Ναι το κινητό στο σχολείο αλλά στην τσάντα, είπε ο πρωθυπουργός. Πολύ ωραίο για να είναι αληθινό. Δεν υπάρχει πια καμία αμφιβολία ότι η υπερβολική χρήση του κινητού δημιουργεί πολλαπλά προβλήματα στα παιδιά, τους εφήβους αλλά και τους ενηλίκους.
Προβλήματα συγκέντρωσης, κοινωνικότητας, ψυχολογικά, σωματικά και πολλά άλλα. Όλα αυτά είναι γνωστά και πιστεύω ότι συμφωνούν όλοι σ’ αυτό. Το θέμα είναι πώς θα καταφέρουμε να μειώσουν το χρόνο που ξοδεύουν στο κινητό τους οι έφηβοι. Όχι να μην ξοδεύουν χρόνο, αλλά να κάνουν λογική χρήση. Έχω δει εφήβους να είναι από 6 έως 13 ώρες την ημέρα στο κινητό τους! Αυτό είναι πολύ μεγάλο πρόβλημα.
Αυτή τη στιγμή η κατοχή και χρήση του κινητού απαγορεύεται στα σχολεία μας, από το 2006 μάλιστα. Είδατε εσείς να ισχύει κάτι τέτοιο; Το κινητό στην τσάντα αποφάσισε η κυβέρνηση. Πολύ σωστά. Ποια μέτρα παίρνει για να εφαρμοστεί η απόφασή της; Μονοήμερη αποβολή σε όποιο μαθητή έχει το κινητό εκτός της τσάντας του. Τώρα τα παιδιά έχουν το κινητό στο ένα χέρι τους, ούτε καν στην τσέπη τους, διότι το βάλε – βγάλε στην τσέπη συνεχώς είναι κουραστικό. Είναι πολύ μεγάλη η απόσταση μέχρι να βρεθεί από το χέρι στην τσέπη και μετά στην τσάντα.
Όταν σε ένα σχολείο με 300 μαθητές και οι 300 έχουν το κινητό στο χέρι ή στην τσέπη θα δώσεις αποβολή και στους 300; Όχι απλά ο νόμος παύει να έχει ισχύ. Ακυρώνεται στην πράξη, όπως συμβαίνει με τον ισχύοντα νόμο, σχεδόν 20 χρόνια τώρα.
Θα περίμενα η εξαγγελία για τη μη χρήση των κινητών στο σχολείο να περιλαμβάνει και τρόπους για να επιτευχθεί ο στόχος. Κάτι τέτοιο δεν υπάρχει συνεπώς έχουμε ακόμη ένα ευχολόγιο και όχι πολιτική. Πολύ γρήγορα ο νόμος θα εκπέσει και θα ξεχαστεί όπως και ο ισχύων.
Ακόμη, όμως, και αν καταφέρναμε να περιορίσουμε τη χρήση του κινητού στο σχολείο, τι γίνεται μετά το σχολείο; Εκεί που ο έφηβος πρέπει να μελετήσει και οι συνεχείς ειδοποιήσεις δεν τον αφήνουν σε ησυχία. Το διάβασμα είναι κουραστικό και αδιάφορο, το κινητό είναι πολύ πιο ελκυστικό. Είναι προφανής ο νικητής. Θα μου πείτε είναι θέμα της οικογένειας. Τί κάνουν οι γονείς; Σωστά και οι γονείς πρέπει να συμμετέχουν στην κινητοποίηση και είναι πια προφανές ότι ένας νόμος, μια ποινή και εκπαιδευτικοί που προσπαθούν να εφαρμόσουν τον νόμο δεν αρκεί.
Οι γονείς δεν είναι και αυτοί άμοιροι ευθυνών για την κατάσταση. Πόσες παρέες βλέπω να στήνουν τα παιδιά τους μπροστά από ένα κινητό ή ένα τάμπλετ για να τα ξεφορτωθούν και να μιλήσουν με τους φίλους τους; Πόσους ενήλικες βλέπουμε να είναι όλη την ώρα στο κινητό τους. Μετά ζητάμε από αυτά τα παιδιά να μην είναι κολλημένα με το κινητό τους; Το πρόβλημα, λοιπόν, αγγίζει όλες τις ηλικίες, αλλά τα παιδιά τα τσακίζει, διότι έχουν μικρότερες αντιστάσεις.
Η απαγόρευση δεν λειτουργεί σε κοινωνίες όπως η δική μας. Δεν μπορείς να απαγορεύσεις τη χρήση του internet ή των social media στους ανηλίκους. Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να τις παρακάμψουν. Από sim στο όνομα ενήλικα μέχρι, φυσικά, τη λειτουργία του κινητού χωρίς sim, μόνο με wi-fi. Το πιο τρανταχτό παράδειγμα απαγόρευσης, που απέτυχε παταγωδώς, θεωρώ ότι είναι η ποτοαπαγόρευση στην Αμερική του 30.
Στην Κίνα μία απαγόρευση αρκεί, εδώ θα βρεθούν χίλιοι δυο τρόποι να παρακαμφθούν οι απαγορεύσεις. Το απαγορευμένο είναι πιο γλυκό, οπότε θα έχουμε το αντίθετο αποτέλεσμα: Θα πέσουν τα παιδιά με μανία πάνω στο κινητό καθώς ό,τι απαγορεύουν οι μεγάλοι αποτελεί ιδιαίτερη πρόκληση και πράξη αντίστασης η παραβίασή του.
Απορρίπτοντας, λοιπόν, την απαγόρευση χρήσης, τα πράγματα γίνονται πιο δύσκολα. Χρειάζεται κινητοποίηση ολόκληρης της κοινωνίας για να καταφέρουμε να πείσουμε τα παιδιά μας να κάνουν λογική χρήση του κινητού. Σκοπός δεν είναι να μην χρησιμοποιούν καθόλου το κινητό τους. Αυτό δεν έχει κανένα νόημα. Δεν μπορούμε, ούτε πρέπει, να αρνηθούμε τα καλά που μας έφερε το κινητό. Πρέπει απλά να βρούμε ένα μέτρο στη χρήση του. Τα social media και το you tube αποτελούν νομίζω το μεγάλο πρόβλημα. Εκεί χάνεται άπειρος χρόνος.
Για να πετύχουμε την ορθή χρήση του κινητού πρέπει να υπάρξει μεγάλη κινητοποίηση, να προσπαθήσουν οι γονείς, οι εκπαιδευτικοί να εξηγήσουμε στα παιδιά και να τα πείσουμε, όσο αυτό είναι δυνατόν.
naftemportiki.gr
