- Αμφισβητούνται 1500 στρέμματα με οικόπεδα και κατοικίες γύρω από την πόλη του Ρεθύμνου
- Μανώλης Κρεβατσούλης: «Όχι άλλη επιβάρυνση για τους ιδιοκτήτες ακινήτων»
Η ανάρτηση των δασικών χαρτών της Π.Ε. Ρεθύμνου φέρνει και πάλι στο προσκήνιο τις σοβαρές καθυστερήσεις, τα λάθη, τις παραλείψεις και κυρίως την αδικία σε βάρος των ιδιοκτητών γης στις εκτός σχεδίου πόλεως περιοχές. Το περιεχόμενο των δασικών χαρτών δεν έχει προκαλέσει την οργή μόνο των αγροτών και των κτηνοτρόφων. Οι ιδιοκτήτες γης γύρω από την πόλη του Ρεθύμνου που χρόνια τώρα περιμένουν τις γραφειοκρατικές διαδικασίες για να ενταχθούν οι εκτάσεις τους στο Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο, είδαν ολόκληρες κατοικημένες περιοχές, αντί να δικαιώνονται, να χαρακτηρίζονται «δάση»! Σπίτια και περιουσίες απειλούνται να χαθούν για τους ιδιοκτήτες τους, γεγονός, που εγείρει σφοδρές αντιδράσεις.
Περίπου 1500 στρέμματα στις περιοχές Καστελάκια, Τρία Μοναστήρια, Ακροβατερή, Μασταμπάς, Καλλιθέα και Περιβόλια, δηλαδή, νότια του ΒΟΑΚ και βόρεια του υφιστάμενου σχεδίου πόλεως, θεωρούνται «δασικά»! Το ότι ποτέ δεν ήταν, δεν αποτέλεσε στοιχείο για τους συντάκτες των χαρτών, οι οποίοι προφανώς σχεδίασαν προκειμένου να καταντήσουν όλα «δάση» και να γίνουν οι ιδιωτικές περιουσίες, δημόσιες εκτάσεις!
ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΣΤΗΝ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΔΑΣΩΝ ΡΕΘΥΜΝΟΥ
Τις αντιρρήσεις τους αλλά και τις προτάσεις τους για την επίλυση του μείζονος ζητήματος που έχει προκύψει με τις εκτός σχεδίου πόλης περιοχές του Ρεθύμνου, παρουσίασε στην προϊσταμένη της Διεύθυνσης Δασών Ρεθύμνου κ. Δέσποινα Σταματάκη, ο Πρόεδρους του Συλλόγου Οικοπεδούχων Εκτός Σχεδίου Πόλης Ρεθύμνου κ. Μανώλης Κρεβατσούλης, ο οποίος μέσα από υπόμνημα που υπέβαλε, παρέθεσε όλη τη σχετική νομολογία, στην οποία μπορεί να βασιστεί η επίλυση του προβλήματος.
Βασικό ζητούμενο, όπως ο κ. Κρεβατσούλης δήλωσε στην εφημερίδα μας, είναι, «Να γίνουν όλες οι απαιτούμενες πράξεις αυτεπαγγέλτως, με πρωτοβουλία της Διεύθυνσης Δασών Ρεθύμνης, με τη διαδικασία διόρθωσης προδήλων σφαλμάτων των δασικών χαρτών, για να μην επιβαρυνθούν αδίκως οι ιδιοκτήτες των ακινήτων».
Η ΚΕΙΜΕΝΗ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ
Στο υπόμνημα, το οποίο υπέβαλε ο Πρόεδρους του Συλλόγου Οικοπεδούχων Εκτός Σχεδίου Πόλης Ρεθύμνου κ. Μανώλης Κρεβατσούλης, αναφέρεται αναλυτικά η κείμενη νομοθεσία, στην οποία μπορεί να βασιστεί η επίλυση του προβλήματος που έχει προκύψει.
