Διανύουμε τις τελευταίες ημέρες του μήνα που κάθε χρόνο γιορτάζουμε με δέος την 28 Οκτωβρίου του 1940.Εθνική γιορτή με ιδιαίτερα συμβολικό χαρακτήρα για την Ελλάδα που αντιστάθηκε γενναία και δεν παραδόθηκε στα ιταλικά στρατεύματα ,που έστειλαν δια μέσω του πρέσβη τους σχετική επιστολή. Ο Μεταξάς ούτε το συζήτησε καθόλου και είπε όχι με ευκολία, βάζοντας στο κάδρο την χώρα μας στις χώρες που αντιστάθηκαν ηρωικά στον ναζισμό .Σε όποια μεριά της χώρας μας και να πατήσεις υπάρχει αίμα από την θυσία Ελλήνων που πολέμησαν ,που αντιστάθηκαν δίνοντας την ζωή τους για να είμαστε εμείς ελεύθεροι. Τα αγαθά με αγώνες κτώνται είναι γεγονός αδιαμφισβήτητο και το όχι του Μεταξά θα είναι πάντα ένας φάρος για όλους εμάς αλλά και για τις επόμενες γενιές. Αυτό το πολυπόθητο όχι όπως και ο τίτλος των ανησυχιών μου αυτών. Ογδόντα τέσσερα χρόνια μετά εν έτος 2024 πρέπει να αναρωτηθούμε μέσα μας όλες και όλοι μας αν αισθανόμαστε περήφανα για την όλη εξέλιξη που διαδραματίζεται στην χώρα μας .Σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να συγκριθεί το σθένος και η πυγμή των πολιτικών της Ελλάδας τότε με τους πολιτικούς των τελευταίων δεκαετιών που μας έχουν τρελάνει κυριολεκτικά στην ανάπτυξη. Τόση ανάπτυξη που να την βάλεις δεν χωράει πουθενά. Έχει αναπτυχθεί και το δημόσιο χρέος που φτάνει τα 412 δισεκατομμύρια. Έχουν αναπτύξει τις οικονομικές τους δυνατότητες οι πολιτικοί και αγοράζουν αβέρτα κατοικίες εκατομμυρίων ευρώ και έχουν καβάτζα όλοι τους από πολλά ακίνητα .Ανέπτυξαν και τα έξοδα τους τα κόμματα που χρωστούν πάνω από ένα δισεκατομμύριο ευρώ και κάνουν τα παγώνια σφυρίζοντας αδιάφορα. Ο φουκαράς ο Ελληνικός λαός δυνοπαθει στα χέρια τους και προσπαθεί να τα καταφέρει. Αλλά τι να καλύψει τελικά πρώτα ,που οι μισθοί δεν φτάνουν ούτε για δέκα μέρες έτσι οπως είναι η ακρίβεια και η κακομοιριά που επικρατεί. Όλα έχουν φτάσει στο θεό και οι άνθρωποι πηδάνε στα σκουπίδια να φάνε.Το σύστημα υγείας ακροβατεί σε τεντωμένο σχοινί με μεγάλες ελλείψεις προσωπικού και υλικών Οδεύοντας ολοταχώς για ιδιωτικοποίηση που από ότι φαίνεται είναι και η επιθυμία κάποιων .Οι τράπεζες ενώ διασώθηκαν με το υστέρημά του Ελληνικού λαού με τρεις ανακαιφαλαιοποιησεις παίρνουν σε πλειστηριασμούς τα σπίτια των Ελλήνων που τις διέσωσαν.Αν πεις κάτι αντίθετο με τις απόψεις τους αυτοί θα κοιτάξουν να βγουν και αποπάνω λέγοντας τα δικά τους που έχουν συνηθίσει. Όμως δεν ξεχνούν και μας λένε συνεχώς για ανάπτυξη δια μέσω των ΜΜΕ και των χορηγών που παίζουν το παιχνίδι τους μοιράζοντας σανό απλόχερα και αποχαύνωση. Είμαι σίγουρος πως αν υπάρχει μετά θάνατο ζωή και βλέπουν οι πρόγονοί μας το χαλί που υπάρχει στην χώρα μας δεν θα είναι καθόλου περήφανοι και θα τρίζουν κυριολεκτικά τα κόκαλα τους .Κλείνοντας θέλω να πω χρόνια πολλά σε όλον τον κόσμο και να υπενθυμίσω σε όλες και όλους μας ότι όσο ανεχόμαστε είμαστε συνυπεύθυνοι με την στάση μας ,πρέπει να σηκώσουμε ανάστημα και να πούμε αυτό το πολυπόθητο όχι όπως την ημέρα εκείνη την 28 Οκτωβρίου του 1940.
Με τιμή Ηλίας. Σ. Παλιεράκης.
Αρθογράφος – Στιχουργός.
Gmail [email protected] Facebook Ηlias Palierakis
instagram hliaspalierakhs.. Προσωπικό ιστολόγιο Ηλίας.Σ.
Παλιεράκης Προσωπικά κανάλια You Tube Ilias palierakis και
Τικ Τοκ hlias palierakis Τwitter@
