Να κλείσουμε το σημείωμα επετείου, μήτε αφιέρωμα, μήτε ιστορικό, καν υποδόριο υπομνηστικό, μιά άταχτη ενθύμηση και τίποτα παραπάνω. Δύο σημεία έμειναν από το προηγούμενο, επιτευγμάτων φερ΄ειπείν ενδεδειγμένα παραδείγματα.
*Πέραν της ΕΟΚ αγκαλιάστηκε με όλο τον κόσμο. Ο Τίτο (εχθρός ως τότε), στη Μόσχα με τον Λ. Μπρέζνιεφ. Λ. Μ: «τα φρύδιά μου βέβαια είναι μεγαλύτερα». Κ.Κ: «σε σας όλα είναι μεγαλύτερα». Αδιανόητες εκδηλώσεις και στιχομυθίες. Τον Ζίβκοφ της Βουλγαρίας. Ούτε οι πανίσχυροι της Ευρώπης διανοήθηκαν τέτοια ανοίγματα. Το 1983 απαθώς ο πρωθυπουργός ΕΣΣΔ στην Αθήνα επί Ανδρέα, επίσκεψη άνευρη, άχρωμη, ανώφελη, αδιάφορη. Ο Ν. Τιχόνοφ. Ουδέν ευάρεστο προέκυψε. Ουδέν εμβάθυνε. Ο Αντρέας πήγε 4 φορές στη Μόσχα, εθιμοτυπικά ως επί το πλείστον.
Δεν έσπασε η ΝΔ το ’89 τη συγκυβέρνηση με την Αριστερά, τακτική της συμφιλίωσης σταθερά κι’ όχι περιστασιακά, από καιρού εις καιρόν, μια φορά στο τόσο, συγκυριακά. Συνειδητά και επίμονα ακόμα κι’ όταν στη διάλυση της Οικουμενικής αιτία έδωσε ο ο Γιάννης Κεφαλογιάννης με την παραίτησή του για τις παρεμβάσεις (Μεταφορών – Επικοινωνιών) Κόκκαλη στις ηγεσίες (Παπανδρέου – Μητσοτάκης). Ο Χαρ. Φλωράκης δηλώνει στεγνά, στρυφνά, στυγνά «εγώ πάντως τα έδωσα στο κόμμα»!
Ούτε για την τρικομματική ΝΔ – ΠΑΣΟΚ – ΔΗΜΑΡ ευθυνόταν όταν τα χάλασε (συνέχισαν Σαμαράς – Βενιζέλος), μια ακόμα χαμένη ευκαιρία από αριστερό κόμμα (Κουβέλης). Αντιθέτως η ΝΔ πραγματοποίησε 4 φορές (2012 η τελευταία), 40 και 63 χρόνια μετά τον εμφύλιο, εθνική συμφιλίωση (αποτυχία και οι 4) με σχεδόν συνολικά τον πολιτικό κόσμο. Και η ένταξη στην ΕΟΚ πράξη εθνικής σύμπραξης αποτελούσε, κάλεσμα σε κοινή προσπάθεια. Και η ενωτική Λ. Παπαδήμου με 60 Υπουργούς και τραγουδίστριες.
*Ανασυγκροτήθηκαν και αναπτερώθηκαν άμυνα, οικονομία, παιδεία, εικόνα και θέση διεθνώς, στήριξη του νομίσματος που τραμπαλιζόντανε, ισότητα πολιτών χωρίς πιστοποιητικά φρονημάτων (επί Έν. Κέντρου ίσχυαν), οι κρατικοποιήσεις αγκαζέ με επενδύσεις ιδιωτών, ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ, Όμιλος Ανδρεάδη με 7 – 8 εταιρίες, τα άλλα Ναυπηγεία (της Σύρου επί ΠΑΣΟΚ) κατόπιν. Υπερβολικά για Ευρωπαϊκή χώρα φτωχή, με Δικτατορία και Εθνική τραγωδία (Κύπρος) πρόσφατα. Η ομαλή αποχουντοποίηση σε στρατό, διοίκηση, Πανεπιστήμια, παντού, γρήγορη επιπλέον. Αταλάντευτη. Διόλου αμελητέα, δευτεροτριτεύοντα, παρενθετικά. Κρίσιμα στο μεταίχμιο:
- Άντεξε (Δημόσιας Τάξης Γιάννης Κεφαλογιάννης) την τρομοκρατία, κλικ στο στόχαστρο ήταν η Ν.Δ. Τον γαμπρό του Πρωθυπουργού. 17N! Παύλος Μπακογιάννης (βουλευτής Ευρυτανίας). Ο πολιτικός που ξεκίνησε τη γέφυρα όχι δεξιά – χούντα που ανόητα κατηγορούσαν τη ΝΔ, αλλά ΝΔ – Αριστερά ως παράταξη. Φλωράκης, Κύρκος, Δρακόπουλος, ονόματα, κόμματα παραδεκτά ευρύτερα του αριστερού χώρου.