Αναλυτικά έχει ως ακολούθως:
«Ο νόμος 998/1979 «Περί προστασίας των δασών και των δασικών εν γένει εκτάσεων της Χώρας» (ΦΕΚ Α΄289) ορίζει στο άρθρο 3 παράγραφος 6 ότι: « Δεν υπάγονται οπωσδήποτε στις διατάξεις του παρόντος νόμου: α)… ζ) Οι περιοχές για τις οποίεςυφίστανται εγκεκριμένα σχέδια πόλεως ή καταλαμβάνονται υπό οικισμών, τα όρια των οποίων έχουν εγκριθεί με πράξεις της Διοίκησης, σύμφωνα με τις διατάξεις των προεδρικών διαταγμάτων 21.11/1.12.1979 (Δ΄ 693), 2.3/13.3.1981 (Δ΄ 138) ή 24.4/3.5.1985 (Δ΄ 181) ή βρίσκονται εντός ορίων εγκεκριμένων πολεοδομικών μελετών ή ρυμοτομικών σχεδίων και όπως τα όρια αυτά έχουν εφαρμοσθεί στο έδαφος ή πρόκειται περί οικοδομήσιμων εκτάσεων των οικιστικών περιοχών του ν. 947/1979 ή αποτελούν εκτάσεις Οργανωμένων Υποδοχέων Μεταποιητικών και Επιχειρηματικών Δραστηριοτήτων, που οργανώθηκαν, σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 4458/1965, όπως τροποποιήθηκε με το ν. 742/1977, καθώς και τις διατάξεις του ν. 2545/ 1997 και όπως ορίζονται στην παρ. 4 του άρθρου 41 του ν. 3982/2011 (Α΄ 143) για τις οποίες έχει εγκριθεί η οριοθέτηση ή το ρυμοτομικό τους σχέδιο».
Οι παραπάνω εξαιρέσεις υπαγωγής στο νόμο περί προστασίας των δασών και δασικών εκτάσεων έχουν τεθεί, διότι σε περιοχές που υφίστανται εγκεκριμένα σχέδια πόλεως ή εγκεκριμένα όρια οικισμών κλπ. ο προέχων σκοπός δημοσίου συμφέροντος είναι η χρήση της γης για την εξυπηρέτηση οικιστικών αναγκών του πληθυσμού, ως «γενική κατοικία» ή «αμιγής κατοικία». Το ίδιο όμως συμβαίνει και στην περίπτωση του Γενικού Πολεοδομικού Σχεδίου (Γ.Π.Σ.) όσον αφορά τις εκτάσεις που με αυτό έχουν χαρακτηριστεί οικιστικές περιοχές, με χρήση γης «γενική κατοικία» ή «αμιγής κατοικία», δεδομένου ότι:
Α) Με την 238/2018 απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας έγιναν δεκτά, μεταξύ άλλων,κατά λέξιν και τα εξής: « [….] κατά την έννοια των διατάξεων των άρθρων 2 παρ. 1-3, 3 παρ. 6, 5 παρ. 2 του ν. 1337/1983 (ΦΕΚ Α΄ 33), όπως αυτές κωδικοποιήθηκαν στα άρθρα 38 παρ. 1-3, 39 παρ. 6, και 41 παρ. 2 του Κώδικα Βασικής Πολεοδομικής Νομοθεσίας (Κ.Β.Π.Ν.), που εγκρίθηκε με το άρθρο μόνο του π.δ. της 14/27.7.1999 (ΦΕΚ Δ΄ 580), το Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο (Γ.Π.Σ.) αποτελεί τη γενική πρόταση πολεοδομικής οργάνωσης ων πολεοδομικών ενοτήτων, η οποία διατυπώνεται μετά από εκτίμηση των οικιστικών αναγκών και των προβλεπόμενων επιπτώσεων των πολεοδομικών ρυθμίσεων στο φυσικό και πολιτιστικό περιβάλλον και στους γενικότερους αναπτυξιακούς στόχους κάθε περιοχής [……]. Περαιτέρω, τόσο οι γενικές κατευθύνσεις όσο και οι ειδικές ρυθμίσεις που, τυχόν, περιέχονται στο Γ.Π.Σ., το οποίο αποτελεί, κατά το σύστημα του νόμου, το πρώτο στάδιο του πολεοδομικού σχεδιασμού, είναι δεσμευτικές για την πολεοδομική μελέτη, η οποία συνιστά το δεύτερο επίπεδο σχεδιασμού (βλ. ΣτΕ 4451/2012, 291/2003 7μ., 4005/1992 7μ. ΣτΕ 2640/2009 Ολομ., 4550/2005 7μ., 2980/2005 7μ., 2055/2004, 722/1996 κ.λπ.). Κατά την έννοια δε των ανωτέρω διατάξεων του ν. 1337/1983 και του Κ.