Άνοιξε η περίοδος για την σχολική και πανεπιστημιακή κοινότητα, με αρκετές αλλαγές όσον αφορά την συμπεριφορά των μαθητών αλλά και την επιβολή ποινών σε τυχόν παραπτώματα τους. Εν μέρει σε κάποια σημεία είμαι σύμφωνος, γιατί το σχολείο και το πανεπιστήμιο δεν είναι ξέφραγο αμπέλι, να το καταστρέφει ο καθένας. Η τιμωρία μπορεί να επιφέρει την θεραπεία ενός προβλήματος, αλλά μπορεί να έχει πολύ αρνητικές επιδράσεις. Το μόνο σίγουρο είναι ότι ο σεβασμός, χτίζεται με τον χρόνο, κερδίζεται και δεν επιβάλλεται. Μεγάλο πρόβλημα είναι η εύρεση κατοικίας για τους καθηγητές και τους φοιτητές ανά την Ελλάδα, που πολλοί από αυτούς δεν μπορούν να βρουν στέγη, γιατί οι τιμές είναι απλησίαστες. Πολλοί –λες δεν τα καταφέρνουν οικονομικά οι οικογένειες που δεν έχουν να τα βγάλουν πέρα και αναγκάζονται να μην σπουδάσουν καθόλου. Κάποιοι καθηγητές μένουν ακόμα και σε αυτοκίνητα, σε σκηνές για να ανταπεξέλθουν. Την ίδια στιγμή που στην χώρα μας ακούγονται διάφορα σκάνδαλα, με τα χαλιά της Δέσποινας σε απευθείας αναθέσεις δεκαοχτώ χιλιάδων ευρώ. Οχτακόσια φάρμακα διπλασιάστηκαν και οι ασθενείς όπως πάει η δουλειά, θα προσφύγουν ολοταχώς σε βότανα και ματζούνια και όποιος αντέξει. Ο κόσμος πεινάει και μάλλον επειδή κοιμάται στον βαρύ ύπνο του δικαίου, δεν τον ενοχλεί γιατί ξεχνάει. Ο πρωθυπουργός της χώρας αποδεικνύεται για ακόμα μια φορά πολύ τυχερός άνθρωπος και ας του πρόσαπταν περί γκαντεμιάς διάφορα. Τα άλλα κόμματα πάνε από εκλογή σε εκλογή και από φασαρία σε φασαρία μεταξύ τους, λες και παίζουν μπουρλότο. Η πολυπόθητη καρέκλα της εξουσίας τούς έχει κυριολεκτικά τρελάνει. Μακάρι να νοιαζότανε έτσι για τους πολίτες της χώρας. Έχουν κανονίσει αυτοί την πορεία τους, έχουν το πελατειακό κράτος που φωνασκεί σαν άβουλα όντα και δεν τους καίγεται κυριολεκτικά καρφί. Δεν φταίνε σε τίποτα, φταίει ο κόσμος που τους πιστεύει και τους στηρίζει. Ενώ βλέπει καθημερινά ότι πάμε από το κακό στο χειρότερο συνεχίζει να τους πιστεύει, καταστρέφοντας έτσι ακόμα και τις επόμενες γενιές με το δικό του χέρι δείχνοντας ανοχή, που η ανοχή είναι αυτομάτως και συνενοχή. Αυτή η αυτοκαταστροφή αξιών όπως και ο τίτλος των ανησυχιών μου αυτών πρέπει να σταματήσει γιατί το καράβι πάει ευθεία στα βράχια με μεγάλη ταχύτητα και όποιος κατάλαβε κατάλαβε. Κλείνοντας θα σας παρουσιάσω ένα τραγούδι που έγραψα πρόσφατα και κυκλοφορεί στα προσωπικά μου κανάλια, πλησιάζοντας τα δύο χιλιάδες τραγούδια που έχω φτιάξει τους στίχους.
ΧΩΡΙΣ ΑΞΙΕΣ Η ΖΩΗ.
Θωρώ με αγανάκτηση
Τσι αξίες ότι σβήνουν
Και πως στο τέλος σίγουρα
Λίγες θα απομείνουν.
Πάνε τα χρόνια τα παλιά
Η παιδική ζωντάνια
Τώρα καινούργια βγήκανε
Ξενόφερτα φυντάνια.
Στη σκέψη μου λογαριασμούς
Κάνω μα δεν μου βγαίνει
Σε ένα γκρεμό απότομο
Ο κόσμος κατεβαίνει.
Τα λογικά παράλογα
Θένε να μας πλασάρουν
Και δεν τσι νοιάζει τίποτα
Αρκεί λεφτά να πάρουν.
Χωρίς αξίες η ζωή
Μοιάζει τρύπιο βαρέλι
Και δεν θα μείνει τίποτα
Οπίσω του εντέλει.
Χωρίς αξίες η ζωή
Καλιά να μην υπάρχει
Γιατί θα είναι ανούσια
Βάσανα μόνο θα χει.
Με τιμή Ηλίας. Σ. Παλιεράκης.
Αρθογράφος – Στιχουργός.
Gmail [email protected] Facebook Ηlias Palierakis
instagram hliaspalierakhs.. Προσωπικό ιστολόγιο Ηλίας.Σ.
Παλιεράκης Προσωπικά κανάλια You Tube Ilias palierakis και
Τικ Τοκ hlias palierakis Τwitter@