- Πάλι με Γιάννη Κεφαλογιάννη Δημ. Τάξης, έκαψε τους φακέλους. Ο Φλωράκης επιμένει να δει τον προσωπικό του. «Ούτε τον δικό μου είδα» απαντά ο Ρεθύμνιος. Ομού στην υψικάμινο.
- Δίκασε το σκάνδαλο Κοσκωτά. Ο Κουτσόγιωργας πεθαίνει μέσα στο δικαστήριο, αθώοι μιας ψήφου, πάμπερς, Τράπεζες, σκάνδαλα, από πρωθυπουργοί μέχρι κλητήρες. Βοά όλη η Ευρώπη. Βαριές καταδίκες.
Μαύρο σημείο η χρεοκοπία 2009 – 10. Η μπόμπα έσκασε στα χέρια Κώστα και Γιώργου με τους μοιραίους Αλογοσκούφη – Παπακωνσταντίνου αν και γόμωση, φυτίλια αρχίζουν από το ’80 του «Τσοβόλα δώστα όλα» και ολοκληρώνονται με την ένταξη στο Ευρώ με 341 δραχμές. Πρώτο στραβοπάτημα όπου η οικονομία κολοκάθησε και έβγαλε τη μέση της, όταν αρχίζουν να τρέχουν τα κοντύλια της ΕΟΚ. ΠΑΣΟΚ. Επί 30 χρόνια χρεοκοπούσαμε. Και η ΝΔ ασφαλώς με μερίδιο. Και η Οικουμενική δανείστηκε, δεν είχε να πληρώσει συντάξεις. Ζολώτας. Και του ’89 η συγκυβέρνηση για να ισορροπήσει. Το Ευρώ. Για να διώξουν από την ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ τις γυναίκες, χάρισαν μια 10ετία συντάξιμα!!! Κόστιζε 1εκ. δραχμές ημερησίως!!!
Στα της επετείου η σύσταση νεολαίας (ΝΔΦΚ – ΜΑΚΙ). Επί χρόνια η Οργανωτική Πολυτεχνείου απαγόρευε στη νεολαία της ΝΔ πορεία – κατάθεση ακόμα κι’ όταν εκλέγονταν 3η δύναμη. Κένταυροι, Ρέιντζερς, ξύλο, μάχες. Και επί ΝΔ. Τους αποκαλούν Λακόστ και Τίμπερλαντ. Τους πλακώνανε στις καρπαζιές, καφέδες, καρέκλες...
Δήμας, Παλαιοκρασάς, Μολυβιάτης, Σουφλιάς, ο Μίκης Θεοδωράκης Επικρατείας και Υπουργός, Γιάννης Βαρβιτσιώτης (ως Υπουργό τον ξύπνησε μια Κυριακή ξημέρωμα ο Κ.Κ γιατί η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ έγραφε στο δελτίο τιμών πως το σπανάκι κοστίζει 1,5 δραχμή!), τόσοι και τόσα, ενίοτε και με – όπως όλοι – τουρλωτές τουρλού τουρλού κυβερνήσεις.
Στα λημέρια (με την έννοια της αγριοφωλιάς, όχι των αρματολών αμαρτωλών) θα επανέλθουμε των «Ευρώ» που εξαίφνης κι’ εξαπίνης παρατήσαμε και τα οποία διαρκούν επειδή ακριβώς αρέσουν. Η αλήθειά τους εκτιμάται πιότερο, θαρρώ, το ξεψάχνισμα, το ξεψείρισμα, το ξεχορτάριασμα.
Και ο ξηγητής τους ο ξεχτένιστος, ασκαρδαμυκτί (αρχαιοελληνοπρεπώς).