Β.Π.Ν. (βλ. ΣτΕ 2640/2009, 4255/2000), το Γ.Π.Σ. περιέχει α) κατευθυντήριες διατάξεις, με τις οποίες επιδιώκεται η επίτευξη ορισμένου αποτελέσματος, δεσμευτικές κατά τούτο, β)διατάξεις, επίσης δεσμευτικές, οι οποίες δεν χρειάζεται να εξειδικευτούν περαιτέρω και είναι, συνεπώς, για τον λόγο αυτό, αμέσως εφαρμοστέες και γ) διατάξεις, οι οποίες χρειάζεται να εξειδικευτούν περαιτέρω, μη αμέσως δεσμευτικές, διότι ως έχουν είναι ανεπίδεκτες άμεσης εφαρμογής. Βασικό δε στοιχείο του Γ.Π.Σ. αποτελεί ο καθορισμός χρήσεων γης, από τον οποίο και εξαρτάται κατά μεγάλο ποσοστό η πολεοδομική οργάνωση και εξέλιξη της περιοχής, την οποία αφορά. Ο καθορισμός των χρήσεων γης, κατά τις διατάξεις αυτές, δεν χρειάζεται περαιτέρω εξειδίκευση και, συνεπώς, είναι δεσμευτικός, πρώτον, ως προς την έκταση στην οποία αφορά η χρήση γενικής πολεοδομικής λειτουργίας, δεύτερον, ως προς την δέσμη των ειδικών πολεοδομικών λειτουργιών της χρήσης αυτής και, τρίτον, ως προς τον χρόνο εφαρμογής του, ο οποίος συμπίπτει με την έναρξη ισχύος της εγκριτικής του Γ.Π.Σ. υπουργικής απόφασης. Και τούτο, διότι εάν σε περιοχή καλυπτόμενη πλέον από Γ.Π.Σ. εξακολουθούσε να ισχύει το καθεστώς της ελεύθερης χρήσης γης, θα καθίστατο ανέφικτη η πολεοδομική της εξέλιξη στα πλαίσια του Γ.Π.Σ., με την έγκριση πολεοδομικής μελέτης ή την τροποποίηση του τυχόν υφισταμένου σχεδίου πόλεως.Τούτου έπεται, μεταξύ άλλων, αφενός ότι από την δημοσίευση της εγκριτικής του Γ.Π.Σ. υπουργικής απόφασης επιτρέπονται μόνον οι προβλεπόμενες από αυτό χρήσεις γης και αφετέρου ότι οι χρήσεις γης που θα οριστούν από την πολεοδομική μελέτη ή την τροποποίηση του τυχόν υφισταμένου σχεδίου δεν επιτρέπεται να αποκλίνουν εκείνων του Γ.Π.Σ. (ΣτΕ 2640/2009, 4255/2000, 4047/1999 7μ., βλ. και ΣτΕ 4005/1992, πρβλ. ΣτΕ 131/1987). Ενόψει των ανωτέρω εκτεθέντων, σε περίπτωση κατά την οποία το Γ.Π.Σ., κατά την διατύπωση και το όλο περιεχόμενό του, περιέχει για ορισμένους χώρους σαφείς κατευθύνσεις ή συγκεκριμένες δεσμεύσεις, οι οποίες δεν χρειάζονται εξειδίκευση κατά το επόμενο στάδιο του πολεοδομικού σχεδιασμού, οι χώροι αυτοί απαγορεύεται ήδη από την έγκριση του Γ.Π.Σ. να διατεθούν για άλλη χρήση (ΣτΕ 4429/2010, 3640/2009) [……]».
Β) Με το π.δ. της 23.2.1987 «Κατηγορίες και περιεχόμενο χρήσεων γης» (ΦΕΚ Δ΄ 166/6.3.1987) ορίζονται χρήσεις γης σύμφωνα με τη γενική πολεοδομική λειτουργία τους, στις οποίες, μεταξύ άλλων, περιλαμβάνονται και οι χρήσεις «αμιγής κατοικία» και «γενική κατοικία». Ομοίως, με το μεταγενέστερο π.δ. 59/2018 «Κατηγορίες και περιεχόμενο χρήσεων γης» (ΦΕΚ Α΄ 114) ορίζονται γενικές κατηγορίες χρήσεων γης, στις οποίες, μεταξύ άλλων περιλαμβάνονται και οι χρήσεις «αμιγής κατοικία» και γενική κατοικία».
Γ) Με το άρθρο 4 παρ.4 του ν. 2508/1997 (ΦΕΚ Α΄ 124) ορίζεται ότι με το Γ.Π.Σ. καθορίζονται επίσης περιοχές ειδικής προστασίας (Π.Ε.Π.) που δεν προορίζονται για πολεοδόμηση, συνεχόμενες ή μη προς τις πολεοδομημένες, όπως είναι ιδίως οι βιότοποι και τόποι ιδιαίτερου φυσικού κάλλους, δάση και δασικές εκτάσεις.
