμιστή και επιδόσεις στο άθλημα της δικαιοκρισίας για την φανέρωση της άπεφθης δικαιοσύνης. Εφόσον ξέρουν πως η ξελιγωμένη για εξουσία κομματοκρατία (εδώ και 50 χρ.) έχει φτάσει με μακροβούτι στον πάτο του βαρελιού γιατί δεν πήραν τόσα χρόνια πρωτοβουλίες για ριζοσπαστικές αλλαγές στο κεκονιαμένο Σύνταγμα; Γιατί άραγε δεν έχουν εισηγηθεί εδώ και δεκαετίες ποινές στους υπουργούς οι οποίοι υπογράφουν διατάγματα, τα οποία το ΣτΕ χαρακτηρίζει αντισυνταγματικά; Γιατί άραγε δεν οπλίζουν νομοθετικά το ΣτΕ με εργαλεία εφαρμογής των αποφάσεών του, πχ γκρέμισμα αυθαιρέτων κλπ; Είναι αδιανόητο να υπάρχουν υπ. Περιβάλλοντος που να υπογράφουν διατάγματα για νομιμοποίηση αυθαιρέτων, δηλ. τον βιασμό του περιβάλλοντος. Αυτά συμβαίνουν μόνο στο Ελλαδιστάν, έχοντας την αρνητική πλανητική πρωτοτυπία.