Δ) Όλα τα ανωτέρω δεν ανατρέπονται αλλά εξακολουθούν να ισχύουν υπό το καθεστώς το νεότερου νόμου 4447/2016 «Χωρικός Σχεδιασμός – Βιώσιμη ανάπτυξη και άλλες διατάξεις» (ΦΕΚ Α΄ 241), ο οποίος καθιέρωσε ως πρώτο επίπεδο πολεοδομικού σχεδιασμού το Τοπικό Πολεοδομικό Σχέδιο (Τ.Π.Σ.) [αντίστοιχο του Γ.Π.Σ. της προηγούμενης νομοθεσίας] και ως δεύτερο επίπεδο πολεοδομικού σχεδιασμού το Ρυμοτομικό Σχέδιο Εφαρμογής (Ρ.Σ.Ε.) [αντίστοιχο της πολεοδομικής μελέτης της προηγούμενης νομοθεσίας],το οποίο εξειδικεύει και εφαρμόζει το σχέδιο του πρώτου επιπέδου, ενώ συγχρόνως ο πολεοδομικός σχεδιασμός μαζί με τον χωροταξικό σχεδιασμό αποτελούν τις δύο κατηγορίες του χωρικού σχεδιασμού (βλ. άρθρο 2 του παραπάνω νόμου, όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 99 παρ.1 του ν. 4685/2020, ΦΕΚ Α΄ 92). Έχοντας υπ’ όψη όλα τα ανωτέρω (Α, Β, Γ, Δ), σε περίπτωση έγκρισης επέκτασης ή αναθεώρησης του Γ.Π.Σ. (και ήδη έγκρισης Τ.Π.Σ.),με το οποίο καθορίζονται συγκεκριμένες περιοχές ως οικιστικές και η γενική χρήση γης γι’ αυτές καθορίζεται «αμιγής κατοικία» ή «γενική κατοικία», ο χαρακτηρισμός αυτός είναι δεσμευτικός για το επόμενο στάδιο του πολεοδομικού σχεδιασμού (εκπόνηση πολεοδομικής μελέτηςκατά το σύστημα των νόμων 1337/1983 και 2503/1997 ή εκπόνηση τοπικού ρυμοτομικού σχεδίου κατά το σύστημα του ν. 4447/2016, όπως τροποποιήθηκε με το νόμο 4759/2020,Α΄245) και δεν επιτρέπεται να αλλάξει.
Ε) Επιπλέον, κατά τη διάρκεια εκπόνησης του Γ.Π.Σ., οι τεχνοκράτες της Διοίκησηςπου συμμετέχουν στην εκπόνηση αυτή, συνεκτιμούν τη φυσική μορφολογία των περιοχών αυτών και την επίπτωση των πολεοδομικών ρυθμίσεων που προτείνονται με το Γ.Π.Σ. στο φυσικό και πολιτιστικό περιβάλλον. Αν λοιπόν τότε η Διοίκηση κρίνει ότι οι περιοχές αυτές αποτελούν δάση ή δασικές εκτάσεις, οφείλει να τις προσδιορίσει ως περιοχές ειδικής προστασίας (Π.Ε.Π.) μέσα στην ευρύτερη περιοχή επέκτασης ή αναθεώρησης του Γ.Π.Σ., και όχι ως οικιστικές προς πολεοδόμηση περιοχές με χρήσεις «γενική κατοικία» ή «αμιγής κατοικία». Επομένως, ο εκ των υστέρων χαρακτηρισμός τμημάτων τέτοιων περιοχών ως δασών ή δασικών εκτάσεων κατά τη μεταγενέστερη διαδικασία σύνταξης και ανάρτησης προσωρινών δασικών χαρτών, μολονότι έχει προηγηθεί η ένταξή τους ως οικιστικών προς πολεοδόμηση περιοχών σε ήδη συντελεσθείσα επέκτασηή αναθεώρηση Γ.Π.Σ., συνιστά αντιφατική συμπεριφορά της Δημόσιας Διοίκησης, η οποία οφείλει να δρα ενιαία.»
Σχετικά, ο κ. Κρεβατσούλης, αναφέρει στο υπόμνημα και τα εξής:
«Για να αποφευχθεί λοιπόν αυτή η αντιφατική συμπεριφορά της Διοίκησης,η οποία βλάπτει αδικαιολόγητα τα νόμιμα δικαιώματα των διοικούμενων, οι ήδη καθορισμένες οικιστικές περιοχές με επέκταση ή αναθεώρηση Γ.Π.Σ. ή με Τ.Π.Σ., με χρήσεις «αμιγής κατοικία» ή «γενική κατοικία», πρέπει να εξαιρούνται από την υπαγωγή τουςστις διατάξεις του ν. 998/1979 «περί προστασίας των δασών και των δασικών εκτάσεων» (Α΄289), έστω και αν δεν περιλαμβάνεται ρητώς η περίπτωση αυτή στο προαναφερθέν εδάφιο ζ της παραγράφου 6 του άρθρου 3 του ν. 998/1979. Αν ακίνητα εντός των περιοχών αυτών έχουν περιληφθεί σε αναρτηθέντα (μετά την έγκριση του Γ.Π.Σ.) προσωρινό δασικό χάρτημε τον χαρακτηρισμό «δάσος» ή «δασικήέκταση», πρέπει να διαγράφεται ο χαρακτηρισμός αυτός και να αφαιρούνταιαυτεπαγγέλτως από το χάρτη, με πρωτοβουλία της Διεύθυνσης Δασών της Αποκεντρωμένης Διοίκησης του οικείου νομού, ώστε οι ενδιαφερόμενοι ιδιοκτήτες να αποφεύγουν το κόστος και την ταλαιπωρία άσκησης αντιρρήσεων, ενώπιον της αρμόδιας επιτροπής, κατά του περιεχομένου του οικείου δασικού χάρτη ως προς το χαρακτηρισμό των ιδιοκτησιών τους ως δασών ή δασικών εκτάσεων.
Η λύση αυτή αποκαθιστά τα νόμιμα δικαιώματα των ιδιοκτητών ακινήτων των παραπάνω περιοχών και συγχρόνως δεν μειώνει την προστασία των αληθινών δασών και δασικών εκτάσεων, διότι ο προέχων σκοπός δημοσίου συμφέροντος για τις περιοχές αυτές ήδη καθορίστηκε ως οικιστικός (και όχι ως Π.Ε.Π.) με το Γ.Π.Σ., μετά από συνεκτίμηση και της φυσικής μορφολογίας του εδάφους από τους τεχνοκράτες της Διοίκησης που εκπόνησαν το Γ.Π.Σ.»
ΤΟ ΑΙΤΗΜΑ ΤΩΝ ΙΔΙΟΚΤΗΤΩΝ
Αναφερόμενος, αναλυτικά, στα αιτήματα του Συλλόγου Οικοπεδούχων Εκτός Σχεδίου Πόλης Ρεθύμνου, ο εκπρόσωπος του φορέα κ. Μανώλης Κρεβατσούλης, συνόψισε στην εφημερίδα μας ως εξής: «Ζητούμε, να διαγραφεί ο χαρακτηρισμός «δάσος» ή «δασική έκταση» για ακίνητα τα οποία εσφαλμένα περιλήφθηκαν σε αναρτηθέντες το έτος 2021 προσωρινούς δασικούς χάρτες της Περιφερειακής Ενότητας Ρεθύμνης, αφού τα ίδια ακίνητα είχαν προηγουμένως ενταχθεί σε οικιστικές περιοχές με χρήση γης «γενική κατοικία» ή «αμιγής κατοικία», με την εγκεκριμένη από έτος 2013 επέκταση και αναθεώρηση του Γενικού Πολεοδομικού Σχεδίου Δήμου Ρεθύμνης, η οποία έγινε με την 2198/2013 απόφαση του Γενικού Γραμματέα της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Κρήτης, που δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ 348 της 1ης Οκτωβρίου 2013 του Τεύχους Αναγκαστικών Απαλλοτριώσεων και Πολεοδομικών Θεμάτων.
Να αφαιρεθούν τα ακίνητα αυτά από τους αναρτηθέντες προσωρινούς δασικούς χάρτες.
Να γίνουν όλα τα παραπάνω αυτεπαγγέλτως, με πρωτοβουλία της Διεύθυνσης Δασών Ρεθύμνης, με τη διαδικασία διόρθωσης προδήλων σφαλμάτων των δασικών χαρτών, για να μην επιβαρυνθούν αδίκως οι ιδιοκτήτες των ανωτέρω ακινήτων με το κόστος και την ταλαιπωρία άσκησης αντιρρήσεων κατά του περιεχομένου του οικείου δασικού χάρτη.»
